Kodeks Vaticanus B
Kodeks Vaticanus B czasem zwany kodeksem Vaticanus 3773 – aztecki dokument z grupy Kodeksów Borgia zawierający informacje o kalendarzu i obrzędach rytualnych.
Historia
Kodeks Vaticanus powstał w okolicy Choluli wśród Indian kultury Puebla – Tlaxcala w Meksyku. Należy to najobszerniejszych kodeksów z całej grupy kodeksów Borgia. Napisany został w języku nahuatl. Jak wszystkie kodeksy, wykonany jest na skórze zwierzęcej pokrytej palonym wapnem. Obecnie znajduje się w Bibliotece Watykańskiej.
Po raz pierwszy został opublikowany w roku 1902 w Londynie na polecenie i koszt Księcia Loubat. Tłumaczenie wykonał dr Eduard Seler.
Treść
Kodeks Vaticanus bardzo dokładnie opisuje 260-dniowy kalendarz Azteków zwany tonalpohualli. Na kartach szczegółowo charakteryzuje cykle 52 letnie oraz podział roku azteckiego – 20 miesięcy po 13 dni. Opis uzupełnia grafika przedstawiająca bogów związanych z kalendarzem i kierunkami świata.
Zobacz też
- Kodeks Borgia, Kodeks Laud, Kodeks Fejérváry-Mayer, Kodeks Rios, Kodeks Cospi, Kodeks Aubin
Bibliografia
- Maria Stern: Malowane księgi Dawnych Narodów Meksyku. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 1980.
- p
- d
- e
Kodeksy Azteków z grupy Kodeksów Borgia |
|
---|---|
Kodeksy Azteków z grupy Kodeksów Magliabecchiano | |
Pozostałe Kodeksy Azteków | |
Kodeksy Majów |
|
Kodeksy Misteków | |
Inne | |
Manuskrypty |
|
- Wikiprojekt:Literatura