Kolegiata św. Amanda w Bad Urach

Kolegiata św. Amanda

Stiftskirche St. Amandus

kościół parafialny
Widok z południowego wschodu
Państwo	Niemcy
Kraj związkowy	Badenia-Wirtembergia
Miejscowość	Bad Urach
Adres	Gabriel-Biel-Platz 2, 72574 Bad Urach
Wyznanie	Protestanckie
Kościół	Krajowy Wirtembergii
Historia Data rozpoczęcia budowy 1475 Data zakończenia budowy 1501 Poprzednie wyznanie katolicyzm (do 1534) Fundator Graf Ebenhard
Dane świątyni Styl późnogotycki Wieża kościelna • liczba wież • wysokość wież 1 63 m Liczba naw 3
Położenie na mapie Badenii-Wirtembergii Kolegiata św. Amanda
Położenie na mapie Niemiec Kolegiata św. Amanda
48°29′34″N 9°23′50″E/48,492778 9,397222
Multimedia w Wikimedia Commons

Kolegiata św. Amanda (niem. Stiftskirche St. Amandus^[1]) – protestancka świątynia znajdująca się w niemieckim mieście Bad Urach.

Około 1100 na miejscu obecnej kolegiaty wzniesiono romański kościół, również noszący wezwanie św. Amanda. W 1474 odbył się w nim ślub grafa Eberharda z Barbarą Gonzagą, a następnie, w latach 1475-1501, wybudowano na jego miejscu obecną bazylikę. W 1477 świątynia została wyniesiona do godności kolegiaty. Od 1534 jest protestanckim kościołem parafialnym, w 1537 usunięto z niego figury świętych i ołtarze. W 1707 roku gotyckie witraże zostały zniszczone wskutek eksplozji w młynie prochowym. W latach 1896–1901 świątynia została przebudowana pod kierunkiem Heinricha Dolmetscha. W latach 1988–1990 wyremontowano wnętrze kościoła, a w 2006 odrestaurowano wieżę^[2].

Świątynia późnogotycka, trójnawowa, o układzie bazylikowym^[2]. Wieża kolegiaty ma wysokość 63 metrów, którą osiągnęła podczas przebudowy w 1898^[3].

Wnętrze kościoła zdobi piaskowcowa ambona z 1501 roku, ozdobiona reliefami przedstawiającymi św. Ambrożego, św. Grzegorza Wielkiego, św. Hieronima i św. Augustyna. Nad amboną znajduje się baldachim z 1632. We wnętrzu kościoła znajduje się również późnogotycki klęcznik z 1472 o wysokości 6 metrów oraz chrzcielnica z 1518^[1][2]. Ołtarz główny otoczony jest barokową, metalową balustradą, ufundowaną w 1650 przez Bernharda Schwana^[3]. Na emporze znajdują się tzw. organy Weiglego (niem. Die Weigle-Orgel), wykonane w 1901 roku^[2]. Na wieży świątyni wisi 5 dzwonów^[3].

• 
  Wieża
• 
  Portal
• 
  Wnętrze
• 
  Fresk nad tęczą
• 
  Witraże w prezbiterium
• 
  Chrzcielnica
• 
  Organy Weiglego