Konstrukcja

Ten artykuł dotyczy pojęcia z dziedziny budownictwa. Zobacz też: konstrukcja (językoznawstwo).

Konstrukcja (układ konstrukcyjny) – obiekt powstały w wyniku wzajemnego powiązania wielu elementów (części) składowych w celu zbudowania pewnej strukturalnej i niepodzielnej całości.

W ujęciu ogólnym rozróżnia się dwa zasadnicze typy konstrukcji:

• konstrukcje budowlane^[1][2][3],
• konstrukcje maszyn, urządzeń i pojazdów.

Konstrukcje budowlane klasyfikuje się zazwyczaj według zasadniczych typów elementów tych konstrukcji^[4]:

• Konstrukcja prętowa – złożona jest z samych prętów np:
  • belkowa,
  • łukowa,
  • kratowa,
  • ramowa,
  • cięgnowa
  • rusztowa.
• Konstrukcja łupinowa – jej elementy są dźwigarami płasko-przestrzennymi:
  • płytowa,
  • tarczowa,
  • powłokowa.
• Konstrukcja bryłowa (blokowa) – jej elementy są bryłami np.:
  • masywny mur oporowy,
  • zapora ziemna.

Najczęściej konstrukcje składają się z różnych typów elementów i tak mamy np. konstrukcje: belkowo-płytowe, ramowo-kratowe, tarczowo-powłokowe itp.

Konstrukcje mogą być płaskie albo przestrzenne. Płaską nazywamy taką konstrukcję, której wszystkie elementy pracują w jednej płaszczyźnie. Jeżeli ten warunek nie jest spełniony, to wtedy konstrukcję nazywamy przestrzenną (pracującą przestrzennie).

Konstrukcje maszyn, urządzeń i pojazdów są trudne do sklasyfikowania ze względu na wielką różnorodność typów tych obiektów wynikającą z wielorakich realizacji praktycznych.

Przypisy