Konstytucja Czech

Pierwsza strona czeskiej konstytucji

Konstytucja Republiki Czeskiej (cz. Ústava České republiky) została uchwalona 16 grudnia 1992 roku i przyjęta przez parlament w dniu 1 stycznia 1993 roku. Nowa konstytucja zastąpiła na terytorium Republiki Czeskiej starą konstytucję czechosłowacką pochodzącą z 1960 roku. Konstytucja jest podzielona na 8 rozdziałów. Ósmy z nich jest poświęcony sprawom wewnętrznym oraz rządowi Czech.

Podział Konstytucji

  • Część 1 (Artykuły 1-14)

Pierwsze artykuły wprowadzają w zawartość konstytucji. Oprócz tego już na początku konstytucji jest zapis gwarantujący podstawowe prawa człowieka i wolności. W pierwszych artykułach umieszczono zapis o prawie międzynarodowym, które jest włączone do czeskiego prawa. Końcowe artykuły pierwszej części poświęcone są także: stolicy państwa, symbolom narodowym oraz zasadom obywatelskim

  • Część 2 (Artykuły 15-53)

Część ta jest poświęcona władzy ustawodawczej. Konstytucja ustanawia dwuizbowy parlament czeski, w skład którego wchodzi Izba Poselska oraz Senat.

  • Część 3 (Artykuły 54-80)

Część 3 jest poświęcona władzy wykonawczej którą dzieli prezydent oraz rząd przewodzony przez premiera.

  • Część 4 (Artykuły 81-96)

Konstytucja powołuje do życia Sąd Konstytucyjny oraz Sąd Najwyższy.

  • Część 5 (Artykuł 97)

Konstytucja powołuje Najwyższą Izbę Kontroli.

  • Część 6 (Artykuł 98)

Konstytucja powołuje Czeski Bank Narodowy.

  • Część 7 (Artykuły 99-105)

Część 7 jest poświęcona samorządom terytorialnym oraz innym organizacjom, które działają niezależenie w regionach.

  • Część 8 (Artykuły 106-113)

Część 8 jest poświęcona ogólnemu prawu wewnętrznemu. Uregulowano w niej m.in. sprawy zmiany nazwy państwa, zasad prawnych oraz przepisów wykonawczych. Rząd jest zobowiązany do stania na straży przestrzegania konstytucji w sytuacjach, kiedy jest to konieczne oraz do zagwarantowania czeskim obywatelom podstawowych praw i wolności.

Zobacz też

  • Sąd Konstytucyjny Czech

Linki zewnętrzne

  • Oficjalny tekst konstytucji (cz.)
  • Konstytucja [... z 1992 r.. - Warszawa, 2011. Biblioteka Sejmowa] (pol.)
  • p
  • d
  • e
Ustrój i polityka Czech
Ustrój
Organy władzy
parlament
wykonawcza
sądownicza
Finanse i kontrola
Samorząd
Dyplomacja
  • p
  • d
  • e
Konstytucje państw Europy
Państwa niepodległe
Terytoria zależne,
autonomie,
pozostałe terytoria
  • Abchazja[D][B]
  • Adygeja
  • Adżaria[A]
  • Akrotiri i Dhekelia
  • Autonomiczna Republika Krymu
  • Azory
  • Baszkiria
  • Cypr Północny[D][A]
  • Czeczenia
  • Czuwaszja
  • Dagestan
  • Gagauzja
  • Gibraltar
  • Górski Karabach[D][A]
  • Guernsey
  • Inguszetia
  • Jan Mayen
  • Jersey
  • Kabardo-Bałkaria
  • Kałmucja
  • Karaczajo-Czerkiesja
  • Karelia
  • Katalonia
  • Komi
  • Kosowo
  • Madera
  • Man
  • Mari El
  • Mordowia
  • Nachiczewan[A]
  • Naddniestrze[D]
  • Osetia Południowa[B]
  • Osetia Północna
  • Svalbard
  • Tatarstan
  • Udmurcja
  • Wojwodina
  • Wyspy Alandzkie
  • Wyspy Owcze
Pozostałe twory
  • Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty
  1. a b c d e f Leży całkowicie w Azji, ale historycznie jest traktowane jako państwo europejskie.
  2. a b c d Leży w Azji całkowicie lub częściowo, w zależności od tego, jak określić granicę między Europą a Azją.
  3. a b c Państwo transkontynentalne.
  4. a b c d Kursywą zaznaczono państwa nieuznawane bądź częściowo uznawane