Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź

Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź
Ilustracja
Kopalnia Czeladź, wieże szybów Piotr i Paweł, pocztówka (1921)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Czeladź

Data założenia

1858

Data likwidacji

1996

Położenie na mapie Czeladzi
Mapa konturowa Czeladzi, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź”
Położenie na mapie powiatu będzińskiego
Mapa konturowa powiatu będzińskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź”
Ziemia50°18′05,8829″N 19°05′35,6390″E/50,301634 19,093233

Kopalnia Węgla Kamiennego Czeladź („Ernest-Michał”, „Ernst-Michael”, „Michał”, „Piaski”) – kopalnia węgla kamiennego w Piaskach (obecnie dzielnica Czeladzi), eksploatowana od 1858 do roku 1996. Obecnie działa tam Centralny Zakład Odwadniania Kopalń pod zarządem Spółki Restrukturyzacji Kopalń S.A. w Bytomiu

Historia

Do I wojny światowej

W 1858 roku 13 mieszczan czeladzkich rozpoczęło budowę kopalni. W roku 1867 większość udziałów w kopalni została sprzedana Józefowi Familierowi z Warszawy i Michałowi Gutmanowi z Bytomia. Następnie głównym udziałowcem został Ernest Kramer z Bytomia, który w 1876 roku otrzymał nadania na pola górnicze „Ernest” i „Michał”[1]. Nowy właściciel wybił szyb „Ernest” o głębokości 80 metrów i szyb odwadniający „Michał”. W 1879 kopalnia została przejęta przez Towarzystwo Bezimienne Kopalń Węgla „Czeladź” w Piaskach-Czeladzi pod Sosnowcem z siedzibą w Paryżu. Kierownictwo kopalni powierzono francuskiemu inżynierowi Janowi Kellerowi.

Okres międzywojenny

W maju 1943 kopalnia została przejęta przez koncern Preussag. Od 1943 roku przy kopalni istniał podobóz jeniecki dla jeńców brytyjskich.

Po II wojnie światowej

W roku 1945 kopalnia weszła w skład Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Z dniem 1 stycznia 1973 roku kopalnia „Czeladź” została połączona z kopalnią „Milowice”, przyjmując nazwę KWK „Milowice-Czeladź”. 1 stycznia 1976 roku przyłączono je do kopalni „Czerwona Gwardia”.

Po roku 1989

Trzy połączone kopalnie („Czeladź”, „Milowice”, „Czerwona Gwardia”) z dniem 1 stycznia 1990 roku, otrzymały nazwę „Saturn”. Kopalnia w 1996 została postawiona w stan likwidacji. Będąc w stanie likwidacji w dniu 16.07.2002 r. została połączona z KWK „Porąbka–Klimontów” i KWK „Sosnowiec” w jeden oddział o nazwie KWK „Czeladź –Sosnowiec”[2]

Przypisy

  1. ↑ Michał Bulsa, Patronackie osiedla robotnicze. Tom 2: Zagłębie Dąbrowskie, Ziemia Rybnicka, Ziemia Wodzisławska, Łódź 2023, s. 15.
  2. ↑ Spółka Restrukturyzacji Kopalń S.A. (monografia) str. 24.

Bibliografia

  • Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 37. ISBN 83-00-00648-6.

Linki zewnętrzne


  • p
  • d
  • e
Działające kopalnie
węgla kamiennego
w Polsce
Jastrzębska Spółka Węglowa S.A.
Polska Grupa Górnicza
Południowy Koncern Węglowy S.A.
Przedsiębiorstwo Górnicze Silesia Sp. z o.o.
Lubelski Węgiel Bogdanka S.A.
Siltech Sp. z o.o.
Eko-Plus Sp. z o.o.
Kopalnie w likwidacji,
pod zarządem Spółki Restrukturyzacji Kopalń
Kopalnie węgla kamiennego
zamknięte lub zlikwidowane
w Polsce po 1945
Historyczne kopalnie
węgla kamiennego w Polsce
Kopalnie doświadczalne