Krzysztof Kiersznowski
 | |||
| Imię i nazwisko | Krzysztof Mieczysław Kiersznowski | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 26 listopada 1950 | ||
| Data i miejsce śmierci | 24 października 2021 | ||
| Zawód | aktor | ||
| Lata aktywności | 1976–2021 | ||
| |||
| |||
Krzysztof Mieczysław Kiersznowski (ur. 26 listopada 1950 w Warszawie, zm. 24 października 2021 w Komorowie) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny i głosowy.
Wystąpił w filmach takich jak Vabank (1981), Wakacje z Madonną (1983), Vabank II, czyli riposta (1984), Kiler (1997), Kiler-ów 2-óch (1999), Cześć Tereska (2001), Statyści (2006) i Sztos 2 (2011), a także w serialach: Samo życie, Twarzą w twarz, Barwy szczęścia i Blondynka.
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się i dorastał w Warszawie[1]. Aktorstwem zainteresowała go matka, Wanda (z domu Banaszewska; 1926–2009), która pracowała jako referentka w wydziale spraw lokalowych Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy i wydziale kultury Stołecznej Rady Narodowej[2], a w czasie II wojny światowej jako łączniczka nosiła meldunki do majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”[1]. Jego ojciec, Leopold Stanisław Kiersznowski (1920–1998)[3] był żołnierzem AK i jednym z bohaterów powstania warszawskiego, odznaczonym Orderem Virtuti Militari[4]. Jego dziadek ze strony matki, Napoleon Banaszewski[1] (1898–1978), przedwojenny oficer z Wilna, Sybirak, po wojnie znalazł pracę jako bileter w kinie „Świt”, dzięki czemu Kiersznowski chodził na wszystkie projekcje filmów, a potem także do Teatru Współczesnego[4]. Kiedy jego rodzice rozwiedli się, Kiersznowski został pod opieką matki, a ojca widywał sporadycznie[1]. Dopiero po latach, gdy sam założył rodzinę, naprawił relacje z ojcem[1]. W latach 1957–1964 uczęszczał do warszawskiej Szkoły Podstawowej nr 48 im. Adama Próchnika[5]. Do szesnastego roku życia bywał agresywny, dużo czasu spędzał na ulicy w środowisku, które nie stroniło od alkoholu, używek i nieodpowiedzialnych zabaw, powtarzał ostatnią klasę liceum[6]. Jego podejście do życia zmieniła ówczesna przyjaciółka[7]. W 1968, po maturze próbnej, zgłosił się do wojska[2], a po odbyciu służby zdał maturę. Jako nastolatek zmagał się z jąkaniem[6]. Chodził więc do logopedy, z tą dolegliwością pomógł mu też sąsiad, Andrzej Krasicki, ówczesny dyrektor Teatru Polskiego, który zlecił mu ćwiczenia[7]. Kiersznowski zdał za pierwszym razem na Wydział Aktorski PWSFTviT w Łodzi[7]. Ukończył studia w 1977, a rok później uzyskał dyplom[2].
Kariera
W wieku 26 lat trafił do filmu Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru (1976), gdzie jako towarzysz wręczał kwiaty i gratulował Birkutowi (Jerzy Radziwiłowicz) rekordu. W 1976 zadebiutował na scenie Ośrodka Kultury Teatralnej Teatru Ochoty w roli naczelnika w przedstawieniu Jana Pawła Gawlika Egzamin. W 1978 został dostrzeżony na XIX Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu i otrzymał wyróżnienie za rolę prokuratora w sztuce Krzywa płaska[2] Jana Szymańskiego w reżyserii Jana Machulskiego w warszawskim Teatrze Ochoty, z którym był związany w latach 1977–1980 i 1989–1990. Występował także w teatrach warszawskich: Studio (1979–1987), Sceny Prezentacje (1980–1981), Komedia (1999, 2011), Rampa (2003), Rozmaitości (2006), Poloni (2008, 2016), Capitol (2014), tm (2016), IMKA i Kamienica (2020)[8] oraz Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1988–1989), Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze (2006), Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (2007) i Teatrze Nowym w Łodzi (2010).
Stał się rozpoznawalny dzięki drugoplanowym rolom filmowym w produkcjach Juliusza Machulskiego: jako gangster nieudacznik „Nuta”, brat „Moksa” (Jacek Chmielnik) w Vabanku (1981) i Vabanku II (1984), gangster „Wąski” w Kilerze (1997) i Kiler-ach 2-óch (1999), porucznik Tarkowski, oficer Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Superprodukcji (2002) oraz ślusarz w Ile waży koń trojański? (2008). Kreacja ojca Tereski w dramacie psychologicznym Roberta Glińskiego Cześć Tereska (2001) przyniosła mu Polską Nagrodę Filmową Orła 2002. Wystąpił też w dramacie historycznym Volkera Schlöndorffa Strajk (2006) i Ballada o Piotrowskim (2007) w roli tytułowej życiowego nieudacznika. Za drugoplanową rolę Edwarda Gralewskiego w komedii Michała Kwiecińskiego Statyści (2006) zdobył nagrodę na 31. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni i Orła 2007.
W 2007 przyjął rolę Stefana Górki, ojca Kasi (Katarzyna Glinka) w serialu TVP2 Barwy szczęścia. W serialu TVN Twarzą w twarz (2007) zagrał podinspektora Janusza Wnuka, który prowadzi śledztwo w sprawie śmierci policjanta[9].
Życie prywatne
Był żonaty z Francuzką Martin, która pracowała w dyplomacji. Mieli dwoje dzieci – syna Maximiliena (ur. 1978), asystenta na wydziale prawa, i córkę Catherine (ur. 1984), która ukończyła architekturę wnętrz.
25 lipca 2018 na rondzie w centrum Warszawy przeżył wypadek drogowy. Jego samochód, po uderzeniu przez inny pojazd, został doszczętnie zniszczony[7].
Zmarł 24 października 2021 w Komorowie k. Pruszkowa. Powodem śmierci był nowotwór, z którym zmagał się od wielu lat[10]. 4 listopada 2021 po mszy pogrzebowej w kościele pw. św. Aleksandra w Warszawie, został pochowany na cmentarzu w Komorowie[11].
Filmografia
- 1976: Latarnik jako latarnik Józef Skawiński w młodości
- 1976: Człowiek z marmuru jako towarzysz gratulujący Birkutowi rekordu
- 1978: Umarli rzucają cień jako Mikołaj
- 1978: Bez znieczulenia jako student Michałowskiego
- 1978: Ty pójdziesz górą – Eliza Orzeszkowa jako Florenty Orzeszko, szwagier Elizy
- 1979: Zielone lata jako Józek, ojciec Wojtka
- 1979: Wolne chwile jako Mirek, kierownik teatru
- 1980: Gorączka jako bojowiec
- 1981: Vabank jako „Nuta”, brat „Moksa”
- 1983: Wakacje z Madonną jako Robert
- 1983: Dolina szczęścia jako pomywacz w pociągu
- 1984: Vabank II, czyli riposta jako „Nuta”, brat „Moksa”
- 1984: Ultimatum jako „Boniek”
- 1985: Kacperek jako tata Romek
- 1986: Weryfikacja jako „Wysoki”, przemytnik „Doktora”
- 1986: Nikt nie jest winien jako szofer Ryszarda
- 1986: Lucyna jako Franek Bylik
- 1988: Banda Rudego Pająka jako porucznik w czasie wojny (odc. 1 i 2)
- 1990: Pensjonat „Słoneczny Blask” jako funkcjonariusz MSW
- 1990: Napoleon jako oficer niemiecki (odc. 2)
- 1990: Kanalia jako Sykstus Buczyński
- 1993: Żywot człowieka rozbrojonego (odc. 2)
- 1993: Kraj świata jako mężczyzna w łańcuchu
- 1993: Ewangelia według Harry’ego jako Secret Service
- 1994: Ptaszka jako dostawca części do maszyny
- 1994: Miasto prywatne jako polityk współpracujący z „Alim”
- 1994: Jest jak jest jako klient Darka (odc. 15)
- 1995: Tato jako inspektor policji
- 1995: Sukces jako dziennikarz Robert, gość na przyjęciu w firmie Tekli (odc. 9)
- 1995, 1998: Matki, żony i kochanki jako Robert, były mąż Hanki
- 1995: Doktor Semmelweis jako lekarz
- 1996: Wezwanie jako oficer śledczy
- 1996: Niepisane prawa jako recepcjonista w motelu
- 1997: Sara jako komisarz
- 1997: Kiler jako „Wąski”, człowiek „Siary”
- 1997: Dom jako Świder, działacz sportowy ze Śląska (odc. 19)
- 1998: Żona przychodzi nocą
- 1998: Złoto dezerterów jako generał SS
- 1998: Nic jako lombardzista
- 1998: Demony wojny według Goi jako Ziarno, zastępca Kellera
- 1998: 13 posterunek jako juror (odc. 36 i 37)
- 1999: Policjanci jako Jurczyk
- 1999: Pierwszy milion jako „Rosół”, współaresztant „Kurtza” i „Pikiego”
- 1999: Moja Angelika jako gangster
- 1999: Kiler-ów 2-óch jako „Wąski”, człowiek „Siary”
- 1999–2000: Graczykowie różne role (odc. 12, 15, 29, 38, 53)
- 2000–2007: Świat według Kiepskich różne role (odc. 39, 42, 55, 58, 81, 87, 91, 116, 152, 172, 278)
- 2000: Mała Vilma jako Wilhelm Tirschler
- 2001: Tam, gdzie żyją Eskimosi jako Niemiec
- 2001: Przeprowadzki jako Michalski (odc. 7)
- 2001: M jak miłość jako Zenon, księgowy w przetwórni
- 2001: Cześć Tereska jako Stasiek, ojciec Tereski
- 2001: Casus belli
- 2001: Graczykowie, czyli Buła i spóła jako Kitaszewski kuzyn Wieśka Graczyka (odc. 6)
- 2002: Superprodukcja jako porucznik Tarkowski, oficer Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
- 2002: Na dobre i na złe jako Tomasz Mirowski (odc. 115)
- 2002: Lokatorzy jako Stefan, stryjeczny brat Bogackiego (odc. 119)
- 2002: Król przedmieścia jako brat Śledzisław (odc. 7)
- 2002: Break Point
- 2002–2007: Samo życie jako Alfred Knapik, ojciec Antka
- 2004: Piekło niebo jako Kulawik, szwagier Marchwińskiego
- 2004: Pensjonat pod Różą jako Lesio Walczak „Elliot” (odc. 17 i 31)
- 2004–2005: Kryminalni jako Krzysztof Raszyński „Wtyka”, policjant wydziału ds. narkotyków (odc. 1 i 24)
- 2004: Fala zbrodni jako Leo Towariszcz (odc. 9)
- 2004: Pierwsza miłość jako „Piłkarz”, gangster, dla którego pracował Jakub Szwajewski
- 2005: Solidarność, Solidarność... jako starszy żul
- 2005: Siedem grzechów popcooltury jako Zdzisiek
- 2005: Lokatorzy jako komisarz Wronka z wydziału antykorupcyjnego (odc. 207)
- 2005: Dziki 2: Pojedynek jako Zygmunt Buśka „Sztywny”, mąż Irenki (odc. 10)
- 2005: Anioł Stróż jako kierownik sali (odc. 3)
- 2006: Strajk – Bohaterka z Gdańska jako Mateusz
- 2006: Statyści (serial) jako Edward Gralewski
- 2006: Statyści jako Edward Gralewski
- 2006: Nadzieja jako dostawca samochodu
- 2006–2007: Hela w opałach jako Zenek Trojański, były szwagier Heli (odc. 11 i 30)
- 2006: Francuski numer jako mechanik Bartkowiak
- 2006: Dublerzy (serial) jako agent Konarski
- 2006: Dublerzy jako agent Konarski
- 2007: Twarzą w twarz jako podinspektor Janusz Wnuk (odc. 1-12)
- 2007: Mamuśki jako Władzio (odc. 3)
- 2007: Jutro idziemy do kina jako podrywacz
- 2007–2008: Glina jako Moryc, informator Gajewskiego (odc. 14 i 24)
- 2007: Egzamin z życia jako dowódca (odc. 76)
- 2007–2021: Barwy szczęścia jako Stefan Górka, ojciec Kasi
- 2008: Ile waży koń trojański? jako ślusarz w 1987 roku
- 2008: Boisko bezdomnych jako Staszek
- 2009: Whisky z mlekiem
- 2009: Nigdy nie mów nigdy jako ochroniarz
- 2009: Fundacja kultura jako Piotrowski
- 2010, 2013–2020: Blondynka jako Czesław Kozyra „Pula Hula”
- 2010: Śniadanie do łóżka jako Ludwik, właściciel restauracji „Odjazd”
- 2010: Kołysanka jako Roman Łapszow
- 2011: Chwila nieuwagi, czyli drugi sztos jako Zdzisław „Bambaryła”, kierownik restauracji
- 2011: Ojciec Mateusz jako Wacław Gajda (odc. 68)
- 2012: Zdjęcie jako Roman Domański
- 2012: Bokser jako trener Przemka
- 2012: Merida Waleczna jako Lord McIntosh (głos, polski dubbing)[12]
- 2012: Być jak Kazimierz Deyna jako trener przeciwnej drużyny
- 2013: Podejrzani zakochani jako policjant „blondyn”
- 2013: Drogówka jako Oliwa
- 2014: Pod Mocnym Aniołem jako „Inżynier”
- 2015: Moje córki krowy jako brat ojca
- 2017: Pewnego razu w listopadzie jako Zdzisław
- 2017: Gotowi na wszystko. Exterminator jako pan Janek
- 2018: Pitbull. Ostatni pies jako Karwański
- 2018: Za marzenia jako kierownik jarmarku bożonarodzeniowego (odc. 10)
- 2019: Underdog jako Cieślak
- 2019: Futro z misia jako alkoholik Janusz
- 2020: Rozłam jako ochroniarz
- 2020: Czarny młyn jako listonosz
- 2020: Asymetria jako taksówkarz
- 2021: Kowalscy kontra Kowalscy jako złodziej (odc. 15)
- 2022: Koniec świata, czyli kogel-mogel 4[13] jako mężczyzna przed klasztorem
Teledyski
| Rok | Tytuł | Wykonawca | Rola |
|---|---|---|---|
| 1985 | „Nasze randez-vous” | Kombi | strażak |
| 2012 | „1000 metrów nad ziemią” | Mrozu | gość na imprezie |
| 2013 | „To nie przyjaźń tylko miłość” | Classic | ochroniarz[14] |
| 2015 | „Miłego dnia” | ksiądz | |
| „Megiera” | Sławomir | uciśniony przez Megierę[15] |
Nagrody
| Rok | Nagroda | Kategoria | Tytuł |
|---|---|---|---|
| 1978 | XIX Festiwal Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu | Za rolę prokuratora | Krzywa płaska |
| 2002 | Orzeł (Polskie Nagrody Filmowe) | Najlepsza drugoplanowa rola męska za rok 2001 | Cześć Tereska (2001) |
| 2006 | 31. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni | Najlepsza drugoplanowa rola męska | Statyści (2006) |
| 2007 | Orzeł (Polskie Nagrody Filmowe) | Najlepsza drugoplanowa rola męska za rok 2006 |
Przypisy
- ↑ a b c d e Moi rodzice nie umieli być razem. interia.pl. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ a b c d erbe (2013-12-28): Moja twarz faktycznie jest jakaś bandycka. „Gazeta Olsztyńska”. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ „Dobry Tydzień”, Godność do końca, Nr 44/2 listopada 2021 str. 7
- ↑ a b Krzysztof Kiersznowski: Spełnił marzenie mamy. „Styl”. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ Szkoła Podstawowa nr 48 (Klasa A 1957–1964) [online], nk.pl [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-13] (pol.).
- ↑ a b Gwiazdor „Barw szczęścia” jąkał się i powtarzał klasę. „Super Express”. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ a b c d Gabriela Czernecka (2019-01-05): Mocne wyznanie Krzysztofa Kiersznowskiego: „Mogłem skończyć w więzieniu”. „Viva!”. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ Krzysztof Kiersznowski. Teatr Kamienica. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ Policja rodzi się na naszych oczach. policja.pl. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (pol.).
- ↑ Krzysztof Kiersznowski miał świadomość, że umiera. Słowa jego przyjaciela chwytają za serce. „Super Express”, 2021-10-25. [dostęp 2021-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-02)]. (pol.).
- ↑ Pogrzeb Krzysztofa Kiersznowskiego. Bliscy pożegnali aktora. Onet.pl. [dostęp 2021-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-05)]. (pol.).
- ↑ Merida Waleczna | dubbing.pl [online] [dostęp 2022-09-07] (pol.).
- ↑ „Koniec świata, czyli Kogel Mogel 4”. Ostatni film z Krzysztofem Kiersznowskim [online], Wprost, 28 października 2021 [dostęp 2021-10-28] (pol.).
- ↑ Monika Ordowska w ramionach Krzysztofa Kiersznowskiego. Wirtualna Polska. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-19)]. (pol.).
- ↑ Sławomir – „Megiera”. Onet.pl. [dostęp 2020-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Kiersznowski w bazie filmpolski.pl
- Krzysztof Kiersznowski w bazie Filmweb
- Krzysztof Kiersznowski w bazie IMDb (ang.)
- Krzysztof Kiersznowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
- Krzysztof Kiersznowski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- p
- d
- e
| 1990–1999 |
|
|---|---|
| 2000–2009 |
|
| 2010–2019 |
|
| 2020–2029 |
|
