Książka telefoniczna
Książka telefoniczna – spis abonentów wraz z numerami telefonów, posortowany zazwyczaj alfabetycznie albo tematycznie[1].
Pierwszą książkę telefoniczną opublikowała kompania telefoniczna okręgu New Haven w Stanach Zjednoczonych w 1878 r. Był to spis 50 nazwisk bez numerów telefonów, które wtedy jeszcze nie istniały[2]. Do osoby na liście dzwoniło się poprzez podniesienie słuchawki telefonu i poproszenie operatora o połączenie z wybraną osobą znajdującą się w spisie[3].
Zobacz też
- Minitel
- Ogólnokrajowy Spis Abonentów
 | Zobacz hasło książka telefoniczna w Wikisłowniku |
Przypisy
- ↑ Książka telefoniczna. [w:] Słownik języka polskiego PWN [on-line]. [dostęp 2016-12-13].
- ↑ Jason Zasky: The Phone Book. [w:] Failure Magazine [on-line]. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).
- ↑ The First Telephone Directory is Published in New Haven, Connecticut (November 1878). [w:] HistoryofInformation.com [on-line]. [dostęp 2016-12-13]. (ang.).
