La Louvière


Herb	flaga La Louvière↗

Państwo

Belgia

Region

Walonia

Prowincja

Hainaut

Burmistrz

Jacques Gobert

Powierzchnia

64,24 km²

Populacja (2017^[1])
• liczba ludności
• gęstość

80 648
1255 os./km²

Nr kierunkowy

064

Kod pocztowy

7100

Położenie na mapie Hainaut

Położenie na mapie Belgii

50°28′N 4°11′E/50,466667 4,183333

Multimedia w Wikimedia Commons

Informacje w Wikipodróżach

Strona internetowa

La Louvière – miasto w środkowej Belgii, w prowincji Hainaut, na wschód od Mons. Siedziba polskiego konsulatu honorowego.

Historia

Mityczne początki

Legenda o wilczycy opiekującej się dziećmi w La Louvière jest reminiscencją mitycznych narodzin Rzymu. Prawdziwe początki miasta sięgają XII wieku. W tym czasie zalesione i prawdopodobnie zamieszkane przez wilki terytorium obecnego miasta nosiło nazwę Menaulu, co w starofrancuskim oznacza „siedlisko wilków”. Region ten był częścią większej gminy Saint-Vaast, która z kolei należała do opactwa Aulne.

W 1284 roku nazwa terytorium została przetłumaczona na łacinę, a następnie znów na francuski jako La Louvière. W 1390 roku po raz pierwszy wydobyto tu węgiel. Opactwo odmówiło stworzenia potrzebnej infrastruktury, co opóźniło rozwój miasta aż do XVIII wieku.

Narodziny La Louvière

W XIX wieku powstanie dróg, kanałów i linii kolejowych umożliwiło eksport wydobywanego tutaj węgla. Przyciągnęło to inwestycje. La Louvière szybko przewyższyło podległe suwerenowi Saint-Vaast, zarówno pod względem liczby mieszkańców jak i rozwoju gospodarki. W ciągu pięćdziesięciu lat miasto to stało się jednym z najważniejszych miast w Walonii. La Louvière zostało uznane za samodzielne miasto w 1869 roku. Obecnie La Louvière jest piątym pod względem wielkości miastem w Walonii, po Charleroi, Liège, Namurze i Mons.

Widoki

Cztery podnośnie na Kanale Centralnym (Canal du Centre) i ich otoczenie, La Louvière i Le Roeulx (Hainaut)^[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Dźwig przenoszący łodzie na Kanale Centralnym
Państwo	Belgia
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	III, IV
Numer ref.	856
Region^[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1998 na 22. sesji
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Cztery hydrauliczne dźwigi na starym Kanale Centralnym (Canal du Centre), które łącza Mozę ze Skaldą. Te podwójne windy pochodzą z ok. 1900 roku i zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa w 1998 roku.
Odrestaurowane centrum mieszkalne zbudowane dla górników z Bois-du-Luc w pierwszej połowie XIX wieku. Można obejrzeć jeden z takich domów, a także kilka muzeów przedstawiających historię górnictwa w regionie Centre.
Liczne kaplice i kościoły zbudowane pomiędzy wiekiem XIII a XVI.
W La Louvière znajduje się jedna z najlepszych kolekcji Idela Ianchelvici.

Folklor

Karnawał w La Louvière nosi nazwę Laetare, co po łacinie znaczy "cieszyć się". Trwa on trzy dni, od niedzieli do wtorku i odbywa się w połowie wielkiego postu.

Sławni mieszkańcy

Maurice Baudoux, kanadyjski ksiądz (1902–1988)
Pol Bury, rzeźbiarz (1922–2005)
Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
Maurice Grevisse, gramatyk (1895–1980)
Eden Hazard, piłkarz (ur. 1991)
Thorgan Hazard, piłkarz (ur. 1993)
Kylian Hazard, piłkarz (ur. 1995)
Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
Enzo Scifo (ur. 1966)

Sport

La Louvière ma klub piłkarski Jupiler League nazwany RAA Louviéroise. Klub ten zdobył Puchar Belgii w 2003 roku.

Miasta partnerskie

Linki zewnętrzne

Oficjalna strona La Louvière, po francusku
Karnawał. laetare.be. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-30)]., po francusku, flamandzku i angielsku

Przypisy

↑ Stan na 1 stycznia 2017 roku, Direction générale Institutions et Population: Chiffres de la population par province et par commune, à la date du premier janvier 2017. [dostęp 2017-01-01]. (fr.).

Kontrola autorytatywna (Miasta w Belgii):