Lekarz dentysta

Lekarz dentysta pot. dentysta (z łac. dens dopełniacz dentis „ząb”), dawniej lekarz stomatolog – zawód zaufania publicznego wykonywany przez osobę uprawnioną do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.

W Polsce tytuł lekarza dentysty i prawo wykonywania zawodu w celu odbycia stażu, uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Po zaliczeniu rocznego stażu podyplomowego^[1][2] oraz zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego przyznawane jest nieograniczone prawo wykonywania zawodu (PWZ) lekarza dentysty.

Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r.^[3], lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.

Lekarze dentyści mogą specjalizować się w następujących specjalnościach:

• chirurgia stomatologiczna
• chirurgia szczękowo-twarzowa
• ortodoncja
• periodontologia
• protetyka stomatologiczna
• stomatologia dziecięca
• stomatologia zachowawcza z endodoncją
• zdrowie publiczne
• epidemiologia.

Specjalizacje te odbywają się na zasadzie modułów jednolitych trwających od 3 do 6 lat (najdłużej chirurgia twarzowo-szczękowa).

Od momentu wejścia Polski do Unii Europejskiej tytuł zawodowy to „lekarz dentysta”. Osoby, które przed 2002 uzyskały tytuł „lekarza stomatologa”, mają prawo się nim posługiwać. W niektórych państwach odróżnia się pojęcia „stomatolog” i „dentysta”^[4].

Zobacz też

Zobacz hasło dentysta w Wikisłowniku

Zobacz kolekcję cytatów na temat dentysty w Wikicytatach

• lekarz
• lekarz weterynarii
• stomatologia

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Polskie Towarzystwo Stomatologiczne