Lelingit
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Lelingit i kwarc; pochodzenie: kopalnia Gabe Gottes, Sainte-Marie-aux-Mines, Górny Ren, Francja (pokazano obszar 1,2 cm) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Inne nazwy | Glaukopiryt | ||
---|---|---|---|
Skład chemiczny | arsenek żelaza (FeAs2) | ||
Twardość w skali Mohsa | 5–5,5 | ||
Przełam | nierówny | ||
Łupliwość | niewyraźna, prawie niedostrzegalna | ||
Pokrój kryształu | słupkowy, listewkowy i tabliczkowy | ||
Układ krystalograficzny | rombowy | ||
Gęstość minerału | 7,1–7,4 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | srebrzystobiała, stalowoszara | ||
Rysa | ciemnoszara, czarna | ||
Połysk | metaliczny | ||
| |||
|
Lelingit (glaukopiryt) – rzadki minerał z grupy arsenków.
Nazwa pochodzi od miejscowości Lölling w Austrii, gdzie został odkryty.
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy słupkowe, listewkowe i tabliczkowe (osiągają około 1 cm). Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, skorupowych. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Często zawiera domieszki złota, kobaltu, niklu, srebra, antymonu i siarki.
Występowanie
W utworach hydrotermalnych oraz w skałach metamorficznych. Najczęściej bywa spotykany w żyłach i gniazdach mineralnych, w towarzystwie kruszców ołowiu, cynku, bizmutu, arsenu. Przeważnie współwystępuje z arsenopirytem. Znany jest z niektórych pegmatytów i żył kwarcowych.
Miejsca występowania:
- W Polsce: występuje z arsenopirytem, w serpentynitach: w Górach Złotych, Rudawach Janowickich, Górach Izerskich oraz w rejonie Lubina i Polkowic.
Zastosowanie
- główne źródło arsenu (73% As), także złota (w Złotym Stoku zawartość Au wynosiła 25–30 g na tonę), kobaltu i innych pierwiastków,
- służy do wyrobu arszeniku, środków ochrony roślin, preparatów medycznych,
- stosuje się go do utwardzania stopu drukarskiego,
- ma niewielkie znaczenie kolekcjonerskie.
Linki zewnętrzne
- artykuł o lelingicie na stronie Webmineral.com (ang.)
- artykuł o lelingicie na stronie Mindat.org (ang.)
- Britannica: science/loellingite
- Universalis: lollingite
- ЕСУ: 59727
- SNL: løllingitt
- identyfikator minerału w Mindat: 7426