Louis Théodore Gouvy
Data i miejsce urodzenia | 5 lipca 1819 | ||
---|---|---|---|
Pochodzenie | francuskie | ||
Data i miejsce śmierci | 21 kwietnia 1898 | ||
Gatunki | |||
Zawód | kompozytor | ||
Odznaczenia | |||
|
Louis Théodore Gouvy (ur. 5 lipca 1819 w Goffontaine koło Saarbrücken, zm. 21 kwietnia 1898 w Lipsku[1][2]) – francuski kompozytor.
Życiorys
Ukończył szkołę średnią w Metzu[2], następnie w 1836 roku wyjechał do Paryża, gdzie studiował prawo[1]. W trakcie studiów zainteresował się muzyką, uczył się u Antoine’a Elwarta, Édouarda Billarda i Pierre’a-Josepha-Guillaume’a Zimmermana[1]. W latach 1842–1843 przebywał w Berlinie, gdzie studiował u Carla Friedricha Rungenhagena[1]. Po powrocie do Paryża bywał w domu Charlesa Hallégo, gdzie poznał Chopina, Berlioza i Halévy’ego[1]. W 1896 roku został odznaczony kawalerią Legii Honorowej[1].
Twórczość
Był płodnym kompozytorem, pozostawił po sobie 170 utworów w 90 opusach[1]. W swoich utworach symfonicznych nawiązywał do Webera, Mendelssohna i Beethovena[1]. Był zwolennikiem muzyki absolutnej, pozostając poza innowacjami dźwiękowymi wprowadzanymi przez współczesnych kompozytorów, stąd jego muzyka nie cieszyła się popularnością we Francji. Doceniana była natomiast w Niemczech, gdzie kompozytor często bywał i spędził ostatnie lata życia[1].
Skomponował m.in. 7 symfonii, 2 uwertury koncertowe, Oktet na instrumenty dęte, Kwintet fortepianowy, Kwintet smyczkowy, Serenadę na zespół smyczkowy, Serenadę na fortepian, skrzypce, altówkę i wiolonczelę, 5 kwartetów smyczkowych, 5 triów fortepianowych, utwory fortepianowe, kantaty, Requiem, Missa brevis, operę Der Cid (1863)[1][2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Louis Théodore Gouvy – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Louis Théodore Gouvy – nuty w bibliotece Polona