Ludwik Młynek

Ludwik Młynek
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1864
Siercza

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1941
Siercza

Miejsce spoczynku

Wieliczka

Rodzice

Wojciech Młynek, Regina Stolarczyk

Małżeństwo

Anna Oprych

Teksty w Wikiźródłach

Ludwik Młynek (ur. 19 sierpnia 1864 w Sierczy pod Wieliczką, zm. 28 sierpnia 1941 w Sierczy) – polski etnograf, folklorysta, pisarz, poeta, nauczyciel, pedagog, założyciel oddziałów Towarzystwa Ludoznawczego w Buczaczu i Tarnowie, profesor.

Życiorys

Ludwik Młynek urodził się w małej wiosce niedaleko Wieliczki. Wraz z rodziną mieszkał na „Młynkówce” w Sierczy. Jego ojcem był kmieć Wojciech Młynek, świadek rzezi galicyjskiej, a matką Regina Młynek z domu Stolarczyk. Ludwik był ich ostatnim dzieckiem. Jego przodkiem był Maciej Młynek, który wraz z najbliższymi przybył do wsi z Łańcuta, na polecenie księcia Lubomirskiego. Według legendy król Kazimierz Wielki jemu „wzgórze świerskie ofiarował z borem, miał je wkrótce wykarczować i ozdobić dworem”.

Od 10 roku życia Ludwik Młynek uczył się w wielickiej szkole „na Bednarce”, a następnie w tamtejszej szkole wydziałowej. W latach 1880–1888 uczęszczał do Gimnazjum Św. Anny w Krakowie, najstarszej szkole w Polsce, mającej wówczas wysoką renomę. Po studiach, miał otrzymać tytuł profesora filologii porównawczej na Uniwersytecie Jagiellońskim (gdzie się wcześniej uczył), jednak katedry nie otrzymał, a rozstrzygającym argumentem miało być chłopskie pochodzenie Ludwika. W międzyczasie 6 października 1889 r. ożenił się z córką sołtysa Sierczy, Anną Oprych. Pracował kolejno w gimnazjach: w Wadowicach, Krakowie (c.k. III Gimnazjum[1]), Buczaczu[1], w szkole realnej w Tarnowie[2], Łańcucie, skąd wrócił do Sierczy. Po powrocie rozpoczął pracę w nowym wielickim gimnazjum.

18 grudnia 1897 w Buczaczu zagaił pierwsze zgromadzenie zawiązanego buczackiego oddziału Towarzystwa ludoznawczego we Lwowie[3]. Był sekretarzem Towarzystwa św. Wincentego a Paulo w Buczaczu[4].

Pisał poematy, wiersze i książki.

Wraz z żoną doczekali się dwanaściorga dzieci, z czego pięcioro zmarło (troje w dzieciństwie, a dwoje w wieku starszym), w niewyjaśnionych okolicznościach, natomiast wieku dojrzałego dożyło siedmioro – sześć córek oraz syn Tadeusz, botanik, profesor Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie.

Ludwik Młynek zmarł podczas okupacji hitlerowskiej 28 sierpnia 1941 roku. Wraz z żoną (zmarłą w 1955 r.) został pochowany na cmentarzu w Wieliczce.

Twórczość

  • Narzecze wilamowickie. (Wilhelmsauer Dialekt. Dy wymmysauschy Gmoansproch) – Nakładem Autora, Drukiem J Pisza Tarnów 1907[5]
  • Nauka języka niemieckiego (w I klasie polskich szkół średnich w Galicyi) – Nakładem Autora, Druk Zygmunta Jelenia Tarnów 1910
  • Praca fizyczna jako czynnik wychowawczy – Nakładem Autora, Czcionkami drukarni A Kwiczali Jarosław 1914
  • Marta czy Marja? (uwagi nad obywatelskiem wychowaniem kobiet) – Nakładem Autora, Drukiem J Litwińskiego Wieliczka 1923
  • Marja (uwagi nad środkami jakiemi można osiągnąć obywatelskie wychowanie polskich kobiet) – Nakładem Autora, Drukiem J Litwińskiego Wieliczka 1924 (inne wydanie: Nakładem Autora, odbito w Drukarni „Głosu Narodu” Kraków 1924)
  • Apostoł świecki przy pracy – Nakładem Sekretariatu Ligi Katolickiej, Kraków 1927
  • Joasia ze Sierczy – Nakładem Rodziny, Kraków 1931
  • (L. Sierczanin): Żywot świątobliwej Joasi Młynkówny ze Sierczy (Jej słowa i czyny – za życia i po śmierci wraz z utworami poetycznymi) – Nakładem Rodziny, Kraków 1934
  • Siercza (opowiadanie dzieciom i wnukom) – Nakładem Autora, Kraków 1936
  • Wychowanie człowieka (pierwszy okres jego fizycznego i umysłowego rozwoju) – Nakładem Rodziny, Kraków 1938

Przypisy

  1. a b Rozmaitości. Mianowania i przeniesienia. „Muzeum”. R. XII, zeszyt 8–9, s. 631, 1896.
  2. Mianowania i przeniesienia. „Muzeum”. R. XIV, zeszyt 8–9, s. 674, 1898.
  3. Listy z kraju. Buczacz. „Kurjer Lwowski”. 355, s. 1, 23 grudnia 1897.
  4. Listy z kraju. Buczacz. „Kurjer Lwowski”. 21, s. 4–5, 21 stycznia 1898.
  5. LudwikL. Młynek LudwikL., Narzecze wilamowickie, wyd. 1907 [online], polona.pl [dostęp 2020-06-04] .

Bibliografia

  • Wiesław Bieńkowski: Młynek Ludwik, ps. Jan Kolka, Jasiek Kolka, Kmieć ze Sierczy, L. Sierczanin (1864–1941). W: Polski Słownik Biograficzny. T. XXI. Warszawa – Kraków – Wrocław – Gdańsk, 1976.
  • Urszula Janicka-Krzywda: Ludwik Młynek (1864–1941), profesor gimnazjalny, ludoznawca, działacz oświatowy. W: Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne (pod redakcją Ewy Fryś-Pietraszkowej i Anny Spiss), Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Oddział Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego w Krakowie, Wrocław-Kraków 2007, s. 207–209 (z fotografią)
  • Strona internetowa kozmice.wieliczka.eu

Linki zewnętrzne

  • Prace Ludwika Młynka w bibliotece Polona
  • 195 spotkanie z cyklu „Wieliczka-Wieliczanie”. biblioteka.wieliczka.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-18)]..
  • ISNI: 000000011273777X
  • VIAF: 164386588
  • GND: 1023332604
  • NKC: js2014853096
  • PLWABN: 9810678799505606
  • NUKAT: n02022487
  • WorldCat: viaf-164386588