Maria Karolina Radziwiłłowa
Herb Szreniawa bez Krzyża | |||
Data i miejsce urodzenia | 1730 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 10 stycznia 1795 | ||
Ojciec | Jan Kazimierz Lubomirski | ||
Matka | Urszula Branicka | ||
Mąż | |||
|
Maria (Marianna) Karolina Radziwiłłowa z domu Lubomirska (ur. 1730 w Głogowie Małopolskim, zm. 10 stycznia 1795 w Tarnowie) – córka Jana Kazimierza Lubomirskiego i Urszuli z Branickich.
Życiorys
Księżna, miecznikowa litewska, dama czynna politycznie, bohaterka romansu z francuskim pisarzem i botanikiem, oficerem wojsk inżynieryjnych Bernardinem de Saint-Pierre.
Dnia 23 października 1753 roku poślubiła w Mościskach Karola Stanisława Radziwiłła, zwanego Panie Kochanku, konfederata barskiego, z którym jednak rozwiodła się (z powodu m.in. pijaństwa i szaleństw męża[1]) w 1760 nim został wojewodą wileńskim. Nigdy nie wyszła drugi raz za mąż chociaż tego pragnęła, ale na przeszkodzie stawał zawsze zdecydowany sprzeciw wuja Klemensa Branickiego, który groził wydziedziczeniem i odebraniem majątku. Zachował się pomnik nagrobny na Starym Cmentarzu w Tarnowie.
Przypisy
- ↑ Leon Potocki: Urywek ze wspomnień pierwszej mojej młodości. Poznań, 1876, s. 21.
Linki zewnętrzne
- Krótka biografia