Mečislovas Reinys

Mečislovas Reinys
Znaczek wydany przez Litewską Pocztę
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1884 Daugaliai
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1953 Włodzimierz
minister spraw zagranicznych Litwy
Okres	od 25 września 1925 do 21 kwietnia 1926
Przynależność polityczna	Litewscy Chrześcijańscy Demokraci
Poprzednik	Voldemaras Čarneckis
Następca	Leonas Bistras


Arcybiskup tytularny Cypsela
Data urodzenia	5 lutego 1884
Data śmierci	8 listopada 1953
Biskup pomocniczy wileński
Okres sprawowania	1940-1953
Biskup koadiutor wileński
Okres sprawowania	1926-1940

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	10 czerwca 1907
Nominacja biskupia	5 kwietnia 1926
Sakra biskupia	16 maja 1926

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

16 maja 1926

Konsekrator

Jerzy Matulewicz

Współkonsekratorzy

Juozapas Kukta
Justinas Staugaitis

Współkonsekrowani biskupi
Vincentas Brizgys	1940
Vincentas Padolskis	1940

Mečislovas Reinys (ur. 5 lutego 1884 w Daugaliai, zm. 8 listopada 1953 we Włodzimierzu) – litewski wykładowca uniwersytecki, filozof i psycholog, ksiądz katolicki i arcybiskup wileński (1941-53), polityk chadecji oraz minister spraw zagranicznych w latach 1925-26, represjonowany w czasach stalinizmu.

Życiorys

Po ukończeniu w 1905 roku wileńskiego seminarium studiował na Akademii Duchownej w Petersburgu. W lipcu 1907 roku został wyświęcony na księdza, dwa lata później uzyskał tytuł doktora teologii. Naukę kontynuował w Louvain (filozofia i biologia) oraz Strasburgu (apologetyka). W 1916 roku podjął pracę w Seminarium w Wilnie jako wykładowca.

W 1919 roku aresztowany tymczasowo przez wojska bolszewickie. Po przyłączeniu Wilna do II RP w 1922 roku wyjechał na Litwę - osiedlił się w Kownie, gdzie wykładał na Uniwersytecie Witolda Wielkiego teologię, filozofię oraz kierował Wydziałem Psychologii.

Angażował się w działalność polityczną po stronie chadecji - w 1925 roku został ministrem spraw zagranicznych, podpisał konkordat Republiki Litewskiej z Watykanem, na mocy którego została utworzona odrębna metropolia w Kownie.

5 kwietnia 1926 roku papież Pius XI mianował go biskupem koadiutatorem Wyłkowyszek na Suwalszczyźnie.

Działał na rzecz powołania katolickiego uniwersytetu na Litwie, jego starania zakończyły się niepowodzeniem.

W lipcu 1940 roku został mianowany arcybiskupem tytularnym i pomocniczym Wilna, po aresztowaniu Romualda Jałbrzykowskiego przez Niemców zarządzał diecezją wileńską aż do pojmania przez NKWD w 1947 roku pod zarzutem „konszachtów z antyradzieckim podziemiem nacjonalistycznym”.

Skazany na 10 lat więzienia i osadzony we Włodzimierzu, gdzie zmarł.

Autor prac z dziedziny filozofii, psychologii i socjologii (m.in. „Rasizmo problema”, wyd. Kowno 1939).

Zobacz też

antykatolicyzm

Bibliografia

Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4

Biskupi wileńscy

Biskupi diecezjalni	Andrzej Jastrzębiec (1388–1398) Jakub Plichta (1399–1407) Mikołaj z Gorzkowa (1408–1414) Piotr Krakowczyk (1415–1422) Maciej z Trok (1422–1453) Mikołaj z Sołecznik (1453–1467) Jan Łosowicz (1468–1481) Andrzej Goskowicz (1481–1491) Wojciech Tabor (1492–1507) Wojciech Radziwiłł (1507–1519) Jan z Książąt Litewskich (1519–1536) Paweł Algimunt Holszański (1536–1555) Walerian Protasewicz (1556–1579) Jerzy Radziwiłł (1579–1591) Benedykt Woyna (1600–1615) Eustachy Wołłowicz (1616–1630) Abraham Woyna (1631–1649) Jerzy Tyszkiewicz (1649–1656) Jan Karol Dowgiałło Zawisza (1656–1661) Jerzy Białłozor (1661–1665) Aleksander Kazimierz Sapieha (1667–1671) Mikołaj Stefan Pac (1672–1684) Aleksander Kotowicz (1685–1686) Konstanty Kazimierz Brzostowski (1687–1722) Maciej Józef Ancuta (1722–1723) Karol Piotr Pancerzyński (1724–1729) Michał Jan Zienkowicz (1730–1762) Ignacy Jakub Massalski (1762–1794) Jan Nepomucen Kossakowski (1798–1808) Hieronim Stroynowski (1814–1815) Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1840–1841) Wacław Żyliński (1848–1856) Adam Stanisław Krasiński (1858–1883) Karol Hryniewiecki (1883–1889) Antoni Franciszek Audziewicz (1889–1895) Stefan Aleksander Zwierowicz (1897–1902) Edward von Ropp (1903–1917) Jerzy Matulewicz (1918–1925) Romuald Jałbrzykowski (1926–1955) Julijonas Steponavičius (1957–1989 adm. apost.) Adam Sawicki (1962–1968 adm. apost.^[A]) Władysław Suszyński (1968 adm. apost.^[A]) Henryk Gulbinowicz (1970–1976 adm. apost.^[A]) Edward Kisiel (1976–1991 adm. apost.^[A]) Julijonas Steponavičius (1989–1991) Audrys Bačkis (1991–2013) Gintaras Grušas (od 2013)
Biskupi pomocniczy	Jakub Miechowski (1512–1531) Feliks z Kazimierza (1532–1554) Jerzy Albinus (1550–1570) Cyprian Wiliski (1572–1594) Jerzy Radziwiłł (1574–1579 koadiutor) Mikołaj Pac (1602–1610) Abraham Woyna (1611–1626) Jerzy Tyszkiewicz (1627–1633) Stanisław Nieborski (1634–1644) Marcjan Tryzna (1639–1643) Hieronim Władysław Sanguszko (1644–1655) Teodor Skuminowicz (1652–1668) Aleksander Kazimierz Sapieha (1655–1660) Gothard Jan Tyzenhauz (1661–1668) Mikołaj Słupski (1669–1693) Władysław Silnicki (1683–1692) Jan Hieronim Kryszpin-Kirszensztein (1694–1695) Jan Mikołaj Zgierski (1696–1710) Wojciech Izdebski (1696–1703) Aleksander Mikołaj Horain (1704–1711) Maciej Józef Ancuta (1710–1722 od 1717 koadiutor) Karol Piotr Pancerzyński (1712–1721) Bogusław Korwin Gosiewski (1722–1725) Jerzy Kazimierz Ancuta (1723–1737) Józef Stanisław Sapieha (1737–1754 koadiutor) Antoni Józef Żółkowski (1744–1763) Tomasz Ignacy Zienkowicz (1755–1781) Jan Stefan Giedroyć (1763–1765) Feliks Towiański (1766–1782) Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz (1773–1774) Józef Kazimierz Kossakowski (1775–1781) Piotr Aleksander Toczyłowski (1782–1793) Franciszek Alojzy Gzowski (1782–1785) Józef Kazimierz Kossakowski (1791–1794 koadiutor) Dawid Zygmunt Pilchowski (1795–1803) Jerzy Antoni Połubiński (1796–1801) Adam Kossakowski (1798–1828) Adam Kłokocki (1798–1822) Ignacy Houwalt (1804–1807) Nikodem Puzyna (1814–1819) Tadeusz Kundzicz (1815–1829) Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1830–1840) Jan Kajetan Cywiński (1840–1846) Kazimierz Roch Dmochowski (1840–1848) Ludwik Zdanowicz (1890–1896) Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz (1923–1940) Mečislovas Reinys (1940–1953) Władysław Suszyński (1948–1968^[A]) Edward Ozorowski (1979–1991^[A]) Jonas Boruta (1997–2002) Juozas Tunaitis (1991–2010) Arūnas Poniškaitis (od 2010) Darius Trijonis (od 2017)

Biskupi diecezjalni

Andrzej Jastrzębiec (1388–1398)
Jakub Plichta (1399–1407)
Mikołaj z Gorzkowa (1408–1414)
Piotr Krakowczyk (1415–1422)
Maciej z Trok (1422–1453)
Mikołaj z Sołecznik (1453–1467)
Jan Łosowicz (1468–1481)
Andrzej Goskowicz (1481–1491)
Wojciech Tabor (1492–1507)
Wojciech Radziwiłł (1507–1519)
Jan z Książąt Litewskich (1519–1536)
Paweł Algimunt Holszański (1536–1555)
Walerian Protasewicz (1556–1579)
Jerzy Radziwiłł (1579–1591)
Benedykt Woyna (1600–1615)
Eustachy Wołłowicz (1616–1630)
Abraham Woyna (1631–1649)
Jerzy Tyszkiewicz (1649–1656)
Jan Karol Dowgiałło Zawisza (1656–1661)
Jerzy Białłozor (1661–1665)
Aleksander Kazimierz Sapieha (1667–1671)
Mikołaj Stefan Pac (1672–1684)
Aleksander Kotowicz (1685–1686)
Konstanty Kazimierz Brzostowski (1687–1722)
Maciej Józef Ancuta (1722–1723)
Karol Piotr Pancerzyński (1724–1729)
Michał Jan Zienkowicz (1730–1762)
Ignacy Jakub Massalski (1762–1794)
Jan Nepomucen Kossakowski (1798–1808)
Hieronim Stroynowski (1814–1815)
Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1840–1841)
Wacław Żyliński (1848–1856)
Adam Stanisław Krasiński (1858–1883)
Karol Hryniewiecki (1883–1889)
Antoni Franciszek Audziewicz (1889–1895)
Stefan Aleksander Zwierowicz (1897–1902)
Edward von Ropp (1903–1917)
Jerzy Matulewicz (1918–1925)
Romuald Jałbrzykowski (1926–1955)
Julijonas Steponavičius (1957–1989 adm. apost.)
Adam Sawicki (1962–1968 adm. apost.^[A])
Władysław Suszyński (1968 adm. apost.^[A])
Henryk Gulbinowicz (1970–1976 adm. apost.^[A])
Edward Kisiel (1976–1991 adm. apost.^[A])
Julijonas Steponavičius (1989–1991)
Audrys Bačkis (1991–2013)
Gintaras Grušas (od 2013)

Biskupi pomocniczy

Jakub Miechowski (1512–1531)
Feliks z Kazimierza (1532–1554)
Jerzy Albinus (1550–1570)
Cyprian Wiliski (1572–1594)
Jerzy Radziwiłł (1574–1579 koadiutor)
Mikołaj Pac (1602–1610)
Abraham Woyna (1611–1626)
Jerzy Tyszkiewicz (1627–1633)
Stanisław Nieborski (1634–1644)
Marcjan Tryzna (1639–1643)
Hieronim Władysław Sanguszko (1644–1655)
Teodor Skuminowicz (1652–1668)
Aleksander Kazimierz Sapieha (1655–1660)
Gothard Jan Tyzenhauz (1661–1668)
Mikołaj Słupski (1669–1693)
Władysław Silnicki (1683–1692)
Jan Hieronim Kryszpin-Kirszensztein (1694–1695)
Jan Mikołaj Zgierski (1696–1710)
Wojciech Izdebski (1696–1703)
Aleksander Mikołaj Horain (1704–1711)
Maciej Józef Ancuta (1710–1722 od 1717 koadiutor)
Karol Piotr Pancerzyński (1712–1721)
Bogusław Korwin Gosiewski (1722–1725)
Jerzy Kazimierz Ancuta (1723–1737)
Józef Stanisław Sapieha (1737–1754 koadiutor)
Antoni Józef Żółkowski (1744–1763)
Tomasz Ignacy Zienkowicz (1755–1781)
Jan Stefan Giedroyć (1763–1765)
Feliks Towiański (1766–1782)
Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz (1773–1774)
Józef Kazimierz Kossakowski (1775–1781)
Piotr Aleksander Toczyłowski (1782–1793)
Franciszek Alojzy Gzowski (1782–1785)
Józef Kazimierz Kossakowski (1791–1794 koadiutor)
Dawid Zygmunt Pilchowski (1795–1803)
Jerzy Antoni Połubiński (1796–1801)
Adam Kossakowski (1798–1828)
Adam Kłokocki (1798–1822)
Ignacy Houwalt (1804–1807)
Nikodem Puzyna (1814–1819)
Tadeusz Kundzicz (1815–1829)
Andrzej Benedykt Kłągiewicz (1830–1840)
Jan Kajetan Cywiński (1840–1846)
Kazimierz Roch Dmochowski (1840–1848)
Ludwik Zdanowicz (1890–1896)
Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz (1923–1940)
Mečislovas Reinys (1940–1953)
Władysław Suszyński (1948–1968^[A])
Edward Ozorowski (1979–1991^[A])
Jonas Boruta (1997–2002)
Juozas Tunaitis (1991–2010)
Arūnas Poniškaitis (od 2010)
Darius Trijonis (od 2017)

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Białystok

Ministrowie spraw zagranicznych Litwy

1918–1940	Augustinas Voldemaras (1918–1919) Mykolas Sleževičius (1919–1919) Augustinas Voldemaras (1919–1920) Juozas Purickis (1920–1922) Vladas Jurgutis (1922–1922) Ernestas Galvanauskas (1922–1924) Voldemaras Čarneckis (1924–1925) Mečislovas Reinys (1925–1926) Leonas Bistras (1926–1926) Mykolas Sleževičius (1926–1926) Augustinas Voldemaras (1926–1929) Dovas Zaunius (1929–1934) Stasys Lozoraitis (1934–1938) Juozas Urbšys (1938–1940)
od 1990	Algirdas Saudargas (1990–1992) Povilas Gylys (1992–1996) Algirdas Saudargas (1996–2000) Antanas Valionis (2000–2006) Petras Vaitiekūnas (2006–2008) Vygaudas Ušackas (2008–2010) Audronius Ažubalis (2010–2012) Linas Linkevičius (2012–2020) Gabrielius Landsbergis (od 2020)

1918–1940