Meehania
 Meehania urticifolia | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | astropodobne | ||
| Rząd | jasnotowce | ||
| Rodzina | jasnotowate | ||
| Rodzaj | Meehania | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Meehania N. L. Britton Bull. Torrey Bot. Club 21: 33. 25 Jan 1894[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| M. cordata (Nuttall) N. L. Britton[3] | |||
| |||
Meehania – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Należy do niego 7 gatunków[4][5]. Występują one w strefie tropikalnej i subtropikalnej Azji Wschodniej (w Chinach rośnie ich pięć gatunków[6], w Japonii – dwa[7]). Jeden gatunek – Meehania cordata występuje we wschodniej części Ameryki Północnej i on też uprawiany jest jako roślina okrywowa[5], zwłaszcza w parkach i ogrodach o charakterze leśnym. Walorem są wonne, gruczołowate kielichy tych roślin[7].
Naukowa nazwa rodzaju upamiętnia Thomasa Meehana (1826–1901) – ogrodnika i botanika z Filadelfii[7].
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny jednoroczne i byliny z rozłogami osiągające do 0,3 m wysokości[7]. Pędy u nasady drewniejące, w węzłach owłosione[6].
- Liście
- Ulistnienie nakrzyżległe. Liście ogonkowe, zwykle nagie, o blaszce sercowatej do lancetowatej[7]. Blaszka cienka, na brzegu karbowana[6].
- Kwiaty
- Zebrane po kilka (czasem tylko dwa) w nibyokółkach luźno skupionych w szczytowej części pędu. Kielich wonny, zrosłodziałkowy, z 15 żyłkami przewodzącymi i pięcioma ząbkami. Korona fioletowoniebieska, zrosłopłatkowa. U nasady pięć zrośniętych płatków tworzy długą rurkę zakończoną dwiema wargami. Warga górna krótsza, prosta, kończy się dwiema łatkami lub wycięciem, a dolna dłuższa, z trzema łatkami, z których środkowa jest większa od bocznych. Cztery pręciki w dwóch parach, nie wystają z rurki korony lub rzadziej wystają z niej dwa dłuższe pręciki. Pylniki są nieco owłosione. Zalążnia górna, złożona z dwóch owocolistków, dwukomorowa, w każdej komorze z dwoma zalążkami. Szyjka słupka pojedyncza, cienka, z dwudzielnym znamieniem[7][6].
- Owoce
- Czterodzielne rozłupnie, rozpadające się na cztery pojedyncze, gładkie lub owłosione rozłupki[7].
Systematyka
- Pozycja taksonomiczna
Rodzaj z podrodziny Nepetoideae z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.)[2].
- Wykaz gatunków[4]
- Meehania cordata (Nutt.) Britton
- Meehania faberi (Hemsl.) C.Y.Wu
- Meehania fargesii (H.Lév.) C.Y.Wu
- Meehania henryi (Hemsl.) Y.Z.Sun ex C.Y.Wu
- Meehania montis-koyae Ohwi
- Meehania pinfaensis (H.Lév.) Y.Z.Sun ex C.Y.Wu
- Meehania urticifolia (Miq.) Makino
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-05-17] (ang.).
- ↑ a b Meehania. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-05-17].
- ↑ a b Meehania. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-05-17].
- ↑ a b David J.D.J. Mabberley David J.D.J., Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 572, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c d Meehania Britton. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2019-05-17].
- ↑ a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 297. ISBN 0-333-74890-5.
