Mercedes (Formuła 1)
Pełna nazwa | Mercedes-AMG Petronas Formula One Team (od 2020) | ||
---|---|---|---|
Aktywna | 1954–1955, od 2010 | ||
Siedziba | Brackley | ||
Ważni ludzie | |||
Dyrektor | Toto Wolff (od 2014) | ||
Dyrektor techniczny | James Allison (od 2017) | ||
Kierowcy | Lewis Hamilton (od 2013) | ||
Inne | |||
Debiut | Grand Prix Francji 1954 | ||
Mistrzostwa konstruktorów | |||
Mistrzostwa kierowców | |||
| |||
Strona internetowa |
Mercedes – niemiecki zespół, konstruktor i dostawca silników Formuły 1, aktywny w latach 1954–1955 i od 2010 roku, po przejęciu Brawn GP. Mistrzami świata kierowców w barwach Mercedesa byli Juan Manuel Fangio, Nico Rosberg i Lewis Hamilton. Ponadto zespół zwyciężał ośmiokrotnie z rzędu w klasyfikacji konstruktorów (w sezonach 2014-2021), stając się jednym z najbardziej utytułowanych zespołów Formuły 1.
Historia
Grand Prix
Początki marki Mercedes w sporcie są ściśle związane z osobą Emila Jellinka, który zamówił w firmie Daimler serię 36 samochodów wyścigowych, nazwanych przezeń Mercedes 35 PS. Pojazdem marki Mercedes Camille Jenatzy wygrał w 1903 roku Puchar Gordona Bennetta. W 1906 roku Mercedes wystawił fabryczny zespół na Grand Prix Francji, który tworzyli Jenatzy, Vincenzo Florio i Mariaux. Na Grand Prix Francji 1908 Mercedes przygotował nowe samochody z silnikami o pojemności 12,8 litra dla Willy Pögego i Christiana Lautenschlagera, który wygrał te zawody. W 1911 roku Ralph DePalma był drugi w Pucharze Vanderbilta, a rok później wygrał puchar. Po wyprodukowaniu nowego samochodu z silnikiem 4,5 litra Mercedes zdominował Grand Prix Francji 1914, które zwyciężył Lautenschlager przed Louisem Wagnerem i Otto Salzerem. W 1915 roku za sprawą DePalmy Mercedes zwyciężył wyścig Indianapolis 500[1].
Ze względu na przegraną Niemców w I wojnie światowej Mercedes nie był w stanie powrócić do wyścigów aż do 1922 roku, kiedy to Giulio Masetti wygrał przedwojennym egzemplarzem wyścig Targa Florio. W latach 1923–1924 Mercedes wystawiał swoje samochody w Indianapolis 500 i wyścigach Grand Prix, z czego zrezygnował do śmiertelnym wypadku Louisa Zborowskiego w Grand Prix Włoch 1924. Po połączeniu się z Daimlerem i utworzeniu w 1926 roku nowej marki Mercedes-Benz, nowy prezes Wilhelm Kissel zatrudnił Alfreda Neubauera na stanowisko dyrektora działu wyścigowego. Początkowo firma korzystała z modelu SSK, który uczestniczył m.in. w wyścigu 24h Le Mans i którym Rudolf Caracciola wygrał w 1931 roku Grand Prix Niemiec i Avusrennen[1].
W 1933 roku Hans Niebel otrzymał zlecenie zaprojektowania nowego samochodu Grand Prix, czego efektem był model W25. Ten samochód wygrał w swoim debiucie, co miało miejsce w Eifelrennen w 1934 roku. W tamtym sezonie Mercedes zwyciężył ponadto w Grand Prix Włoch i Grand Prix Hiszpanii. W sezonie 1935 rywalizujący Mercedesami Rudolf Caracciola i Luigi Fagioli wygrali łącznie dziesięć wyścigów, a mistrzostwo Europy zdobył wówczas Caracciola. W 1937 roku Caracciola za sprawą zaprojektowanego przez Rudolfa Uhlenhauta modelu W125 zdominował sezon. Niemiec zdobył mistrzostwo również w sezonie 1938, rywalizując modelem W154[1].
Formuła 1
Po zakończeniu II wojny światowej Mercedes stracił większość fabryk. Mimo to w 1951 roku Neubauer wystawił trzy przedwojenne samochody w wyścigach Formuły Libre w Argentynie. Zachęcony nowymi przepisami Formuły 1 ograniczającymi pojemność silnika do 2,5 litra, Neubauer zatrudnił mistrza świata Juana Manuela Fangio i wystawił trzy Mercedesy W196 na Grand Prix Francji 1954. Mercedes odniósł podwójne zwycięstwo w debiucie, ponieważ ten wyścig wygrał Fangio przed Karlem Klingiem. Ponadto w sezonie 1954 Fangio wygrał jeszcze trzy inne wyścigi i zdobył tytuł mistrzowski. W roku 1955 nowym kierowcą zespołu został Stirling Moss. Swój trzeci tytuł zdobył wówczas Fangio, wygrywając cztery wyścigi, zaś wicemistrzem został Moss[2]. Jednakże po tragedii w wyścigu 24h Le Mans, w wyniku której zginęło ponad 80 osób, Mercedes wycofał się ze sportów motorowych[1].
W latach 1954–1955 Mercedes uczestniczył w dwunastu wyścigach, z czego wygrał dziewięć[2].
Powrót do Formuły 1
W listopadzie 2009 roku Mercedes ogłosił powrót do Formuły 1 po wykupieniu wspólnie z Aabar Investments 75,1% udziałów w Brawn GP. Tytularnym sponsorem zespołu został Petronas, a jego szefem pozostał Ross Brawn. Kierowcami zostali Nico Rosberg z Williamsa oraz powracający do Formuły 1 po przerwie Michael Schumacher. Z uwagi na brak rozwoju w sezonie 2009, model MGP W01 nie okazał się tak udany, jak jego poprzednik. W 2010 roku Mercedes zajął czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów, wyraźnie ustępując Red Bullowi, McLarenowi i Ferrari. Co więcej, charakterystyka pojazdu nie odpowiadała Schumacherowi, który został zdominowany przez Rosberga. W sezonie Rosberg zdobył trzy podia i prawie dwa razy więcej punktów od Schumachera. Pod koniec roku Mercedes wykupił od Rossa Brawna pozostałe udziały w zespole[2]. W sezonie 2011 Mercedes wciąż nie był w stanie nawiązać walki z czołowymi trzema zespołami, ponadto jego kierowcy nie zdobyli wówczas żadnego podium[3].
Przed startem sezonu 2012 kontrowersyjnym elementem stał się tylny spojler modelu F1 W03, bezskutecznie oprotestowany przez Red Bulla i Lotusa[4]. Tym samochodem Rosberg wygrał Grand Prix Chin, co było pierwszym zwycięstwem Mercedesa w Formule 1 od 1955 roku. Brak regularności spowodował jednak, iż Mercedes zajął piąte miejsce w klasyfikacji[2][5]. W trakcie sezonu Schumacher ogłosił zakończenie kariery. Miejsce Niemca w Mercedesie zajął Lewis Hamilton[6].
Przed sezonem 2013 w zespole doszło do wielu zmian personalnych. Jeszcze w 2011 roku nowymi pracownikami Mercedesa zostali projektanci: Aldo Costa i Geoff Willis[7], a na początku 2013 roku Toto Wolff zastąpił długoletniego pracownika Mercedesa, Norberta Hauga[8]. Mercedes F1 W04 okazał się konstrukcją bardziej udaną od poprzednich. Rosberg i Hamilton wywalczyli tym pojazdem trzy zwycięstwa i dziewięć podiów, a Mercedes zdobył wicemistrzostwo konstruktorów, ulegając jedynie Red Bullowi[2][9]. Pod koniec sezonu Brawn opuścił zespół, a role kierownicze objęli w Mercedesie Toto Wolff i Paddy Lowe[10].
Przepisy na sezon 2014 znosiły wolnossące silniki 2,4 litra na rzecz turbodoładowanych hybrydowych jednostek o pojemności 1,6 litra[11]. Najlepszym samochodem w tych okolicznościach okazał się Mercedes F1 W05 Hybrid, który zdominował mistrzostwa. Hamilton wygrał jedenaście wyścigów, a Rosberg pięć[12]. Brytyjczyk zdobył swój drugi tytuł w klasyfikacji kierowców, zaś Mercedes – pierwszy w klasyfikacji konstruktorów[2]. Oparty na F1 W05[13] model W06 Hybrid również był wyraźnie najszybszym samochodem sezonu 2015, a Hamilton i Rosberg wygrali wówczas łącznie szesnaście wyścigów[14]. W 2016 roku Mercedes ponownie był najszybszym samochodem, ustanawiając takie rekordy Formuły, jak najwięcej zwycięstw, pole positions, podiów i punktów w sezonie[15]. Mistrzostwo w klasyfikacji kierowców zdobył Nico Rosberg, który pięć dni po tym sukcesie zakończył karierę[16]. Jego miejsce w Mercedesie zajął Valtteri Bottas[17].
W sezonie 2017 doszło do wielu zmian w aerodynamice samochodów, mających na celu ich przyspieszenie[18]. W tych warunkach czwarte mistrzostwo z rzędu w klasyfikacji konstruktorów zdobył Mercedes. Ponadto mistrzem świata został Lewis Hamilton, który dziewięciokrotnie zwyciężył. Najpoważniejszym konkurentem Hamiltona był wówczas jednak Sebastian Vettel z Ferrari, który stracił do Brytyjczyka 46 punktów. Bottas zajął trzecie miejsce w klasyfikacji[19]. Rok później Hamilton zdobył kolejny tytuł, wygrywając jedenaście wyścigów. Bottas nie zdołał jednak wygrać ani razu i zajął piąte miejsce w klasyfikacji[20]. W sezonie 2019 mistrzem świata został Hamilton, a drugie miejsce w klasyfikacji zajął Bottas; kierowcy ci wygrali wówczas łącznie piętnaście wyścigów[21]. W używanym w sezonie 2020 modelu F1 W11 EQ Performance zastosowany został innowacyjny system DAS[22]. Hamilton ponownie zdobył tytuł mistrza świata, a Bottas zakończył sezon na drugim miejscu. Ponadto w trakcie sezonu w Mercedesie zadebiutował George Russell, który zastąpił Hamiltona w Grand Prix Sakhiru[23].
Dostawca silników
W 1992 roku Mercedes zlecił firmie Ilmor zaprojektowanie silnika dla debiutującego w Formule 1 Saubera. Jednostka, oficjalnie nazwana „Sauber”, okazała się udana i w 1994 Mercedes oficjalnie wszedł do sportu jako dostawca silników Saubera, zakupując również część udziałów w Ilmorze. W 1995 roku Mercedes nawiązał długoletnie partnerstwo z McLarenem. Zwycięstwo Davida Coultharda w Grand Prix Australii 1997 było pierwszym triumfem Mercedesa jako dostawcy silników. W latach 1998–1999 Mika Häkkinen zdobył tytuł mistrza świata kierowców, a w 1998 roku McLaren został także mistrzem konstruktorów. W 2005 roku Mercedes przejął pełną kontrolę nad firmą Ilmor[24]. W 2008 tytuł mistrza świata zdobył ścigający się samochodem McLaren-Mercedes Lewis Hamilton, a 2009 rok później tytuły zdobyli Jenson Button i Brawn-Mercedes[25].
Wyniki w Formule 1
Źródło: Wyprzedź Mnie![26]
Sezon | Nazwa | Samochód | Silnik | Opony | Kierowcy | Punkty | Msc. |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1954 | Daimler-Benz AG | W196 W196R | Mercedes M196 2.5 R8 | C | Juan Manuel Fangio Karl Kling Hans Herrmann Hermann Lang | — | |
1955 | Daimler-Benz AG | W196 W196R | Mercedes M196 2.5 R8 | C | Juan Manuel Fangio Karl Kling Hans Herrmann Stirling Moss André Simon Piero Taruffi | — | |
W sezonach 1956-2009 Mercedes nie występował jako konstuktor w Formule 1. | |||||||
2010 | Mercedes GP Petronas F1 Team | MGP W01 | Mercedes FO108X 2.4 V8 | B | Michael Schumacher Nico Rosberg | 214 | 4 |
2011 | Mercedes GP Petronas F1 Team | MGP W02 | Mercedes FO108Y 2.4 V8 | P | Michael Schumacher Nico Rosberg | 165 | 4 |
2012 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W03 | Mercedes FO108Z 2.4 V8 | P | Michael Schumacher Nico Rosberg | 142 | 5 |
2013 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W04 | Mercedes FO108F 2.4 V8 | P | Nico Rosberg Lewis Hamilton | 360 | 2 |
2014 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W05 Hybrid | Mercedes PU106A Hybrid 1.6 V6T | P | Nico Rosberg Lewis Hamilton | 701 | 1 |
2015 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W06 Hybrid | Mercedes PU106A Hybrid 1.6 V6T | P | Nico Rosberg Lewis Hamilton | 703 | 1 |
2016 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | W07 Hybrid | Mercedes PU106C Hybrid 1.6 V6T | P | Nico Rosberg Lewis Hamilton | 765 | 1 |
2017 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | F1 W08 EQ Power+ | Mercedes M08 EQ Power+ 1.6 V6T | P | Lewis Hamilton Valtteri Bottas | 668 | 1 |
2018 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | F1 W09 EQ Power+ | Mercedes M09 EQ Power+ 1.6 V6T | P | Lewis Hamilton Valtteri Bottas | 655 | 1 |
2019 | Mercedes AMG Petronas Motorsport | F1 W10 EQ Power+ | Mercedes M10 EQ Power+ 1.6 V6T | P | Lewis Hamilton Valtteri Bottas | 739 | 1 |
2020 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W11 EQ Performance | Mercedes M11 EQ Performance 1.6 V6T | P | Lewis Hamilton George Russell Valtteri Bottas | 573 | 1 |
2021 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W12 E Performance | Mercedes M12 E Performance V6T | P | Lewis Hamilton Valtteri Bottas | 613,5 | 1 |
2022 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W13 E Performance | Mercedes M13 E Performance V6T | P | Lewis Hamilton George Russell | 515 | 3 |
2023 | Mercedes AMG Petronas F1 Team | F1 W14 E Performance | Mercedes M14 E Performance V6T | P | Lewis Hamilton George Russell | 409 | 2 |
Przypisy
- ↑ a b c d Mercedes-Benz [online], GrandPrix.com [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ a b c d e f Mercedes [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes F1 W02 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ JonathanJ. Noble JonathanJ., FIA rejects claims that Mercedes's rear wing is illegal [online], Autosport, 22 marca 2012 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes F1 W03 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ AndrewA. Benson AndrewA., Lewis Hamilton to leave McLaren after signing Mercedes contract [online], BBC Sport, 28 września 2012 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ JohnJ. Beamer JohnJ., Why Hamilton and Mercedes could surprise in 2013 [online], RaceFans, 14 stycznia 2013 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ KeithK. Collantine KeithK., Haug to step down at Mercedes [online], RaceFans, 13 grudnia 2012 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes F1 W04 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ AndrewA. Benson AndrewA., EddieE. Jordan EddieE., Ross Brawn to leave Mercedes at the end of the current F1 season [online], BBC Sport, 20 października 2013 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ SimonS. Strang SimonS., FIA rubber-stamps new 1.6-litre V6 engine plans to be introduced in 2014 [online], Autosport, 29 czerwca 2011 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes F1 W05 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ PeteP. Gill PeteP., Lewis Hamilton struggling to tell the difference between the W05 and the W06 [online], Sky Sports, 4 lutego 2015 [dostęp 2021-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-23] .
- ↑ Mercedes F1 W06 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ The 2016 season in numbers [online], Formula 1, 16 grudnia 2016 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ AndrewA. Benson AndrewA., Nico Rosberg retires: World champion quits Formula 1 five days after title win [online], BBC Sport, 2 grudnia 2016 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ AndrewA. Benson AndrewA., Valtteri Bottas to partner Lewis Hamilton at Mercedes in 2017 season [online], BBC Sport, 16 stycznia 2017 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ WillW. Tyson WillW., Side-by-side: How the 2017 rules will change F1 design [online], RaceFans, 10 maja 2016 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ 2017 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ 2018 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ 2019 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ AndrewA. Benson AndrewA., Formula 1: Mercedes revolutionary 'DAS' steering remains banned for 2021 [online], BBC Sport, 31 marca 2020 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ 2020 [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Ilmor Engineering [online], GrandPrix.com [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes [online], Stats F1 [dostęp 2021-01-09] .
- ↑ Mercedes. f1wm.pl. [dostęp 2021-10-11]. (pol.).
- p
- d
- e
|
|
- (MŚ) – mistrz świata; (P1) – zwycięzca Grand Prix; (D) – debiutant
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Kierowcy |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sztab |
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- Alpine
- Aston Martin
- Ferrari
- Haas
- Kick Sauber
- McLaren
- Mercedes
- RB
- Red Bull
- Williams
- Audi (2026)
- AFM
- Alfa Romeo
- AlphaTauri
- AGS
- Aiden-Cooper
- Alfa
- Alta
- Amon
- Andrea Moda
- Apollon
- Arrows
- Arzani-Volpini
- Aston Butterworth
- ATS (Niemcy)
- ATS (Włochy)
- BAR
- Behra-Porsche
- Bellasi
- Benetton
- BMW
- BMW Sauber
- Boro
- Brabham
- Brawn
- BRM
- BRP
- Bugatti
- Caterham
- Cisitalia
- Coloni
- Connaught
- Connew
- Cooper
- Copersucar
- Dallara
- De Tomaso
- Derrington-Francis
- Eagle
- Eifelland
- Emeryson
- EMW
- ENB
- Ensign
- ERA
- EuroBrun
- Ferguson
- Fittipaldi
- Fondmetal
- Footwork
- Force India
- Forti
- Frazer Nash
- Fry
- Gilby
- Gordini
- Hesketh
- Hill
- Honda
- HRT
- HWM
- Iso-Marlboro
- Jaguar
- JBW
- Jordan
- Kauhsen
- Klenk
- Kojima
- Kurtis Kraft
- Lambo
- Lancia
- Larrousse
- LDS
- LEC
- Leyton House
- Life
- Ligier
- Lola
- Lotus
- Lyncar
- Maki
- Manor
- March
- Martini
- Marussia
- Maserati
- Matra
- McGuire
- Merzario
- Midland
- Milano
- Minardi
- Monteverdi
- Onyx
- OSCA
- Osella
- Pacific
- Parnelli
- Pearce
- Penske
- Politoys
- Porsche
- Prost
- Racing Point
- RAM
- RAM March
- Rebaque
- Renault
- Rial
- Scarab
- Scirocco
- Shadow
- Shannon
- Simca-Gordini
- Sauber
- Simtek
- Spirit
- Spyker
- Stebro
- Stewart
- Super Aguri
- Surtees
- Talbot-Lago
- Tec-Mec
- Tecno
- Theodore
- Token
- Toleman
- Toro Rosso
- Toyota
- Trojan
- Tyrrell
- Vanwall
- Venturi
- Veritas
- Virgin
- Wolf
- Wolf-Williams
- Zakspeed
- Adams
- Bardazon
- Bromme
- Cantarano
- Christensen
- Christy
- Clemons
- Cornis
- Deidt
- Del Roy
- Dunn
- Elder
- Epperly
- Ewing
- Gdula
- Gerhardt
- Hall
- Hillegass
- Johnson
- Kupiec
- Kuzma
- Langley
- Lesovsky
- Marchese
- Meskowski
- Meyer
- Miller
- Moore
- Nichels
- Olson
- Pankratz
- Pawl
- Phillips
- R Miller
- Rae
- Rassey
- Rounds
- Schroeder
- Scopa
- Sherman
- Shilala
- Silnes
- Snowberger
- Stevens
- Sutton
- Szalai
- Templeton
- Trevis
- Turner
- Volker
- Watson
- Watts
- Weidel
- Wetteroth
p • d • e Chronologia konstruktorów Formuły 1 uczestniczących obecnie w mistrzostwach świata | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1950 | 1966 | 1970 | 1978 | 1981 | 1985 | 1986 | 1991 | 1993 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2015 | 2016 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2024 |
Ferrari | ||||||||||||||||||||||||||||||
McLaren | ||||||||||||||||||||||||||||||
Tyrrell | BAR | Honda | Brawn | Mercedes | ||||||||||||||||||||||||||
Williams | ||||||||||||||||||||||||||||||
Toleman | Benetton | Renault | Lotus | Renault | Alpine | |||||||||||||||||||||||||
Minardi | Toro Rosso | AlphaTauri | RB | |||||||||||||||||||||||||||
Jordan | Midland | Spyker | Force India | Racing Point | Aston Martin Aramco | |||||||||||||||||||||||||
Sauber | BMW Sauber | Sauber | Alfa Romeo | Kick Sauber | ||||||||||||||||||||||||||
Stewart | Jaguar | Red Bull Racing | ||||||||||||||||||||||||||||
Haas |
- p
- d
- e
|