Mercury-Atlas 4

Mercury MA-4

Indeks COSPAR	1961-025A
Państwo	Stany Zjednoczone
Rakieta nośna	Atlas D
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	156 km[1]
Apogeum	248 km[1]
Okres obiegu	88,6 min[1]
Nachylenie	32,57°
Mimośród	0,00699
Czas trwania
Początek misji	13 września 1961 14:09[2] UTC
Powrót do atmosfery	13 września 1961
Wymiary
Masa całkowita	1224,7 kg
Multimedia w Wikimedia Commons

Mercury-Atlas 4 (MA-4) – jeden z testowych lotów pierwszego amerykańskiego załogowego statku kosmicznego Mercury, pierwszy jaki osiągnął orbitę okołoziemską. Ta sama kapsuła brała udział w nieudanym locie Mercury-Atlas 3.

Opis misji

MA-4 został wystrzelony z kosmodromu na Przylądku Canaveral w dniu 13 września 1961, o godzinie 14:04 GMT, rakietą Atlas D. W skład wyposażenia statku weszły:

• „mechaniczny astronauta” manekin pilota, który naśladował pewne czynności fizjologiczne organizmu człowieka (wydzielanie CO₂, pocenie się itp.), na potrzeby testów systemów podtrzymywania życia
• dwa magnetofony z nagranym uprzednio głosem, w celu przetestowania systemu łączności i pracy sieci stacji naziemnych
• trzy kamery
• instrumenty do pomiarów wibracji, szumów i promieniowania

Po udanym starcie wszedł na orbitę okołoziemską i po jednokrotnym okrążeniu Ziemi, system czasowy w statku uruchomił retrorakiety i pomyślnie zdeorbitował statek. Kapsuła opadła do wody tego samego dnia o godz. 15:37:36 GMT, na Oceanie Atlantyckim, około 298 km na wschód od Bermudów, w odległości 15 km od wyliczonego punktu^[3] wodowania. Statek został wyłowiony przez okręt US Navy, USS Decatur (DD-939), 82 minuty po wodowaniu. W czasie lotu odnotowano trzy małe zakłócenia:

• niewielki wyciek w układzie odpowiedzialnym za obieg tlenu
• utratę łączności głosowej nad Australią
• awarię inwertera w systemie kontroli środowiska

Lot MA-4 uznany został za niezwykle pomyślny dla załogowego programu USA. Rakieta nośna Atlas D pracowała bez zarzutu i pokazała swoje przygotowanie do lotów załogowych. Statek, poza drobnymi wyjątkami, również pracował zgodnie z planem. Globalna sieć śledzenia i łączności (13 stacji^[4]) sprawdziła się i była gotowa do wspomagania załogowego lotu kosmicznego. Test wykazał, że rakieta Atlas D nadaje się do wyniesienia kabiny na orbitę^[4].

Lot w liczbach

• Długość trwania lotu: 109 minut i 28 sekund
• Przebyty dystans: 41 917 km
• Prędkość: 32 458 km/h
• Maksymalne Q (ciśnienie dynamiczne): 975
• Maksymalne osiągnięte przyspieszenie: 7,7 g
• Osiągnięta wysokość: 400^[4] km
• Status misji: częściowo udana

Chronologia

• 3 września 1960 – usunięcie z programu misji MA-3 i MA-4 wymagań dotyczących przesyłania telemetrii przez samoloty. Statki zostały wyposażone tak, aby mogły samodzielnie przekazywać dane od momentu otworzenia się spadochronu do wodowania.
• 9 sierpnia 1961 – opublikowanie zasad misji „deorbitacja przy pomocy retrorakiet” dla lotu MA-4
• 11 maja 1961 – dostarczenie na Przylądek Canaveral statku Mercury 8A
• 13 września 1961 – udany lot orbitalny, powrót i wyłowienie kapsuły

Przypisy

Bibliografia

• Mark Wade: Mercury. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. (ang.).
• MA-4. Kennedy Space Center. [dostęp 2006-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)]. (ang.).
• NSSDC Master Catalog (ang.)

Linki zewnętrzne

• Dokumentacja NASA Programu Mercury (ang.)