Mikulin AM-38
AM-38F eksponowany w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | |||
Dane podstawowe | |||
Typ | silnik widlasty | ||
---|---|---|---|
Kraj pochodzenia | |||
Producent | Mikulin | ||
Pierwsze testy | 1941 | ||
Zastosowanie | Ił-2 | ||
Liczba egzemplarzy | ponad 36 000 | ||
Rozwinięto z modelu | AM-35 | ||
Warianty | AM-38 | ||
Dane techniczne | |||
Objętość skokowa | 46,66 dm³ | ||
Masa | 880 kg | ||
Komponenty | |||
Sprężarka | jednostopniowa sprężarka odśrodkowa | ||
Układ paliwowy | gaźnik | ||
Paliwo | benzyna | ||
Układ chłodzenia | ciecz | ||
Osiągi | |||
Moc | 1270 kW (1700 KM) przy 2350 RPM | ||
Spręż | 6,0:1 | ||
Moc/ciężar | 1,53 kW/kg | ||
|
Mikulin AM-38 – radziecki lotniczy silnik tłokowy zbudowany na początku lat 40. w biurze Aleksandra Mikulina. AM-38 był rozwinięciem silnika AM-35[1]. Silnik używany był w samolotach szturmowych Ił-2 i Ił-10. W warunkach polowych montowano go także do myśliwców MiG-3.
Wersje
- AM-38F
Wersja przystosowana do lotów na małej wysokości z większą mocą startową oraz możliwym dziesięciominutowym zwiększeniem mocy bojowej.
- W-2
Wersja wysokoprężna o mocy 500KM stosowana między innymi w czołgu T-34.
Zastosowanie
Specyfikacja (AM-38F)
- Typ: 12-cylindrowy silnik widlasty z 60° rozwarciem cylindrów
- Średnica cylindra: 160 mm
- Skok tłoka: 190 mm/196,7 mm
- Objętość skokowa: 46,66 l
- Masa: 880 kg
- Sprężarka: jednostopniowa sprężarka odśrodkowa
- System chłodzenia: ciecz
- Moc: 1270 kW (1700 KM) przy 2350 RPM
- Objętość/moc: 27,2 kW/l
- Stopień sprężania: 6,0:1
- Moc/masa: 1,53 kW/kg
Przypisy
- ↑ Gunston 1989, s. 104.
Bibliografia
- Bill Gunston: World Encyclopedia of Aero Engines. Cambridge, England: Patrick Stephens Limited, 1989. ISBN 1-85260-163-9. (ang.).