Mohammad Hatta

Mohammad Hatta (ur. 1902, zm. 1980) – indonezyjski polityk.

Studiował w Batawii (1919–1921) i Lejdzie (1931–1932)^[1]. Działał w Stowarzyszeniu Indonezyjskim, był jednym z liderów tej organizacji. Związany z Indonezyjską Partią Narodową, wraz z Sukarno zakładał Partię Indonezji^[2]. W 1933 został aresztowany i zesłany do Papui Zachodniej, potem zaś na Moluki^[3]. W 1943, wspólnie z Sukarno, stanął na czele współpracującego z Japończykami Ośrodka Siły Społecznej^[4]. 17 sierpnia 1945 uczestniczył w proklamowaniu niepodległości Indonezji^[5], dzień później objął stanowisko pierwszego wiceprezydenta kraju^[6]. W lipcu 1956 zrezygnował z urzędu^[7]. Stał również na czele rządu (29 stycznia 1948 – 16 stycznia 1950)^[8].