Monaster Ikony Matki Bożej „Cierpiąca” w Moskwie
Widok klasztoru ok. 1880 | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Moskwa | ||
Kościół | |||
Rodzaj klasztoru | monaster | ||
Eparchia | moskiewska | ||
Typ monasteru | żeński | ||
Obiekty sakralne | |||
Sobór | Ikony Matki Bożej „Cierpiąca” | ||
Fundator | Aleksy I Romanow | ||
Styl | bizantyjsko-rosyjski | ||
Data zamknięcia | 1919 | ||
Data zburzenia | 1937 | ||
Położenie na mapie Moskwy | |||
Położenie na mapie Rosji | |||
55°45′56″N 37°36′21″E/55,765530 37,605830 | |||
|
Monaster Ikony Matki Bożej „Cierpiąca” – prawosławny żeński monaster w Moskwie, funkcjonujący w latach 1649–1919. Jego zabudowania zostały zniszczone w 1937.
Historia
Klasztor powstał w 1649 na polecenie cara Aleksego I w celu oddawania czci uznawanej za cudotwórczą Ikonie Matki Bożej „Cierpiąca”. Zbudowano go w miejscu, gdzie osiem lat wcześniej ikona była uroczyście wprowadzana do Moskwy. W 1770 monaster spłonął, jednak został odbudowany z polecenia carycy Katarzyny II[1]. W 1812 klasztor został zdewastowany przez wkraczające do Moskwy wojska napoleońskie. Po wymarszu armii francuskiej z Moskwy w jego cerkwi odprawiony został pierwszy molebień dziękczynny[1]. Po zniszczeniach wojennych monaster został odbudowany. M. Bykowski wzniósł w kompleksie zabudowań klasztornych nadbramną dzwonnicę zwieńczoną dachem namiotowym, z zegarem. W dzwonnicy zlokalizowano cerkiew św. Aleksego Człowieka Bożego[1].
Po rewolucji październikowej klasztor został ponownie zniszczony przez malarzy-zwolenników rewolucji, którzy wykonali na jego ścianach obrazoburcze malowidła. W marcu 1919 wspólnota mnisza została zlikwidowana, a zabudowania zajął Ludowy Komisariat Spraw Wojskowych. Następnie w części pomieszczeń zlokalizowano internat dla studentów Komunistycznego Uniwersytetu Pracujących Wschodu, niektóre pomieszczenia nadal zajmowały mniszki. W 1929 w monasterze otwarto Centralne Muzeum Antyreligijne[1].
Monaster został ostatecznie zniszczony w 1937. Na jego miejscu znajduje się skwer i pomnik Aleksandra Puszkina. Czczona w nim ikona przetrwała okres prześladowań Cerkwi i znajduje się w cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Moskwie-Sokolnikach[1].