Mrówiaczek jednobarwny
Myrmotherula unicolor[1] | |||
(Ménétries, 1835) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | ptaki | ||
Podgromada | Neornithes | ||
Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
Rząd | |||
Podrząd | tyrankowce | ||
Rodzina | chronkowate | ||
Podrodzina | chronki | ||
Plemię | Formicivorini | ||
Rodzaj | Myrmotherula | ||
Gatunek | mrówiaczek jednobarwny | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Mrówiaczek jednobarwny[4] (Myrmotherula unicolor) – gatunek małego ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae). Występuje endemicznie w południowo-wschodniej Brazylii. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Systematyka
Takson blisko spokrewniony z mrówiaczkiem ciemnoskrzydłym (M. snowi), niektórzy autorzy łączyli je nawet w jeden gatunek[2]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5].
Morfologia
Całkowita długość ciała wynosi około 9,1 cm, z czego 3,5 cm przypada na ogon. Skrzydło mierzy około 4,5 cm. Większa część upierzenia jednolicie szara. Gardło czarne, dziób czarniawy; nogi i stopy barwy ołowianej[6]. Masa ciała wynosi około 11,5 grama[7].
Występowanie
Mrówiaczek jednobarwny jest endemitem południowo-wschodniej Brazylii. Całkowity zasięg występowania szacowany jest na 237 tysięcy km² i obejmuje niższe części pasma górskiego Serra do Mar oraz przyległe wybrzeża, a także kilka innych stanowisk wysuniętych bardziej na południe aż po stan Rio Grande do Sul. Środowisko życia stanowią wilgotne lasy (zarówno pierwotne, jak i wtórne) z obecnymi pnączami oraz opadłymi liśćmi; występuje też w nadmorskiej formacji drzewiastej lub krzewiastej o nazwie restinga. Mrówiaczek jednobarwny występuje od poziomu morza do wysokości 500 m n.p.m., ale najczęściej spotykany jest poniżej 200 m n.p.m.[8]
Status i zagrożenia
Od roku 1994 M. unicolor uznawany był przez IUCN za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable), w roku 2004 otrzymał niższy status – bliskiego zagrożenia (NT – near threatened). W 2023 roku jego status został podwyższony najmniejszej troski (LC – least concern). Populacja nie jest szacowana. Zagrożenie stanowi wycinka drzew. Gatunek odnotowano w wielu miejscach, w których wcześniej nie występował, także w obszarach chronionych, jak Park Narodowy Tijuca i Park Narodowy Ilha Grande[8].
Przypisy
- ↑ Myrmotherula unicolor, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Unicoloured Antwren (Myrmotherula unicolor). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]. (ang.).
- ↑ Myrmotherula unicolor, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Formicivorini Bonaparte, 1854 (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-12].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Antbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
- ↑ Philip Lutley Sclater: Catalogue of Birds in the British Museum. T. 15. Tracheophonae. 1890, s. 234.
- ↑ John B. Dunning: CRC Handbook of Avian Body Masses. CRC Press, 2007, s. 272. ISBN 978-1-4200-6445-2.
- ↑ a b Species factsheet: Myrmotherula unicolor. BirdLife International, 2023. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- SNL: tinnmaursmett