Mundur codzienny wz. 1919

Mundur codzienny wz. 1919 – odmiana munduru polowego Wojska Polskiego II RP.

Przepis Ubioru Polowego Wojsk Polskich z roku 1919 ustalał: „aż do czasu wprowadzenia ubioru wielkiego (służbowego), względnie paradnego, ubiór polowy może być stosowany jako ubiór bojowy, garnizonowy, służbowy, salonowy i codzienny”^[1].

Zastosowanie

Ubiór codzienny stosowano^[1]:

• we wszystkich wypadkach życia codziennego
• podczas zajęć biurowych
• gdy nie był wskazany inny strój

Elementy umundurowania

Oficerowie^[2][3]:

• kurtka
• sznury naramienne – generałowie i oficerowie sztabu generalnego, adiutanci wszelkich dowództw i żandarmeria.
• spodnie długie ze strzemiączkami lub krótkie według uznania żołnierza
• trzewiki sznurowane, względnie gładkie
• owijacze – mogli je nosić także wszyscy oficerowie
• sztylpy, względnie buty długie - dla wszystkich oficerów
• ostrogi przypinane lub przybijane obowiązują, komu się należały^[a]
• oficerski pas połowy - nie obowiązywał
• rapcie, względnie żabka do szabli lub bagnetu - rapcie pod mundurem, względnie żabka na pasie polowym.
• szabla, względnie bagnet^[b] – szabla na rapciach lub na żabce^[c]
• temblak oficerski
• czapka
• furażerka – dozwolona tylko w podróży w wagonach kolejowych
• rękawiczki brązowe – nie obowiązywały
• płaszcz polowy - w rękawy lub bez płaszcza; dozwolony pas z tego samego materiału. Przy noszeniu bagnetu pas obowiązkowo na płaszczu.
• płaszcz od deszczu - na kurtce, względnie na płaszczu polowym, włożonym w rękawy.

Szeregowi^[4][d]:

• kurtka i spodnie
• płaszcz dowolnie w rękawy lub bez płaszcza
• furażerka – przy ćwiczeniach gimnastycznych oraz robotach w koszarach, stajniach i warsztatach; w podróży dozwolona tylko w wagonie kolejowym
• ostrogi przypinane - komu się należą
• pas główny z żabką przy płaszczu włożonym w rękawy – zawsze na płaszczu ^[e]
• szabla lub bagnet - szabla komu się należy, na rapciach

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy 1918–1939. Warszawa: „Bellona” Spółka Akcyjna, 2016. ISBN 978-83-11-14175-9.
• Zdzisław Żygulski (jun.), Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.
• Przepis ubioru polowego Wojsk Polskich. Warszawa: Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1919.