Muzio Gallo
Kardynał prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia | 15 kwietnia 1721 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 grudnia 1801 | ||
Biskup Viterbo | |||
Okres sprawowania | 1785–1801 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 22 września 1770 | ||
Prezbiterat | 1785 | ||
Sakra biskupia | 11 kwietnia 1785 | ||
Kreacja kardynalska | 14 lutego 1785 | ||
Kościół tytularny | Sant’Anastasia | ||
|
Data konsekracji | 11 kwietnia 1785 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy | Martino Bianchi |
Muzio Gallo (ur. 15 kwietnia 1721 w Osimo, zm. 13 grudnia 1801 w Viterbo) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 15 kwietnia 1721 roku w Osimo, jako syn Giulia Gallo i Anny Francesci Ripanti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i protonotariuszem apostolskim[1]. 22 września 1770 roku przyjął święcenia diakonatu[2]. 14 lutego 1785 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Anastasia[2]. Tego samego dnia został biskupem Viterbo, a następnie przyjął święcenia prezbiteratu i 11 kwietnia – sakrę[2]. W trakcie rewolucji francuskiej papież nakazał zorganizować mu ośrodek dla księży-uchodźców, pochodzących z okupowanych terenów[1]. Gdy miasto zostało opanowane przez wojska napoleońskie, kardynał pozostał na stanowisku, wspomagając mieszkańców[1]. W 1798 roku uratował życie 30 Francuzom, którym mieszkańcy Viterbo grozili śmiercią[1]. Zmarł tamże 13 grudnia 1801 roku[1].