Myers NmG
Corbin Sparrow | |||
Producent | Corbin Motors | ||
---|---|---|---|
Projektant | Mike Corbin | ||
Zaprezentowany | Kwiecień 1999 | ||
Okres produkcji | 1999 – 2003 (Sparrow) | ||
Miejsce produkcji | Hollister | ||
Następca | ElectraMeccanica Solo | ||
Dane techniczne | |||
Segment | |||
Typy nadwozia | 3-drzwiowe coupe | ||
Napęd | |||
Długość | 2438 mm | ||
Szerokość | 1219 mm | ||
Wysokość | 1448 mm | ||
Rozstaw osi | 1829 mm | ||
Masa własna | 610 kg | ||
Liczba miejsc | 1 | ||
Dane dodatkowe | |||
Konkurencja | Tango T600 | ||
|
Corbin Sparrow – elektryczny trójkołowy mikrosamochód produkowany pod amerykańską marką Corbin w latach 1999 – 2003 oraz pod amerykańską marką Myers jako Myers NmG w latach 2006 – 2011.
Historia i opis modelu
Projekt w pełni elektrycznego, niewielkiego trójkołowca opracował amerykański przedsiębiorca Mike Corbin, który wdrożył go do produkcji tuż po utworzeniu Corbin Motors[1]. Model Sparrow przedstawiono w kwietniu 1999 roku, realizując koncepcję taniego pojazdu do dojeżdżania do pracy na obszarze przedmieść. Kabina pasażerska z obustronnymi drzwiami została przystosowana do transportu dla jednej osoby, kierowcy[1].
Charakterystyczną cechą wizualną pojazdu była obła, nieregularnie ukształtowana dwubryłowa sylwetka z centralnie umieszczonym reflektorem czołowym, pochyloną pod kątem szybą przednią oraz ostro zakończonym tyłem podtrzymywanym przez jedno koło. Dla zachowania niskiej masy, nadwozie Sparrowa wykonano z tworzywa sztucznego - kompozytów na bazie plastiku[2].
Zmiana nazwy
Po tym, jak po banrkuctwie Corbin Motors prawa do produkcji Sparrowa przejęła inna firma, Myers Motors, w 2005 roku wznowiła ona produkcję pojazdu pod inną nazwą Myers NmG. Nazwa pojazdu powstała w wyniku zaczerpnięcia każdej z liter trójwyrazowej zbitki no more gas[3], oznaczającej w wolnym tłumaczeniu z języka angielskiego nigdy więcej paliwa.
Sprzedaż
Z powodu kłopotów finansowych, pierwotny producent elektrycznego trójkołowca, Corbin Motors, w ciągu 4 lat produkcji między 1999 a 2003 rokiem było w stanie wyprodukować i dostarczyć do klientów mniej niż 300 sztuk pojazdów[4]. Ostatecznie, produkcję na kolejne 2 lata przerwało bankructwo Corbin Motors w marcu 2003 roku[5]. Do wznowienia produkcji pojazdu doszło dzięki inicjatywie innej firmy, Myers Motors, która sukcesywnie dokonała tego w 2005 roku. Wśród klientów nabywających samochód nazywany odtąd Myers NmG znaleźli się zarówno nabywcy prywatni, jak i flotowi[6]. Cena pojazdu w 2010 roku na rynku amerykańskim wynosiła 36 tysięcy dolarów[7]. W 2015 roku kanadyjski startup ElectraMeccanica kupił prawa do produkcji pojazdu i planował wznowić jego produkcję, jednak ostatecznie zdecydowano się na głębokie zmodernizowanie koncepcji i wdrożenie nowocześniejszego modelu pod nazwą ElectraMeccanica Solo w 2018 roku[8].
Dane techniczne
Zarówno jako Corbin Sparrow, tak i Myers NmG był samochodem w pełni elektrycznym. Akumulator kwasowo-ołowiowy o pojemności 20 kWh pozwalał na przejechanie na jednym ładowaniu do ok. 161 kilometrów w maksymalnym wymiarze[9]. Realny zasięg określany był jednak na średnio ok. 65 kilometrów, z kolei 40-konny silnik elektryczny pozwalał rozpędzić się do maksymalnie 112 km/h[10].
Przypisy
- ↑ a b Corbin Motors. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ The Corbin Sparrow. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ MYERS' NO MORE GAS APPEAL. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Can Corbin be revived?. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Letter from Tom Corbin, taken from former www.corbinmotors.com web site, March 31st 2003. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers EV. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers NmG. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ The Real Story Behind ElectraMeccanica. [dostęp 2024-02-09]. (ang.).
- ↑ Corbin Sparrow electric three-wheeler, now with dimpled backside. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
- ↑ Myers Motors’ NmG Personal Electric Vehicle. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).