Nerczyńsk
| |||||
Państwo | Rosja | ||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Zabajkalski | ||||
Burmistrz | Władimir Rożkow | ||||
Powierzchnia | 100 km² | ||||
Wysokość | 470 m n.p.m. | ||||
Populacja (2012) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | (+7) 30242 | ||||
Kod pocztowy | 673400 | ||||
Tablice rejestracyjne | 75, 80 | ||||
Położenie na mapie Kraju Zabajkalskiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
51°59′N 116°35′E/51,983333 116,583333 | |||||
| |||||
| |||||
|
Nerczyńsk (ros. Нерчинск, Nierczinsk) – miasto w Federacji Rosyjskiej (w Kraju Zabajkalskim), nad Nerczą (dopływ Szyłki).
Założone w 1654 jako ośrodek handlu futrami i warownia, w której w 1689 Rosja zawarła z Chinami pierwszy traktat regulujący granicę między obu państwami; od 1696 miasto i siedziba okręgu górniczego (srebro, ołów), należącego do dóbr rządowych (od 1704); na obecnym miejscu od 1812. Od 1826 do 1917 kolonia katorżnicza (w jej skład wchodziły m.in. więzienia algaczyńskie, akatujskie, zarentujskie, malcewskie i nad Karą – wydobycie złota), gdzie więziono m.in. dekabrystów, powstańców polskich z 1831 i 1863 oraz narodników. Znajdował się tu kościół z polskimi tablicami memoratywnymi.
W ZSRR siedziba powiatu czytyjskiego, rejon łagrów. W 1992 17 tysięcy mieszkańców; kombinat mięsny; muzeum krajoznawcze.
Wzmiankowany w piosence sybirackiej, uwiecznionej między innymi w powieści Mistrz i Małgorzata („Szyłka i Nerczyńsk nie straszne nam dziś…”).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne z Google Maps
- Nerczyńsk, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 954 .
- Britannica: place/Nerchinsk
- БРЭ: 5292416