Niedokrwistość megaloblastyczna : Podział niedokrwistości megaloblastycznych, Niedokrwistość Addisona-Biermera, Niedobory pokarmowe, Resekcja żołądka Wikipedia, wolna encyklopedia

Niedokrwistość megaloblastyczna

Ten artykuł od 2012-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Niedokrwistość megaloblastyczna to niedokrwistość makrocytarna powstała na skutek nieprawidłowej syntezy DNA przy prawidłowej syntezie białek i RNA. Efektem jest zaburzenie dojrzewania komórek krwi, zwane dyssynchronizacją. Niedokrwistość megaloblastyczna jest wynikiem niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego.

Skutkuje to megaloblastyczną odnową w szpiku i hiperchromiczną makrocytową niedokrwistością. Dodatkowo mogą występować zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego, który również potrzebuje tych witamin do prawidłowego funkcjonowania.

Podział niedokrwistości megaloblastycznych

Niedokrwistości z niedoboru witaminy B₁₂
- Niedobory w diecie (np. dieta wegańska)
- Zaburzenia wchłaniania
  - Brak lub niedobór czynnika wewnętrznego (stan po gastrektomii lub niedokrwistość Addisona-Biermera)
  - Zaburzenia wchłaniania w jelicie cienkim
- Zarażenie bruzdogłowcem szerokim
Niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego
- Niedobór w diecie
- Zaburzenia wchłaniania
- Wpływ leków (leki wpływające na metabolizm lub wchłanianie kwasu foliowego, ewentualnie działające antagonistycznie (np. niektóre z leków immunosupresyjnych).
- Wzmożone zapotrzebowanie (np. ciąża)
Niedokrwistość z niedoboru kwasu foliowego oraz witaminy B₁₂
- Sprue tropikalna

Niedokrwistość Addisona-Biermera

Jest jedną z najczęściej spotykanych niedokrwistości z niedoboru witaminy B12 u dorosłych^{[potrzebny przypis]}. Jest chorobą autoimmunologiczną, polegającą na uszkodzeniu komórek odpowiedzialnych za wytwarzanie czynnika wewnętrznego, niezbędnego do wchłaniania wit. B₁₂.

Niedobory pokarmowe

Mogą wystąpić przy długotrwałej diecie wegetariańskiej (jeśli niedobór wit. B₁₂), żywieniu się konserwami (niedobór kwasu foliowego)^{[potrzebny przypis]} oraz w przebiegu alkoholizmu (zespół wieloniedoborowy). Przy nieprawidłowym żywieniu zazwyczaj jako pierwszy objawia się niedobór kwasu foliowego^{[potrzebny przypis]}. W przypadku głodu może dochodzić do zespołów wieloniedoborowych, gdzie będą miały większe znaczenie niedobory białka i żelaza oraz różnych witamin.

Resekcja żołądka

Wycięcie dużej powierzchni żołądka może skutkować brakiem komórek wytwarzających czynnik wewnętrzny (czynnik Castle'a). Po 5–6 latach zapasy wit. B12 wyczerpują się i dołączają się do niedoborów żelaza (które często występują już po dwóch latach).

Zespoły złego wchłaniania

Występują one w warunkach sprzyjających nadmiernemu rozwojowi flory bakteryjnej: uchyłki jelita, zespół ślepej pętli, przetoki jelitowe. Najpierw objawia się niedobór kwasu foliowego i żelaza dopiero potem objawia się niedobór wit. B₁₂^{[potrzebny przypis]}.

Wzmożone zapotrzebowanie

Występuje u kobiet w ciąży, u dzieci w okresach wzmożonego wzrostu, oraz po krwotokach i po stanach hemolitycznych ze względu na zwiększoną hemopoezę.