Nowicjat

Nowicjat (łac. novitiatum) – nie dłuższy niż dwuletni okres^[1] rozpoczynający życie we wspólnocie zakonnej.

Nowicjat ma na celu:

• dokładniejsze rozpoznawanie Bożego powołania, właściwego danej wspólnocie.
• doświadczenie sposobu życia zgromadzenia (kan. 646)^[1].

Prawo kanoniczne stanowi, że nowicjusze powinni być doprowadzeni do zdobycia cnót ludzkich i chrześcijańskich^[1].

Przypisy

Bibliografia

Zobacz hasło nowicjat w Wikisłowniku

• Bronisław Zubert OFM: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego 2/III. Lublin: 1990, s. 125-142.