Oddech Cheyne’a-Stokesa
Grafika przedstawiająca oddech Cheyne’a-Stokesa i inne patologiczne tory oddychania. | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 | R06.31 |
---|
Oddech Cheyne’a-Stokesa (oddech periodyczny) – patologiczny tor oddychania, polegający na występowaniu bezdechów trwających kilkanaście sekund, po których pojawia się oddech, który jest coraz szybszy i głębszy, następnie po osiągnięciu maksimum – ulega stopniowemu zwolnieniu i spłyceniu, aż do kolejnego epizodu bezdechu. Jest związany z niewydolnością ośrodka oddechowego.
Ośrodek oddechowy jest wrażliwy na stężenie dwutlenku węgla. W momencie wystąpienia bezdechu wzrasta jego stężenie, co powoduje jego pobudzenie i pojawienie się coraz szybszego i głębokiego oddychania. Po zmniejszeniu stężenia dwutlenku węgla we krwi zmniejsza się pobudzenie ośrodka oddechowego, co powoduje spowolnienie oddechu aż do jego zatrzymania, co powoduje znów narastanie stężenia CO2 i powoduje rozpoczęcie następnego cyklu oddychania.
Występuje w niewydolności krążenia, obustronnych uszkodzeniach ośrodkowego układu nerwowego powyżej poziomu mostu, w zatruciach opiatami i barbituranami.
Objaw opisał jako pierwszy John Cheyne w 1818[1], a następnie William Stokes w 1854 roku[2].
Zobacz też
- oddech Kussmaula
- oddech Biota
Przypisy
Bibliografia
- Neurologia. Podręcznik dla studentów medycyny. Wojciech Kozubski, Paweł P. Liberski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2006, s. 143. ISBN 83-200-3244-X.
Linki zewnętrzne
- Cheyne-Stokes respiration w bazie Who Named It (ang.)
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- NE.se: cheyne-stokes-andning
- Catalana: 0017528
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 11592