Opel Manta
Opel Manta – osobowy samochód sportowy z dwudrzwiowym nadwoziem typu coupé produkowany przez niemiecką firmę Opel w latach 1970–1988.
Opel Manta A
 | |||
| Producent | Opel | ||
|---|---|---|---|
| Okres produkcji | 1970–1975 | ||
| Miejsce produkcji |
| ||
| Poprzednik | Opel GT | ||
| Następca | Opel Manta B | ||
| Dane techniczne | |||
| Segment | |||
| Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé | ||
| Silniki | Benzynowe: | ||
| Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna | ||
| Napęd | |||
| Długość | 4292 mm | ||
| Szerokość | 1626 mm | ||
| Wysokość | 1355 mm | ||
| Rozstaw osi | 2430 mm | ||
| Masa własna | 950 kg | ||
| Dane dodatkowe | |||
| Pokrewne | Opel Ascona A | ||
| Konkurencja | Ford Capri | ||
| |||
Opel Manta A – odpowiedź Opla na Forda Capri, został zaprezentowany we wrześniu 1970 roku[1]. Produkowany w latach 1970–1975. Dzielił podzespoły z sedanem Opel Ascona. Projektantem nadwozia był Erhard Schnell[1].
Topowa odmiana Manty wprowadzona w 1974 roku nosiła oznaczenie GT/E i posiadała silnik 1,9 l (1897 cm³) z wtryskiem paliwa Bosch o mocy 105 KM i osiągała prędkość maksymalną 188 km/h[1]. Mogła posiadać 4-biegową manualną lub 3-biegową automatyczną skrzynię biegów. Manta osiągnęła wielki rynkowy sukces. Oferowana była na rynkach Europy Zachodniej, a także USA, jednak tam, ze względu na niewielkie rozmiary i małe silniki samochód nie przyjął się zbyt dobrze.
W ostatnim roku produkcji 1975 wprowadzono dwie wersje limitowane z lepszym wyposażeniem: Swinger z silnikiem 1,6 l (lakierowaną na biało, z żółto-czerwonym paskiem z boku) i Black Magic z silnikiem 1.9 l (lakierowaną na czarno, z żółto-czerwonym paskiem z boku – ok. 600 sztuk)[1].
Wyprodukowano 498 533 sztuk Manty A[1]. W 1975 roku Manta A została zastąpiona przez model B.
Opel Manta B
 Manta B liftback | |||
| Producent | Opel | ||
|---|---|---|---|
| Okres produkcji | 1975–1988 | ||
| Miejsce produkcji |
| ||
| Poprzednik | Opel Manta A | ||
| Następca | Opel Calibra | ||
| Dane techniczne | |||
| Segment | |||
| Typy nadwozia | |||
| Silniki | Benzynowe: | ||
| Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna | ||
| Napęd | |||
| Długość | 4440 mm | ||
| Szerokość | 1670 mm | ||
| Wysokość | 1330 mm | ||
| Rozstaw osi | 2520 mm | ||
| Masa własna | 925 kg | ||
| Zbiornik paliwa | 50 l | ||
| Dane dodatkowe | |||
| Konkurencja | Ford Capri Volkswagen Scirocco | ||
| |||
Opel Manta B – następca Manty A zadebiutował na rynku w roku 1975 i pozostał w produkcji aż do 1988 roku. Dzielił płytę podłogową oraz większość rozwiązań mechanicznych z Asconą B. Manta dostępna była w wielu wersjach wyposażeniowych i silnikowych (od 1,2l do 2,4l w wersji 400). Manta B pierwszej serii (potocznie zwanej B1, produkowanej w latach 1975-1982) dostępna była w wielu wersjach wyposażenia: Manta, Manta L, Manta Berlinetta, Manta SR oraz Manta GT/E. W roku 1978 oprócz 2-drzwiowego coupe pojawił się także 3-drzwiowy hatchback. Największy lifting Manta przeszła w 1982 roku (potocznie nazywany Mantą B2) - chromowane zderzaki zamieniono na duże, plastikowe spojlery, zmieniono nieco wnętrze auta, wzory felg i mnóstwo drobnych szczegółów. W roku 1984 odmiana GT/E została przemianowana na GSi celem dopasowania nazewnictwa do debiutującego na Rynku Opla Kadetta E GSi.
Manta GSi od roku 1987 mogła być fabrycznie wyposażona w pakiet "Irmscher GSi Exclusiv" który obejmował trzyczęściowy tylny spojler znany z rajdowej Manty 400, poczwórne, okrągłe przednie reflektory, blendę pomiędzy tylnymi światłami i masywniejszy tylny zderzak, na który przeniesiona została tablica rejestracyjna. Ponadto wersja Irmscher wyróżniała się czarno-czerwoną tapicerką wnętrza.
W roku 1988 można było zamówić Mantę wyposażoną w katalizator, dzięki czemu samochód spełniał normy Euro 1. W tej wersji moc została obniżona ze 110 KM do 107 KM.
W Polsce Manta nigdy nie była samochodem szczególnie popularnym. Największy sukces odniosła na rodzimym rynku niemieckim. Obecnie doczekała się tam statusu auta kultowego, symbolu epoki lat '80-'90 i nieodłącznego elementu niemieckiej kultury tamtych czasów.
W 1991 roku o Mancie B nakręcono dwie komedie - "Manta, der Film", oraz bardziej znany "Manta, Manta". Oprócz tego samochód obecny jest w tekstach wielu piosenek, a w Niemczech niegdyś bardzo popularne były żarty o Mantach i ich kierowcach.
W sumie w latach 1970-1988 Opel wyprodukował 1.056.436 egzemplarzy Manty A i B. Ostatnia Manta zjechała z taśmy produkcyjnej zakładów Opla w Antwerpii 26 sierpnia 1988 roku. Na następcę w postaci Opla Calibry klienci musieli czekać niespełna dwa lata - do maja 1990 roku.
-
Manta B z boku -
Manta B hatchback z boku -
Manta Berlinetta SR od tyłu -
Manta B hatchback od tyłu -
Manta GSi Irmscher
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- 1979 Opel Manta 1.2 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-02-21]. (ang.).
