Pętla Barnarda

Pętla Barnarda
Ilustracja
Pętla Barnarda widoczna na zdjęciu jako rozmyty czerwony półokrąg
Odkrywca

Edward Barnard[1]

Data odkrycia

1895

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Typ

emisyjna

Rektascensja

05h 31m[1]

Deklinacja

-04° 54′[1]

Odległość

1600 ly[1] (490 pc)

Jasność pozorna mgławicy

5m

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

300 ly[1][2]

Szacowany wiek

2 mln lat

Alternatywne oznaczenia
Sh 2-276
Multimedia w Wikimedia Commons

Pętla Barnarda (oznaczenie katalogowe SH 2-276) – mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Oriona. Jest to część obłoku molekularnego, który zawiera również mgławice: Koński Łeb i Wielka Mgławica w Orionie. Pętla ma formę dużego łuku, którego środek leży w pobliżu Wielkiej Mgławicy w Orionie. Gwiazdy w Mgławicy Oriona uważa się za odpowiedzialne za jonizację gazu w Pętli.

Obserwowana z Ziemi Pętla rozciąga się na około 600 minut kątowych (około 10°), obejmując znaczną część gwiazdozbioru Oriona. Jest dobrze widoczna na fotografiach o długiej ekspozycji[2].

Szacuje się, że znajduje się w odległości około 1600 lat świetlnych od Ziemi, co oznacza, że rzeczywiste rozmiary wynoszą około 300 lat świetlnych. Uważa się, że jest pozostałością po wybuchu supernowej, który miał miejsce około 2 milionów lat temu, czego wynikiem może być również szybki ruch kilku znanych gwiazd uciekających, w tym AE Aurigae, Mi Columbae i 53 Arietis, co do których sądzi się, że mogły być składnikami układu wielokrotnego gwiazd, w którym jeden składnik wybuchł jako supernowa[1].

Chociaż możliwe jest, że William Herschel jako pierwszy zobaczył ją w 1786 roku, jej odkrycie zazwyczaj przypisywane jest Edwardowi Barnardowi (on sam początkowo nazwał ją „Pętlą Oriona”), który wykonał jej zdjęcie w 1895 roku[1].

Galeria zdjęć

  • Powyższe czarno-białe zdjęcie Pętli Barnard (w odwróconych kolorach), wykonane w świetle czerwonym, pozwala lepiej dostrzec kształt mgławicy
    Powyższe czarno-białe zdjęcie Pętli Barnard (w odwróconych kolorach), wykonane w świetle czerwonym, pozwala lepiej dostrzec kształt mgławicy
  • Pętla Barnarda zobrazowana za pomocą kombinacji światła białego i linii wodoru alfa, pozwala obejrzeć barwy i szczegóły tej ogromnej konstrukcji. Wyraźnie widoczne są również mgławice M42 i Koński Łeb.
    Pętla Barnarda zobrazowana za pomocą kombinacji światła białego i linii wodoru alfa, pozwala obejrzeć barwy i szczegóły tej ogromnej konstrukcji. Wyraźnie widoczne są również mgławice M42 i Koński Łeb.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Barnard's Loop (Sh 2-276). [w:] The Internet Encyclopedia of Science [on-line]. David Darling. [dostęp 2010-12-06]. (ang.).
  2. ↑ a b Barnard spogląda na NGC 2170 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

Linki zewnętrzne

  • Catching the Light. Astrophotography by Jerry Lodriguss: Photograph identifying several nebulae in Orion. astropix.com. [dostęp 2010-12-12]. (ang.).
  • The Internet Encyclopaedia of Science: Barnard's Loop (Sh 2-276). daviddarling.info. [dostęp 2010-12-12]. (ang.).
  • Pętla Barnarda wokół Mgławicy Koński Łeb w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
  • Orion: od stóp do głów w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia