Parafia św. Jana Chrzciciela w Choroniu
kościół parafialny | |
Państwo | Polska |
---|---|
Siedziba | Choroń |
Adres | ul. Częstochowska 3 |
Data powołania | czerwiec 1916 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | Poraj |
Kościół | |
Filie | Kościół filialny św. Wojciecha BM w Biskupicach |
Proboszcz | ks. Jan Lisiecki |
Wezwanie | św. Jana Chrzciciela |
Wspomnienie liturgiczne | św. Jana Chrzciciela – 24 czerwca |
Położenie na mapie gminy Poraj | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego | |
50,691969°N 19,251952°E/50,691969 19,251952 |
Parafia Świętego Jana Chrzciciela w Choroniu – parafia rzymskokatolicka w Choroniu. Należy do Dekanatu Poraj archidiecezji częstochowskiej. Została utworzona pod koniec czerwca 1916 roku, poprzez wydzielenie z parafii św. Mikołaja w Przybynowie. Parafię prowadzą księża archidiecezjalni.
Historia
Od XVI w. funkcjonowała filia parafii Przybynów przy miejscowej kapliczce pw. św. Jana Chrzciciela. Rezydowali tutaj kapelani filialici uposażeni przez miejscowych dziedziców. Ostatnim był ks. Stanisław Gurbiel. W miejscu kaplicy w 1657 r. zbudowano kościół pw. św. Jana Chrzciciela. Świątynię rozbudowała i zmodernizowała w latach 1903–1913 rodzina Bylińskich, dzięki czemu mogła się stać w 1916 r. kościołem parafialnym nowo powstałej chorońskiej parafii. Parafię erygowano pod koniec czerwca 1916 roku, na mocy dekretu biskupa kieleckiego, ks. Augustyna Łosińskiego.
W 1942 r. z zachodniej części parafii Choroń wyodrębniona została ekspozytura, a następnie parafia w Poraju, oddzielona z okolicą od kościoła parafialnego, okupacyjną granicą Generalnej Guberni. Po wojnie, w związku z brakiem księży, parafia Choroń połączona była czasowo z parafią w Poraju (grudzień 1946 – październik 1947) i administrowana przez proboszcza porajskiego.
W latach 50. i 60. XX wieku przebudowano wnętrze kościoła. 19 kwietnia 1976 r., ks. biskup Franciszek Musiel dokonał jego konsekracji. W następnych latach wyremontowany został budynek parafialny, powiększono plebanię wymieniając równocześnie okna i zakładając centralne ogrzewanie. Plebania i kościół zostały pokryte trwałymi tynkami, a cmentarz grzebalny, został ogrodzony. W 1991 r. rozpoczęto budowę kaplicy mszalnej w Biskupicach.
W latach 1994–2000 w kościele dano nowy wystrój ściany głównej prezbiterium i zbudowano stały ołtarz dostosowując Liturgię do wymagań ostatniego soboru. Na zewnątrz kościoła wykonano dach nad ołtarzem polowym, oświetlono plac kościelny, uporządkowano i zagospodarowano cmentarz grzebalny. W 2000 r. przeprowadzono kapitalny remont plebanii i zagospodarowano jej otoczenie.
5 lipca 1998 roku, arcybiskup Stanisław Nowak dokonał uroczystej konsekracji kościoła filialnego pw św. Wojciecha BM w Biskupicach. Jego budowę zakończono w 2000 roku.
W pobliżu kościoła parafialnego w Choroniu istnieje Mały Klasztor Orientale Lumen (Światłość Wschodu), należący do Wspólnoty Małych Braci i Małych Sióstr Baranka. Został założony przez siostry, które od 2001 roku mieszkały w Częstochowie. 22 października 2013 roku erygowana została fraternia Małych Braci[1][2].
Niewola ks. Augustyna Kańtocha
W 1939 roku, Niemcy aresztowali proboszcza, ks. Augustyna Kańtocha. Podczas rewizji przeprowadzonej na plebanii, znaleźli polski mundur wojskowy i harcerski, będący własnością proboszcza i kartę mobilizacyjną, wystawioną na jego nazwisko. Przed wojną, ksiądz był harcmistrzem w hufcu harcerskim i jednocześnie kapelanem wojskowym w rezerwie (7. Dywizji Piechoty). Został oskarżony o współdziałanie z polskimi żołnierzami i o przekazanie meldunku do polskich oddziałów w tej okolicy, o położeniu wojsk niemieckich. Meldunek miał zanieść jego tresowany pies. Razem z księdzem Kańtochem, z tego samego powodu aresztowano proboszcza, z parafii w Kamienicy Polskiej ks. Józefa Klarzaka. 4 września 1939 roku zostali wywiezieni do Blachowni, Dobrodzienia i Łambinowic (do obozu jenieckiego Lamsdorf), następnie do obozu jenieckiego w Buchenwaldzie, a 7 lipca 1942 roku do obozu koncentracyjnego w Dachau. Ks. Kańtoch doczekał wyzwolenia obozu w Dachau i wrócił do Polski, lecz ks. Józef Klarzak został zamordowany 18 sierpnia 1942 roku[3].
Proboszczowie parafii od 1925 roku
imię i nazwisko | daty urzędowania |
---|---|
ks. Stefan Gałczyński | 1925–1929 |
ks. Augustyn Kańtoch | 1929–1939 |
ks. Franciszek Kowalski | 1939–1940 |
ks. Stanisław Nejman | 1940–1942 |
ks. Alojzy Neuman | 1942–1946 |
ks. Paweł Janda | 1946–1946 |
ks. Walerian Bylka | 1946–1947 |
ks. Edward Dujak | 1947–1951 |
ks. Franciszek Januszewski | 1951–1957 |
ks. Jan Wacławiak | 1957–1962 |
ks. Zygmunt Cisłowski | 1962–1966 |
ks. Czesław Kempa | 1966–1969 |
ks. Marian Wojtasik | 1970–1994 |
ks. Jan Józef Wajs | 1994–2004 |
ks. Jan Lisiecki | od 2004 |
Przypisy
- ↑ Wspólnota Małych Braci i Małych Sióstr Baranka [online], Dominikanie.pl [dostęp 2017-12-03] (ang.).
- ↑ Mały Klasztor Orientale Lumen (Światłość Wschodu) [online], Wspólnota Baranka [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-03] (pol.).
- ↑ JanJ. Związek JanJ., Agresja hitlerowska wobec Kościoła katolickiego na zachodnim pograniczu Diecezji częstochowskiej z III Rzeszą [online], Biuro Prasowe Jasnej Góry [dostęp 2015-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-10] (pol.).
- p
- d
- e