Paweł Oberc
dr hab. Paweł Oberc | |
Data i miejsce urodzenia | 26 października 1943 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 stycznia 2019 |
doktor habilitowany nauk geofizycznych | |
Specjalność: magnetyzm ziemski | |
Doktorat | 14 stycznia 1974 |
Habilitacja | 27 września 2000 |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Paweł Antoni Oberc (ur. 26 października 1943 w Jaśle, zm. 18 stycznia 2019 w Bełchatowie[1]) – polski geofizyk, dr hab.[2].
Był synem Zygmunta i Marii, bratankiem dwóch profesorów geologii: Andrzeja Oberca i Józefa Oberca oraz księdza katolickiego Aleksandra Oberca. Laureat I miejsca XI Olimpiady Matematycznej za rok 1959/1960[3]. Od początku powstania związany był z Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie[1], gdzie pełnił funkcję docenta. Jego najważniejsze, pionierskie i do dziś aktualne prace związane były z misją Vega do komety Halleya. Za udział w tej misji został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990). W 2000 uzyskał w Instytucie Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. Dezintegracja agregatów pyłowych w otoczeniu komety Halle'a a badania na podstawie rejestracji pól elektrycznych i pyłu, wykonanych przez sondy Vega. Specjalizował się w magnetyzmie ziemskim[2].
Zmarł w Bełchatowie 18 stycznia 2019 w wieku 76 lat i został pochowany na Starym Cmentarzu w Jaśle[1].
Przypisy
- identyfikator osoby w serwisie „Nauka Polska”: 71839