Pentanchidae
| Pentanchidae | |||
| Smith, 1912[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – Galeus murinus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | |||
| Podgromada | spodouste | ||
| Infragromada | Euselachii | ||
| (bez rangi) | Selachii | ||
| Nadrząd | Galeomorphi | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | Pentanchidae | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Pentanchus Smith & Radcliffe, 1912 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
| |||
Pentanchidae – rodzina drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych z rzędu żarłaczokształtnych (Carcharhiniformes), wyodrębniona z rekinkowatych.
Historia badań
Rodzina została utworzona w 1912 przez Smitha & Radcliffe'a dla jednego gatunku: Pentanchus profundicolus, i umieszczona w obrębie sześcioszparokształtnych. Inni autorzy zaliczyli ten gatunek do rekinkowatych, jako blisko spokrewniony z rodzajem Apristurus. Tym samym nazwa Pentanchidae została uznana za synonim Scyliorhinidae (rekinkowatych). W 1988 Leonard Compagno zaproponował podział rekinkowatych na dwie podrodziny: Scyliorhininae i Pentanchinae, ale w dalszych swoich pracach odstąpił od tej propozycji. W 2005 Iglésias i inni wykazali, że rekinkowate są taksonem parafiletycznym i zaproponowali wydzielenie z nich nowej rodziny z przywróconą nazwą Pentanchidae, ale w sensie proponowanym przez Compagno dla jego Pentanchinae[5].
Zasięg występowania
Wody oceaniczne i morskie w strefie umiarkowanej i tropikalnej.
Klasyfikacja
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[6][5]:
- Akheilos White, Fahmi & Weigmann, 2019 – jedynym przedstawicielem jest Akheilos suwartanai White, Fahmi & Weigmann, 2019
- Apristurus Garman, 191
- Asymbolus Whitley, 1939
- Bythaelurus Compagno, 1988
- Cephalurus Bigelow & Schroeder, 1941 – jedynym przedstawicielem jest Cephalurus cephalus (Gilbert, 1892)
- Figaro Whitley, 1928
- Galeus Rafinesque, 1810
- Halaelurus Gill, 1862
- Haploblepharus Garman, 1913
- Holohalaelurus Fowler, 1934
- Parmaturus Garman, 1906
- Pentanchus Smith & Radcliffe, 1912 – jedynym przedstawicielem jest Pentanchus profundicolus Smith & Radcliffe, 1912
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ H.M. Smith. Description of a new notidanoid shark from the Philippine Islands representing a new family. „Proceedings of the United States National Museum”. 41 (1782), s. 489, 1912. (ang.).
- ↑ H.F. Fowler. Descriptions of new fishes obtained 1907 to 1910, chiefly in the Philippine Islands and adjacent seas. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 85, s. 234, 1934. JSTOR: 4064176. (ang.).
- ↑ E.G. White. A classification and phylogeny of the elasmobranch fishes. „American Museum novitates”. 837, s. 4, 1936. (ang.).
- ↑ J. Herman & H. van Waes. Observations concerning the evolution and the parasystematic of all the living and fossil Scyliorhiniformes and Carcharhiniformes and suggestions concerning the possible origins of the Batoidei. „Géominpal Belgica (découvertes géologiques, minéralogiques et paléontologiques en Belgique)”. 4, s. 51, 2012. (ang.).
- ↑ a b Iglésias et al. Extensive paraphylies within sharks of the order Carcharhiniformes inferred from nuclear and mitochondrial genes. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 34, s. 569–583, 2005. DOI: 10.1016/j.ympev.2004.10.022. (ang.).
- ↑ RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., RichardR. Van der Laan RichardR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 5 marca 2024 [dostęp 2024-03-10] (ang.).
