Piccadilly line
 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Zarządca | Transport for London | ||
|---|---|---|---|
| Liczba stacji | 53 | ||
| Długość | 71 km | ||
| Rozstaw szyn | 1435 mm | ||
| Sieć trakcyjna | trzecia szyna | ||
 | |||
| Historia | |||
| Rok otwarcia | 1906 | ||
| |||
Piccadilly line – jedna z linii metra w Londynie, oznaczana kolorem ciemnoniebieskim. Istnieje od 1906 roku. Obecnie liczy 53 stacje (w tym 25 podziemnych), zaś łączna długość jej trasy wynosi 71 kilometrów. Korzysta z niej ok. 176 milionów pasażerów rocznie.
Przebieg linii
Linia składa się z odcinka głównego, biegnącego od wschodniego krańca Cockfosters do stacji Acton Town, oraz z dwóch odgałęzień. Pierwsze z nich prowadzi do krańca Uxbridge i w końcowej części pokrywa się z jedną z odnóg Metropolitan Line. Drugie łączy centrum Londynu z lotniskiem Heathrow. Linia zaliczana jest do grupy deep level lines, co oznacza, że na odcinkach podziemnych tor w każdą stronę ułożony został w osobnym tunelu, na średniej głębokości ok. 20 metrów.
Tabor
Linia obsługiwana jest przez pociągi klasy 1973 Stock, dostarczane w latach 1973-1975 przez nieistniejącą już firmę Metro Cammel z Birmingham. Obecnie metro jest w posiadaniu 88 składów tego typu. W godzinach szczytu na linii pracuje 76 pociągów.
Linki zewnętrzne
- Piccadilly Line na stronie londyńskiego zarządu transportu publicznego
- p
- d
- e
Piccadilly line
| Linia główna |
|
|---|---|
| Odgałęzienie Uxbridge |
|
| Odgałęzienie Heathrow |
|
- p
- d
- e
| Transport for London |
|
|---|---|
| Przewoźnicy kolejowi |
|
| Linie metra | |
| Główne stacje kolejowe |
|
| Porty lotnicze | |
| Bilety |
|
| Dawne rodzaje transportu |
