Piece szybowe w Nowej Rudzie

Piece szybowe w Nowej Rudzie
Symbol zabytku nr rej. A/952/1424/WŁ z 6.02.1995 r.
Ilustracja
Piece szybowe w Nowej Rudzie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nowa Ruda

Adres

ul. Obozowa 4

Typ budynku

piece

Ukończenie budowy

1898-1899

Położenie na mapie Nowej Rudy
Mapa konturowa Nowej Rudy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Piece szybowe w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Piece szybowe w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Piece szybowe w Nowej Rudzie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Piece szybowe w Nowej Rudzie”
Ziemia50°34′45,18″N 16°30′05,25″E/50,579217 16,501458
Multimedia w Wikimedia Commons

Piece szybowe w Nowej Rudzie – bateria unikatowych pieców nr 28-32 do prażenia łupku ogniotrwałego na terenie pola Piast, byłej Kopalni Węgla Kamiennego Nowa Ruda, z lat 1898-1899. Razem z Muzeum Górnictwa, wieżą szybu „Anna” i maszynownią szybu „Lech” stanowią relikty kopalni.

Historia

Piece szybowe
Piece do prażenia łupku ogniotrwałego
Piece do prażenia łupku ogniotrwałego
Piec do prażenia łupku ogniotrwałego
Piec do prażenia łupku ogniotrwałego
Piece do prażenia łupku w 2005 r.

Początki kopalnictwa w Drogosławiu sięgają 1742 r., kiedy to Stillfriedowie, właściciele Nowej Rudy, założyli kopalnię Ruben, w której wydobywano węgiel kamienny a później także łupek ogniotrwały. W latach 60. XIX w. Józef Voelkel, nadsztygar z kopalni Ruben badał łupek, znajdujący się w pokładach, który został przedmiotem eksploatacji w Nowej Rudzie od 1879 r. Proces przeróbczy łupku polegał na prażeniu - obróbce ogniotrwałej w piecach, które wybudowano w 1880 r. Pierwszy piec piętrowy w 1883 r. zbudowała firma Kulmitz z Żarowa. Produkcja łupku gwałtownie rosła i w 1897 r. wynosiła 11.935 t. Pierwsze piece szybowe zbudowano w kopalni Ruben na pewno w 1910 r. W roku 1913 oddano sześć pieców piętrowych, rok później 12. W 1917 r. w prażalni było czynnych 11 starych i 17 nowych pieców. W 1923 r. inż. Bühl skonstruował bardziej wydajny piec, co spowodowało przebudowę siedem pieców.

Zabytek techniki, niezabezpieczony przed niszczeniem, popadał w ruinę. W czerwcu 2014 r. zawalił się ostatni stojący zabytkowy piec do prażenia łupku[1][2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Zdewastowali ostatni piec. „Tygodnik Noworudzianin”, s. 1, 3, 10.06.2014. 
  2. ↑ Unikatowa kupa gruzu. nowaruda24.pl. [dostęp 2014-06-15].

Bibliografia

  • Historia i kronika Kopalni Węgla Kamiennego "Nowa Ruda". Zarys dziejów, red. Jan Bawecki, Nowa Ruda, Kopalnia Węgla Kamiennego "Nowa Ruda", 1989, ss. 21-22, 44-45
  • Behan Andrzej, Nowa Ruda: przewodnik historyczno-turystyczny, Wydawnictwo Maria, Nowa Ruda 2006, ISBN 83-60478-08-2, ss. 249-250

Linki zewnętrzne

  • Archiwalne fotografie pieców w Nowej Rudzie
  • Zabytkowy skandal w Nowej Rudzie!. prw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-17)].
  • p
  • d
  • e
Zabytki w Nowej Rudzie
Sakralne
Dwory i
pałace
Urzędy i
edukacja
Przemysł i
technologia
Domy i
kamienice