Pieszcz
wieś | |||
![]() Kościół filialny | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | Postomino | ||
Liczba ludności (2022) | 441[2] | ||
Strefa numeracyjna | 59 | ||
Kod pocztowy | 76-113[3] | ||
Tablice rejestracyjne | ZSL | ||
SIMC | 0749212 | ||
Położenie na mapie gminy Postomino ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |||
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego ![]() | |||
![]() | |||
|
Pieszcz (niem.: Peest) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino. W 2020 liczba mieszkańców wynosiła około 700 osób.
Przed II wojną światową wieś słynęła z liczby owiec, które znajdowały się w niej. Było ich ponad tysiąc.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka o Pieszczu – starej osadzie słowiańskiej pochodzi z 1335 r. Wieś była dobrem szlacheckim, przez ponad 500 lat należącym do Belowów. W 1780 r. tutejszy majątek podzielono na dwie części – jedną objęli von Krockowie, drugą przejęła rodzina von Bominów (później von Deike). W 1913 r. funkcjonowała szkoła, w której uczyło dwóch nauczycieli. Do II wojny światowej w Pieszczu działał młyn wodny zbożowy, trak, cegielnia, piec do wypalania wapna, karczma i gorzelnia. Miejscowość słynęła z hodowli owiec, których w pewnym okresie hodowano tu ponad 1000 szt. Po II wojnie światowej majątki w Pieszczu przejęły jednostki aprowizacyjne wojskowe Armii Czerwonej. Ostatni niemieccy mieszkańcy Pieszcza opuścili wieś dopiero w 1958 r. Na bazie obu majątków utworzono rolniczą spółdzielnię produkcyjną, specjalizującą się w hodowli trzody chlewnej i bydła. Spółdzielnia przestała istnieć w roku 1991. W 1996 r. w Pieszczu wybudowano nową szkołę podstawową.
Zabytki
Obiekty zabytkowe wpisane do rejestru państwowego[4]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, filialny, pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, z wieżą z XV w., rozbudowany w XVII i XVIII w[5].
- kuźnia folwarczna, z XIX w.
Pozostałe obiekty o charakterze historycznym (nie wpisane do rejestru zabytków):
- pałac w formie zamku obronnego, obiekt zniszczony na przełomie lat 1980/90,
- dwór z połowy XIX w., neogotycki, piętrowy,
- park dworski z poł. XIX w.
- Dwór
-
Zobacz też
- Pałowo
- Tyń
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 100831
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 938 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2023-07-25] .
- ↑ CzesławC. Piskorski CzesławC., Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa, 1980, s. 206, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482 .
- p
- d
- e
Sołectwa |
|
---|---|
Miejscowości niesołeckie |
|
- NKC: ge1089036