Porzekadło

Porzekadło – utrwalona w praktyce językowej paremia, pełniąca funkcję wartościującą[1], często humorystyczną[2].

Według autorów słowackich porzekadło (słow. porekadlo), w odróżnieniu od przysłowia, nie wyraża bezpośredniego zamiaru dydaktycznego, choć taki sens może pośrednio wynikać z samego elementu ocennego[1]. Do cech porzekadła należą również obrazowość i dopasowanie do konkretnej sytuacji, co odróżnia je od przysłowia, mającego charakter ogólny[3].

Granica między porzekadłem a przysłowiem bywa trudna do nakreślenia[1]. Określenia te są często traktowane jako równoznaczne, szczególnie w starszych koncepcjach klasyfikacji (i poza terminologią językoznawczą)[1]. W codziennej praktyce językowej obie nazwy (jak również szereg innych) są używane wymiennie[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d JozefJ. Mlacek JozefJ., PeterP. Ďurčo PeterP., Frazeologická terminológia, Bratysława: Komisia pre výskum frazeológie pri Slovenskom komitéte slavistov, 1995  (słow.).
  2. ↑ Príslovia, porekadlá a pranostiky [online], Svet okolo nás, 20 listopada 2017 [dostęp 2019-06-08]  (słow.).
  3. ↑ JozefJ. Mistrík JozefJ., Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 331, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758  (słow.).
  4. ↑ Adam Wolański: przysłowia, porzekadła, maksymy itp.. Poradnia językowa PWN, 2009-09-28. [dostęp 2023-01-30]. (pol.).
Kontrola autorytatywna (paremia):
  • GND: 4181548-8
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: art/adage
  • Catalana: 0074785