Propaganda internetowa sponsorowana przez państwo

Propaganda internetowa sponsorowana przez państwo – wykorzystywanie przez rząd płatnych propagandystów internetowych w celu wpłynięcia na opinię publiczną, osłabienia społeczności dysydenckich lub zmiany postrzegania dominującego poglądu. Jest uważany za formę astroturfingu[1].

Region Azji i Pacyfiku

 Afganistan

Rząd Afganistanu wykorzystuje sponsorowaną przez państwo armię trolli internetowych do forsowania swojej narracji i wyolbrzymiania ofiar wśród afgańskich talibów. Czasami informacje publikowane przez te grupy są przechwytywane przez pozarządowe afgańskie media i publikowane w Internecie[2].

 Bahrajn

Od arabskiej wiosny i późniejszego powstania, rząd Bahrajnu zwiększył poziom swojej cenzury politycznej i medialnej, a także rozpoczął propagandową dezinformację.

W 2019 roku Bahrajn znalazł się na liście 70 krajów, w których rozpowszechniono dezinformację w ramach propagandy internetowej, a także zatrudniano cyberprzestępców do cenzurowania nieprzychylnych wiadomości o rządzie Bahrajnu[3]. Od 2017 roku, kiedy rozpoczął się konflikt z Katarem, Bahrajn uczestniczył także w internetowej kampanii propagandowej przeciwko Katarowi i próbował szerzyć konflikty religijne[4].

 Chiny

„50 Cent Party’ i 'Internet Water Army' to dwie pierwsze chińskie od-rządowe grupy trolli, założone w 2004 roku[5][6]. Zmieniły się i stały się coraz bardziej radykalne od czasu protestów w Hongkongu w latach 2019–2020[7]. W czerwcu 2020 r. Twitter zidentyfikował i usunął ponad 170 000 kont na Twitterze rzekomo powiązanych z kampanią dezinformacyjną rządu chińskiego przeciwko Hongkongowi i Stanom Zjednoczonym[8].

 Indie

Indie mają dużą i wpływową część populacji o silnie nacjonalistycznym profilu, co prowadzi do powstawania grup propagandystów sponsorowanych przez rząd. Odkąd Narendra Modi doszedł do władzy, Bharatiya Janata Party znana jest z wykorzystywania dezinformacji do represjonowania i monitorowania wszelkich przeciwników ich rządów[9]. Indyjska propaganda, zarówno prywatna, jak i sponsorowana przez państwo, zaatakowała również Jeremy’ego Corbyna po tym, jak ten skrytykował indyjskie podejście do Kaszmiru[10].

W 2019 roku agencja Watchdog wykryła 265 fałszywych mediów w 65 krajach, którymi zarządza „indyjska sieć wpływów”[11]. Sieć stron internetowych z fałszywymi wiadomościami była wykorzystywana do wpływania na decydentów w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej w kontekście konfliktu z Pakistanem[12]. Celem tych stron internetowych jest szerzenie propagandy i wpływanie na publiczny odbiór Pakistanu[13].

 Indonezja

Indonezja wykorzystywała w wyborach prezydenckich w Indonezji w 2019 roku sponsorowaną przez państwo armię trolli, do rozpowszechniania propagandy przeciwko ruchowi niepodległościowemu Papui Zachodniej i promując politykę pozostawania jej w granicach indonezyjskich[14]. Prezydent Indonezji Joko Widodo oskarżył opozycję o wykorzystywanie propagandy przeciwko jego rządowi[15].

 Iran

Islamska Republika Iranu ma własną grupę trolli intrnetowych, o której wiadomo, że wspierają ajatollaha Chomeiniego i obecny rząd Iranu, a także krytykują wszelkie podejmowane przeciwko niemu próby krytyki[16]. W kwietniu 2019 roku Oxford University Computational Propaganda Project opublikował na Twitterze badanie dotyczące kampanii związanej z Iranem, skierowanej do arabskich użytkowników[17]. Zespół Computational Propaganda odkrył, że ta kampania koncentrowała się na udawaniu arabskich serwisów informacyjnych, tak, aby zdobyć zaufanie arabskich użytkowników Twittera[17].

 Irak

Ze względu na charakter tego kraju, iracka propaganda internetowa jest zróżnicowana. W okresie powstania Islamskiego Państwa Iraku i Lewantu prowadzono systematyczną propagandową indoktrynację w Internecie, która miała na celu zmylenie irackich cywilów[18][19]. Zdaniem działacza na rzecz praw człowieka Faisala Al Mutara, iracka propaganda internetowa była w pełnym rozkwicie nawet po śmierci Saddama Husseina[20].

 Izrael

Izraelskie armie trolli obejmują Hasbara, Bractwo Hasbara i Jewish Internet Defense Force, znane wyłącznie z informacji rozpowszechniających pro-izraelskie wiadomości i odrzucających wszelkie raporty uważane za skierowane przeciwko Izraelowi, często wykorzystywane są przez przywódców Likudu do promowania ich opinii i punktu widzenia oraz rozpowszechnianie wiadomości antypalestyńskich i antyirańskich[21][22].

 Jordania

Chociaż Jordania jest uważana za kraj stosunkowo wolny, nie jest ona odporna na propagandę internetową. Niedawne powszechne protesty związane z arabską wiosną doprowadziły do nasilenia się propagandy i cenzury internetowej w Jordanii, uchwalono prawa zagrażające wolności słowa[23]. Internetowa działalność propagandy państwowej ma również na celu osłabienie niezależnych głosów dziennikarzy w kraju.

W 2019 roku wolność mediów w Jordanii spadła w związku z rosnącą propagandą internetową rządu[24].

 Malezja

Rząd Malezji rozpoczął systematyczną kampanię online w celu zniesławienia szyitów zgodnie z zakazem praktykowania szyickiego islamu w Malezji od 2010 roku[25].

 Mjanma

Tatmadaw i rząd birmański sponsorują propagandę przez Internet i negują prześladowanie mniejszości, takich jak Rohingya, Shan, Kachin i Karen[26][27].

 Korea Północna

Armia trolli Korei Północnej, która jest znana ze wsparcia rządów dynastii Kim oraz reżimu anty-południowokoreańskiego, antyamerykańskiego i prokoreańskiego. Po raz pierwszy pojawili się w 2013 roku[28].

 Pakistan

Pakistańska propaganda jest skierowana głównie na budowę narracji propakistańskich i cenzurowania raportów o Pakistanie[29]. W listopadzie 2019 r. agencje bezpieczeństwa i wywiadu Indii twierdziły, że zidentyfikowały i namierzyły ponad 5000 podmiotów w mediach społecznościowych z siedzibą w Pakistanie, aktywnie rozpowszechniających fałszywą propagandę dotyczącą ustawy o zmianie obywatelstwa z 2019. Według agencji indyjskich niektóre z nich wykorzystywały „bardzo fałszywe nagrania wideo” z protestów, aby podżegać do przemocy społecznej w kraju[30]. W styczniu 2020 pakistański ISPR (Inter-Service Public Relations) został oskarżony przez Indie o rekrutację nastolatków do rozpowszechniania propagandy i dezinformacji przeciwko Indiom w związku z protestami w tym kraju[31].

 Palestyna

Propaganda palestyńska była wykorzystywana do wygrania konfliktu public relations z Izraelem, często atakując Arabię Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie i inne państwa arabskie, które rzekomo są „sympatykami syjonizmu”. Raport izraelskiego wywiadu wojskowego z 2002 r. Powiązał Iran i Syrię z finansowym wsparciem propagandy pro-palestyńskiej[32].

 Filipiny

Uniwersytet Oksfordzki opublikował badanie, w którym stwierdzono, że zatrudnione „trolle klawiaturowe” odegrały rolę w kampanii prezydenckiej prezydenta Rodrigo Duterte w 2016. Badanie wykazało, że zespół kampanii Duterte wydał co najmniej 200 tysięcy dolarów i zatrudnił 400 do 500 osób do obrony przed krytykami online. Wynajęci „trolle” pozostali aktywni, aby wspierać Duterte i jego administrację po tym, jak już został wybrany. Administracja rzekomo wykorzystywała internetowych klakierów do uciszania krytyków, grożąc przemocą wobec osób krytycznych wobec polityki Duterte[33]. Duterte – chociaż przyznał się do płacenia ludziom za wsparcie go online podczas wyborów – powiedział, że ma zwolenników odnoszących się do swojego zagorzałego zwolennika w osobie Mocha Usona, który prowadzi grupę wsparcia Mocha Uson Blog, ale uważa, żę Uson oferuje swoje usługi za darmo[34].

 Katar

Propaganda Kataru była wcześniej zgodna z Arabią Saudyjską i Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi aż do kryzysu dyplomatycznego w Katarze w latach 2017–2019. Al Jazeera jest rzekomo dowodem szerzącej się propagandy katarskiej promującej przemoc, antyamerykańskie poglądy i pielęgnowanie ruchów islamistycznych[35]. W 2017 roku Al Arabiya, kanał z siedzibą w Arabii Saudyjskiej, oskarżył rząd Kataru o ciągłe ataki medialne poprzez sponsorowanie masowych sieci propagandowych w Politico w celu zniesławienia Saudyjczyków i zwiększenia poparcia dla Kataru[36].

 Arabia Saudyjska

King’s Brigade, znana ze wspierania rodziny Saudów i monarchii. Jego misją jest potępienie wszelkiej krytyki wobec rodziny Saudów i wychwalanie prawa szariatu, a także zabójczych działań rządu saudyjskiego[37]. Niedawno zaatakował Palestyńczyków i innych przeciwników wpływów saudyjskich, takich jak Katar[38].

W grudniu 2019 r. Twitter usunął 5929 kont za naruszenie zasad dotyczących manipulacji. Firma zbadała i przypisała te konta pojedynczej państwowej operacji informacyjnej, która rozpoczęła się w Arabii Saudyjskiej[39].

 Singapur

Partia rządząca Partia Akcji Ludowej i jej młodzieżowe skrzydło Młoda PAP organizuje zespoły w celu przeciwdziałania krytyce partii i rządu w cyberprzestrzeni już od 1995[40][41][42][43]. Grupa ta składa się z dwóch zespołów kierowanych przez członków parlamentu, spośród których jeden zespół opracowuje strategię kampanii, a drugi ją realizuje[44].

Istnieją również pro-partyjne jednostki znane jako „Brygada Internetowa”[45][46], którzy twierdzą, że nie są powiązani z partią ani, że są przez nią popierani, a którzy tworzą rozbudowane media społecznościowe i stronę internetową, aby ją „bronić” i krytykować strony internetowe krytyczne wobec rządu i członków partii opozycyjnych. Mają informacje o danych osobowych zatwierdzonych kandydatów ich partii i wydarzeniach, które nie są publicznie znane. Czasami osoby powiązane z tą grupą postują w Internecie rzekomo ichnie artykuły, przy czym ich tożsamość jest fałszywa[47][48].

Urząd ds. Rozwoju Mediów Informacyjno-Komunikacyjnych (IMDA) często angażuje agencje reklamowe do promowania kampanii obywatelskich i obchodów święta narodowego w mediach tradycyjnych, witrynach do udostępniania filmów i w mediach społecznościowych. Niektóre z tych wysiłków na rzecz budowania narodu są postrzegane jako wybiórcze w wyborze narracji historycznych, często koncentrując się tylko na osiągnięciach partii rządzącej[49].

 Syria

Ze względu na długą historię cenzury Syria ma jedną z najbardziej rozległych grup propagandy sponsorowanej przez państwo. Od początku wojny domowej w Syrii prezydent Bashar al-Assad często pozwalał proreżimowym szpiegom dezinformować o konflikcie na korzyść jego reżimu[50]. The White Helmets, organizacja humanitarna ratująca syryjską ludność ze stref konfliktu, jest głównym celem kampanii dezinformacyjnej rządu syryjskiego[51].

 Tajwan

Tajwan był głównym uczestnikiem ruchu propagandowego, aby przeciwstawić się wpływom Chin[52].

 Turcja

6000 płatnych komentatorów w mediach społecznościowych, znanych jako „Trolle AK”, szerzących głównie propagandę prorządową i atakujących przeciwników Erdogana[53]. W czerwcu 2020 r. Twitter usunął 7340 kont zaangażowanych w „skoordynowane nieautentyczne działania” skierowane do obywateli Turcji. Ruch ten skłonił administrację Erdogana do zagrozenia Twitterowi restrykcjami rządowymi[54].

 Zjednoczone Emiraty Arabskie

Podczas obecnego kryzysu dyplomatycznego w Katarze w latach 2017–2019, rząd Emiratów otwarcie zezwolił i sfinansował armię propagandową trolli krytykujących Katar i szerzących propagandę antykatarską[55].

 Uzbekistan

Aby kontrolować swoją populację, rząd uzbecki założył własną sieć społecznościową, aby szerzyć cenzurę internetową i propagandę[56]. Nawet po śmierci Islama Karimowa, Taszkent pozostaje stanowczy wobec trwającej politycznej cenzury w mediach społecznościowych[57].

 Wietnam

Od 2017 wojsko zatrudnia co najmniej 10 000 członków specjalnej siły o nazwie Force 47, aby przeciwdziałać krytyce rządu w cyberprzestrzeni[58][59] i włamywaniu się na dysydenckie antyrządowe strony internetowe oraz instalowanie oprogramowania szpiegującego w celu śledzenia odwiedzających[60].

W grudniu 2019 r. Facebook usunął 900 kont, grup i stron na swojej własnej platformie i Instagramie z powodu nieautentycznego zachowania i rozpowszechniania programu politycznego. Konta te podobno należały do dwóch oddzielnych grup w Gruzji i Wietnamie[39].

Afryka

 Egipt

od czasu objęcia władzy Abdel Fattah as-Sisi został oskarżony o rozpowszechnianie i finansowanie ulotek propagandowych wspierających polityczne represje jego reżimu wobec jego przeciwników oraz hakowanie w celu promowania własnego poparcia[61][62].

Europa

 Unia Europejska

Grupa zadaniowa East StratCom jest częścią administracji Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, skupioną na proaktywnej komunikacji polityk Unii Europejskiej i promowaniu „wartości europejskich” w ramach Partnerstwa Wschodniego (Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia, Ukraina) i w Rosji.

 Białoruś

Rząd Łukaszenki podjął kroki w celu rozpowszechniania dezinformacji, a czasami, zgodnie z rosyjską propagandą. Działania te obejmują m.in. obwinianie Polski i Ukrainy za podżeganie do protestów czy śmiertelne groźby pod adresem aktywistów[63][64]. Dezinformacja stała się bardziej nasilona po białoruskich protestach w 2020. Trolle z Rosji i Serbii aktywnie uczestniczyły w szerzeniu dezinformacji i wzbudzaniu obaw, że białoruska ludność obróci się przeciwko protestom[65].

 Bułgaria

Trolle internetowe stały się problemem w Bułgarii od 2010 roku, a armie trolli są używane przez różne partie polityczne do atakowania i grożenia sobie nawzajem[66]. Pomimo prób ograniczenia i wyeliminowania trolli internetowych od 2014 roku, problem pozostaje nierozwiązany i do 2020 roku nasili się coraz bardziej pod wpływem korupcji rządu Bojka Borisowa[67][68].

Polska

W ocenie Fundacji Batorego Wolność mediów w Polsce uległa znacznemu pogorszeniu od wyboru Andrzeja Dudy na prezydenta w 2015 roku[69]. W 2019 roku dziennikarz „Guardiana” odkrył działającą we Wrocławiu farmę trolli, która – zatrudniając osoby niepełnosprawne – otrzymała od listopada 2015 ze środków publicznych nawet 1,5 mln zł[70].

W 2020 instytut FSI, współpracujący z Uniwersytetem Stanforda ujawnił w swojej analizie polskiego rynku mediów, że jest on silnie spolaryzowany i zarówno media związane ze stroną rządową, jak i opozycyjne dopuszczają się w internecie szerzenia dezinformacji i świadomego wprowadzania odbiorców w błąd[71].

 Rosja

Zobacz: Brygady sieciowe oraz Agencja Badań Internetowych.

 Wielka Brytania

„Online Covert Action” i inne misje (takie jak „77th Brigade”) prowadzone przez Joint Threat Research Intelligence Group, ujawnione przez Edwarda Snowdena w lutym 2014[72].

 Ukraina

Wołodymyr Zełenski dopracował swój wizerunek, aby wzmocnić swoją reputację i zdobyć poparcie ugrupowań nacjonalistycznych dla swoich prób demokratyzacji Ukrainy. Nie uniknął jednak oskarżenia o rozpowszechnianie fałszywych wiadomości, które pojawiają się od początku jego prezydentury. Mówi się też o jego otwartym poparciu dla cenzury mediów, jego wątpliwych związkach z Rosją, i nasilający się atak na inne wolne media[73][74][75].

Ameryka Północna i Południowa

 Meksyk

Według badaczy cytowanych przez BBC, rząd Meksyku i wiele konkurujących ze sobą partii politycznych używa botów. Według artykułu z 2017 roku sponsorowane przez rząd „roboty spamujące” były wykorzystywane do „atakowania dziennikarzy” i „rozpowszechniania dezinformacji”[76].

 Stany Zjednoczone

Zobacz: COINTELPRO.

 Wenezuela

Boliwariańska Armia Trolli, założona w 2017 roku, ma za zadanie rozpowszechnianie boliwijskiej propagandy i szerzenie dezinformacji[77].

Zobacz też

Przypisy

  1. Franziska B.F.B. Keller Franziska B.F.B. i inni, Political Astroturfing on Twitter: How to Coordinate a Disinformation Campaign, „Political Communication”, 37 (2), 2020, s. 256–280, DOI: 10.1080/10584609.2019.1661888, ISSN 1058-4609 [dostęp 2020-10-29] .
  2. EzzatullahE. Mehrdad EzzatullahE., Inside Afghanistan’s Online Battlefield [online], The Diplomat, 2019 .
  3. DaveyD. Alba DaveyD., AdamA. Satariano AdamA., At Least 70 Countries Have Had Disinformation Campaigns, Study Finds, „The New York Times”, 2019 .
  4. Automated sectarianism and pro-Saudi propaganda on Twitter | Exposing the Invisible [online] .
  5. China’s battle with the ‘internet water army’ [online], Financial Times [dostęp 2020-10-18] .
  6. Who Are the Chinese Trolls of the ‘50 Cent Army’? [online], Voice of America, 2016 .
  7. China troll army’s battle expeditions leap Great Firewall [online], South China Morning Post, 2019 .
  8. Twitter says Chinese „state-linked” disinformation network purged as Zoom admits a misstep [online], www.cbsnews.com, 2020 [dostęp 2020-07-13] .
  9. SwatiS. Chaturvedi SwatiS., 'When Narendra Modi and his troll army massacred the freedom of expression’ [online], październik 2018 .
  10. SHUBHDAS. CHAUDHARY SHUBHDAS., Jeremy Corbyn Faces India’s Troll Army on Kashmir [online], 2019 .
  11. Uncovered: 265 coordinated fake local media outlets serving Indian interests [online], EU DisinfoLab, 13 listopada 2019 [dostęp 2019-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-16]  (ang.).
  12. India disinformation network targets Pakistan, says European watchdog [online], TRTWorld, 14 listopada 2019 [dostęp 2019-11-19] .
  13. 265 fake news websites in over 65 countries managed by Indian influence networks: study [online], The Hindu, 2019 .
  14. Twitter Analysis: Identifying a Pro-Indonesian Propaganda Bot Network [online], 2019 .
  15. France-Presse, Russia rejects Indonesia election ‘propaganda’ accusations [online], listopad 2019 .
  16. ANALYSIS: Unveiling Iranian pro-government trolls and cyber-warriors [online], 2018 .
  17. a b MonaM. Elswah MonaM., Philip N.P.N. Howard Philip N.P.N., VidyaV. Narayanan VidyaV., Iranian Digital Interference in the Arab World, Computational Propaganda Project, 2019 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-04] .
  18. JobyJ. Warrick JobyJ., ISIS’s propaganda machine is thriving as the physical caliphate fades [online], 2017 .
  19. Jeffrey FrankJ.F. Jones Jeffrey FrankJ.F., Studies Combined: Social Media and Online Visual Propaganda as Political and Military Tools of Persuasion [online] .
  20. What Growing up in Iraq Taught Me About Propaganda [online], 2018 .
  21. Inside Israel’s million dollar troll army [online], 2019 .
  22. MichaelM. Bueckert MichaelM., Release the Trolls [online], 2017 .
  23. AidaA. Al-Kaisy AidaA., Hate Speech: Jordan’s new definition threatens press freedom [online] [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01] .
  24. Jordan’s Online Media Freedom at Stake [online], ipi.media, 2015 [dostęp 2020-06-15] .
  25. Anti-Shia Propaganda Spreading Worldwide [online], 2014 .
  26. MEDIA, CENSORSHIP AND PROPAGANDA IN MYANMAR | Facts and Details [online] .
  27. Did the Myanmar Times editor admit to producing propaganda? | Coconuts Yangon [online], 2017 .
  28. MikeM. Firn MikeM., North Korea builds online troll army of 3,000 [online], The Telegraph, 2013 .
  29. The Global Disinformation Order [online], comprop.oii.ox.ac.uk, 2019 [dostęp 2020-06-15] .
  30. Around 5,000 Pak social media handles spread fake news on CAA [online], www.outlookindia.com .
  31. Pakistan ISPR recruits youth for cyber propaganda war on India, „The Economic Times”, 2020 [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-27] .
  32. Iran and Syria as Strategic Support for Palestinian Terrorism [online], mfa.gov.il, 2002 [dostęp 2020-06-15] .
  33. Duterte: No money for trolls, rigged surveys [online], ABS-CBN News, 2017 [dostęp 2017-10-30] .
  34. CatherineC. Valente CatherineC., Duterte on use of ‘troll’ army: I have followers [online], The Manila Times, 2017 [dostęp 2017-10-30] .
  35. US believes al Jazeera is 'propaganda tool of Qatar’ [online], 2010 .
  36. Qatari propaganda campaign intensifies with paid articles in Politico newsletter [online], 2019 .
  37. Khalid al-Jaber, Saudi Arabia’s Twitter Troll Army is Lethal [online], październik 2018 .
  38. OwenO. Pinnell OwenO., The online war between Qatar and Saudi Arabia [online], BBC News, 2018 .
  39. a b Twitter and Facebook remove accounts in interference crackdown [online] [dostęp 2019-12-20] .
  40. Mickey Unbound, wyd. 4, t. 1, WIRED, 1 lipca 1995, s. 51 [dostęp 2017-08-25]  (ang.).
  41. GarryG. Rodan GarryG., The Internet and Political Control in Singapore, „Political Science Quarterly”, 1, 113, 1998, s. 63–89, DOI: 10.2307/2657651, ISSN 1538-165X, JSTOR: 2657651  (ang.).
  42. TommiT. Chen TommiT., Internet world watches as Young PAP enters cyberspace, The Straits Times, 1995 .
  43. Jose ManuelJ.M. Tesoro Jose ManuelJ.M., The Great Online Debate [online], Asiaweek, 1996 .
  44. LiL. Xueying LiL., PAP moves to counter criticism of party, Govt in cyberspace, „The Straits Times”, 3 lutego 2007 .
  45. Seah ChiangS.Ch. Nee Seah ChiangS.Ch., PAP’s quiet counter-insurgency [online], The Star, 2012 .
  46. GillianG. Koh GillianG., Singapore Perspectives 2013: Governance, Singapore: World Scientific Pub. Co., 2014, s. 56, ISBN 978-981-4520-75-1 .
  47. PearlP. Lee PearlP., Supporters seek to amplify PAP voice online [online], The Straits Times, 2015 .
  48. LeonardL. Lim LeonardL., Netizens setup Facebook page to defend PAP, Govt in cyberspace, „The Straits Times”, 2011 .
  49. Kenneth PaulK.P. Tan Kenneth PaulK.P., Choosing What to Remember in Neoliberal Singapore: The Singapore Story, State Censorship and State-Sponsored Nostalgia, „Asian Studies Review”, 2, 40, 2016, s. 231–249, DOI: 10.1080/10357823.2016.1158779 .
  50. STATE PROPAGANDA IN SYRIA: FROM WAR CRIMES TO PIPELINES [ISCI Report] [online] .
  51. OliviaO. Solon OliviaO., How Syria’s White Helmets became victims of an online propaganda machine, The Guardian, London 2018 [dostęp 2020-10-29] .
  52. Taiwan’s Informal Diplomacy and Propaganda | Gary D. Rawnsley | Palgrave Macmillan [online] .
  53. LeoL. Benedictus LeoL., Invasion of the troll armies: 'Social media where the war goes on’ [online], the Guardian, 6 listopada 2016 [dostęp 2020-06-15] .
  54. Twitter slammed in China, Turkey, Russia after culling ‘manipulative’ accounts [online], DW.COM, 2020 [dostęp 2020-07-13] .
  55. B.B.C.B.B.C. Monitoring B.B.C.B.B.C., Online trolls and fakery rises in Arab world [online], 2018 .
  56. Uzbekistan launches its 38th own-brand social network [online], 2016 .
  57. Most of what you hear is noise and government propaganda [online] .
  58. Vietnam has 10,000-strong ‘cyber troop’: general – Tuoi Tre News [online], Tuoi Tre News, 2017  (wiet.).
  59. Vietnam censors to fight ‘internet chaos’ [online], BBC News, 2017 .
  60. JamesJ. Hookway JamesJ., Introducing Force 47, Vietnam’s New Weapon Against Online Dissent [online], Wall Street Journal, 2017 [dostęp 2018-01-03] .
  61. Egyptians Say No to Sisi’s Propaganda [online], 2015 .
  62. DeclanD. Walsh DeclanD., NadaN. Rashwan NadaN., ‘We’re at War’: A Covert Social Media Campaign Boosts Military Rulers, „The New York Times”, 2019 .
  63. Belarusian state propaganda advocates mass repression | BelarusDigest [online] [dostęp 2020-10-29] .
  64. Anti-Belarusian Propaganda On Internet Significantly Increased [online], charter97.org [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  65. Disinformation about Belarus spreads in the Balkans via online portals and social media · Global Voices [online], Global Voices, 27 sierpnia 2020 [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  66. Stefan, Trolls in Bulgaria, cleanup time? – Reuniting Europe [online] [dostęp 2020-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-31]  (ang.).
  67. Rotund internet troll working for Prokopiev lies on air [online], europost.eu [dostęp 2020-10-29] .
  68. How to dismantle a democracy: the case of Bulgaria [online], openDemocracy [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  69. IPI-Admin, New report: Poland’s public media serve as propaganda tool [online], International Press Institute, 8 lipca 2019 [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  70. ChristianCh. Davies ChristianCh., Undercover reporter reveals life in a Polish troll farm, „The Guardian”, 1 listopada 2019, ISSN 0261-3077 [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  71. © Stanford© S. University © Stanford© S., Stanford, California 94305 CopyrightC.9. C. Complaints California 94305 CopyrightC.9. C., Poland: Presidential Election 2020 Scene-Setter [online], cyber.fsi.stanford.edu [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  72. Greenwald, Glenn and Andrew Fishman. Controversial GCHQ Unit Engaged in Domestic Law Enforcement, Online Propaganda, Psychology Research. The Intercept. 2015-06-22
  73. Zelensky unchained: What Ukraine’s new political order means for its future [online], ECFR [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  74. DeutscheD. Welle DeutscheD., Is Ukraine’s presidential election threatened by fake news? | DW | 23.03.2019 [online], DW.COM [dostęp 2020-10-29]  (ang.).
  75. Voice of America: Journalists see censorship in Ukraine’s proposed media laws | KyivPost – Ukraine’s Global Voice [online], KyivPost, 6 lutego 2020 [dostęp 2020-10-29] .
  76. MarcosM. Martinez MarcosM., Mexicans worry about election bots, trolls and fakes [online], BBC News, 30 maja 2018 [dostęp 2020-10-29] .
  77. „A Global Guide to State-Sponsored Trolling”. Bloomberg. 19 lipca 2018. Dostęp: 2020-10-29