Przestrzeń zupełna w sensie Čecha

Przestrzeń zupełna w sensie Čecha (albo topologicznie zupełna) – całkowicie regularna przestrzeń topologiczna ( X , τ ) {\displaystyle (X,\tau )} która jest podzbiorem typu Gδ pewnego swego uzwarcenia T2.

Pojęcie przestrzeni topologicznie zupełnej było wprowadzone przez czeskiego matematyka Eduarda Čecha[1] w 1937.

Przykłady

Następujące przestrzenie są zupełne w sensie Čecha:

  • prosta rzeczywista R {\displaystyle \mathbb {R} } i ogólniej każda z przestrzeni euklidesowych R n , {\displaystyle \mathbb {R} ^{n},}
  • każda przestrzeń dyskretna,
  • każda przestrzeń polska i ogólniej każda przestrzeń zupełna,
  • każda lokalnie zwarta przestrzeń T2.

Własności

  • Całkowicie regularna przestrzeń topologiczna X {\displaystyle X} jest zupełna w sensie Čecha wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona podzbiorem typu Gδ swego uzwarcenia Čecha-Stone’a.
  • Przestrzeń metryzowalna jest zupełna w sensie Čecha wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona metryzowalna w sposób zupełny.
  • Każda przestrzeń topologicznie zupełna jest przestrzenią Baire’a.
  • Jeśli topologicznie zupełna przestrzeń X {\displaystyle X} jest podprzestrzenią całkowicie regularnej przestrzeni Y , {\displaystyle Y,} to X {\displaystyle X} jest podzbiorem typu Gδ swego domknięcia c l Y ( X ) . {\displaystyle \mathrm {cl} _{Y}(X).}

Zobacz też

Przypisy

  1. Čech, Eduard, On bicompact spaces. Ann. of Math. (2) 38 (1937), no. 4, 823-844.