Pterorhinus

Pterorhinus
Swinhoe, 1868[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – sójkowiec białogardły (P. albogularis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pekińczyki

Rodzaj

Pterorhinus

Typ nomenklatoryczny

Pterorhinus davidi Swinhoe, 1868.

Synonimy
  • Babax David, 1875[2]
  • Rhinocichla Sharpe, 1883[3]
  • Dryonastes Sharpe, 1883[4]
  • Kasnakowia Bianchi, 1904[5]
  • Kaznakowia Bianchi, 1906[6]
Gatunki

zobacz opis w tekście

Multimedia w Wikimedia Commons

Pterorhinus – rodzaj ptaków z rodziny pekińczyków (Leiothrichidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[7].

Morfologia

Długość ciała 22–34,5 cm; masa ciała 51–170 g[8]

Systematyka

Etymologia

  • Pterorhinus: gr. πτερον pteron „pióro”; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nozdrza”[9].
  • Babax: gr. βαβαξ babax, βαβακος babakos „gaduła, papla”, od βαβαζω babazō „paplać”[10]. Gatunek typowy: Pterorhinus lanceolatus J. Verreaux, 1871.
  • Rhinocichla: gr. ῥις rhis, ῥινος rhinos nozdrza; κιχλη kikhlē „drozd”[11]. Gatunek typowy: Timalia mitrata S. Müller, 1836.
  • Dryonastes: δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; ναστης nastēs „mieszkaniec”, od ναιω naiō „mieszkać”[12]. Gatunek typowy: Ianthocincla ruficollis Jardine & Selby, 1838.
  • Kaznakowia (Kasnakowia): Aleksandr Mikołajewicz Kaznakow (1872–1932) – rosyjski oficer, podróżnik, który towarzyszył w ekspedycjach Piotrowi Kozłowowi[13]. Gatunek typowy: Babax waddelli Dresser 1905 (= Kaznakowia koslowi Bianchi, 1905).

Podział systematyczny

Takson wyodrębniony na podstawie badań filogenetycznych z Garrulax[14]. Do rodzaju należą następujące gatunki[15]:

  • Pterorhinus delesserti (Jerdon, 1839) – sójkowiec rdzawoskrzydły
  • Pterorhinus gularis (McClelland, 1840) – sójkowiec rdzawobrzuchy – takson wyodrębniony ostatnio z G. delesserti[16][17][18]
  • Pterorhinus vassali (Ogilvie-Grant, 1906) – sójkowiec białosterny
  • Pterorhinus galbanus (Godwin-Austen, 1874) – sójkowiec żółtogardły
  • Pterorhinus mitratus (S. Müller, 1836) – sójkowiec kasztanowogłowy
  • Pterorhinus ruficollis (Jardine & Selby, 1838)sójkowiec rdzawoszyi
  • Pterorhinus nuchalis (Godwin-Austen, 1876) – sójkowiec asamski
  • Pterorhinus chinensis (Scopoli, 1786) – sójkowiec czarnogardły
  • Pterorhinus sannio (Swinhoe, 1867) – sójkowiec białobrewy
  • Pterorhinus perspicillatus (J.F. Gmelin, 1789) – sójkowiec maskowy
  • Pterorhinus pectoralis (Gould, 1836) – sójkowiec obrożny
  • Pterorhinus davidi Swinhoe, 1868 – sójkowiec żółtodzioby
  • Pterorhinus woodi (Finn, 1902) – sójkowiec śpiewny – gatunek wyodrębniony ostatnio z P. lanceolatus[19].
  • Pterorhinus lanceolatus J. Verreaux, 1871 – sójkowiec chiński
  • Pterorhinus waddelli (Dresser, 1905) – sójkowiec kreskowany
  • Pterorhinus koslowi (Bianchi, 1905) – sójkowiec tybetański
  • Pterorhinus albogularis (Gould, 1836) – sójkowiec białogardły
  • Pterorhinus caerulatus (Hodgson, 1836) – sójkowiec modrooki
  • Pterorhinus poecilorhynchus (Gould, 1863) – sójkowiec rdzawy

Przypisy

  1. R. Swinhoe. Ornithological Notes from Amoy. „The Ibis”. New Series. 4, s. 60, 1868. (ang.). 
  2. A. David: Journal de mon troisième voyage d’exploration dans l’empire Chinois. T. 1. Paris: Libraire Hachette et cie, 1875, s. 181. (fr.).
  3. Sharpe 1883 ↓, s. 452.
  4. Sharpe 1883 ↓, s. 454.
  5. V.L. Bianchi. Орнитологическое отдълеше. Завьдывающш отдйлетемъ старшш зоологъ. „Ежегодникъ Зоологическаяo Музея Императорской Ащеmн Наукъ”. 8 (2), s. 11, 1903. (ros.). 
  6. V.L. Bianchi. Каznаkowiа, gеn. nоv. и Вabax David 1876, роды семейства Сrateropodidae, отр. Раsseriformes. „Извъстхя Императорской Академш Наукъ”. VE Série. 23, s. 41, 45, 1905. (ros.). 
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Laughingthrushes and allies. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-11]. (ang.).
  8. Collar i Robson 2007 ↓, s. 231–235, 240–241, 243–245, 250–251.
  9. The Key to Scientific Names, Pterorhinus [dostęp 2022-10-22] .
  10. The Key to Scientific Names, Babax [dostęp 2022-10-22] .
  11. The Key to Scientific Names, Rhinocichla [dostęp 2022-10-22] .
  12. The Key to Scientific Names, Dryonastes [dostęp 2022-10-22] .
  13. The Key to Scientific Names, Kaznakowia [dostęp 2022-10-22] .
  14. A. Cibois, M. Gelang, P. Alström, E. Pasquet, J. Fjeldså, P.G.P. Ericson & U. Olsson. Comprehensive phylogeny of the laughingthrushes and allies (Aves, Leiothrichidae) and a proposal for a revised taxonomy. „Zoologica Scripta”. 47 (4), s. 428–440, 2018. DOI: 10.1111/zsc.12296. (ang.). 
  15. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Leiothrichidae Swainson, 1831 – pekińczyki – Babblers, laughing-thrushes and allies (wersja: 2018-11-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-11].
  16. P.C. Rasmussen & J.C. Anderton: Birds of South Asia: The Ripley Guide. Cz. 2. Waszyngton i Barcelona: Smithsonian Inst. and Lynx Edicions, 2005. ISBN 84-87334-67-9. (ang.).
  17. N.J. Collar. A partial revision of the Asian babblers (Timaliidae). „Forktail”. 22, s. 85–112, 2006. (ang.). 
  18. Collar i Robson 2007 ↓, s. 233.
  19. T. Cai, A. Cibois, P. Alström, R.G. Moyle, J.D. Kennedy, S. Shao, R. Zhang, M. Irestedt, P.G.P. Ericson, M. Gelang, Y. Qu, F. Lei & J. Fjeldså. Near-complete phylogeny and taxonomic revision of the world’s babblers (Aves: Passeriformes). „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 130, s. 346–356, 2019. DOI: 10.1016/j.ympev.2018.10.010. (ang.). 

Bibliografia

  • N. Collar & C. Robson: Family Timaliidae (Babblers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 70–291. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  • R.B. Sharpe: Catalogue of the Birds in the British Museum. Cz. 7. London: Printed by order of the Trustees, 1883, s. 2–698. (ang.).
  • The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca  (ang.).