Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 5

Ten artykuł dotyczy austro-węgierskiego Pułku Ułanów Nr 5. Zobacz też: inne pułki kawalerii noszące numer „5”.

Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 5 – oddział jazdy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

W 1883 roku został sformowany Pułk Dragonów Obrony Krajowej Nr 1 (niem. Landwehr Dragoner Regiment Nr 1)^[1].
W 1894 roku oddział został przemianowany na Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 5. Jednocześnie przyjął organizację identyczną z organizacją pułków jazdy w cesarskiej i królewskiej Armii^[2].
Przez cały okres istnienia komenda pułku i szwadron zapasowy oraz I i II dywizjon stacjonowały w Stockerau^[1].
W 1917 roku oddział został przemianowany na 5 Pułk Strzelców Konnych (niem. Reitendes Schützenregiment Nr 5)^[3].

Kadra pułku

Komendanci pułku

• płk Franz Ulrich (1893)
• płk Theodor von Leonhardi (1908-1911)
• ppłk / płk Heinrich Mollik (1912-1913)
• płk Julius Brandmayer (1914)

Oficerowie

• rtm. Aleksander Gulkowski
• rtm. Heinrich Weigl
• ppor. rez. Leon Gołogórski

Obsada personalna w 1913 roku

• komendant pułku - płk Heinrich Mollik,
• zastępca komendanta pułku - ppłk Julius Brandmayer,
• komendant szwadronu zapasowego - ppłk Theodor Simmer,
• komendant I dywizjonu - ppłk Friedrich Bischoff von Klammstein,
• komendant II dywizjonu - mjr Friedrich Wurmbrand-Stuppach^[1].
• adiutant - rtm. Eduard Prihoda-Naeher
• lekarz pułku dr Albert Oberländer
• starszy lekarz weterynarii Johann Roller
• oficer prowiantowy - ppor. Paweł Jabłkowski (niem. Paul Jablkowski)

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914.
• Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
• Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.