Publiusz Korneliusz Dolabella
Publius Cornelius Dolabella (ur. ok. 70 p.n.e., zm. 43 p.n.e.) – oficer w armii Cezara, trybun ludowy (47) i konsul (44).
W 49 p.n.e. dowodził flotą Cezara na Adriatyku; brał udział w bitwach pod Farsalos (48), Thapsus (46) i Mundą (45). Po śmierci Cezara początkowo popierał jego zabójców, potem jednak stanął po stronie Marka Antoniusza, który mianował go namiestnikiem Syrii. Między 44 a 43 zajął Smyrnę (obecnie Izmir) i zgładził jej zarządcę, Gajusza Treboniusza, za co senat rzymski ogłosił go wrogiem publicznym i wysłał przeciw niemu wojska pod dowództwem Kasjusza Longinusa. W bitwie pod Laodyceą (Syria) oddziały Dolabelli zostały rozbite, zaś on sam umarł śmiercią samobójczą.
Zobacz też
Bibliografia
- Piotr Iwaszkiewicz, Wiesław Łoś, Marek Stępień, Władcy i wodzowie starożytności, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1998, ISBN 83-02-06971-X, s. 126.
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedie internetowe:
- Britannica: biography/Publius-Cornelius-Dolabella
- БРЭ: 1963749
- NE.se: dolabella
- SNL: Publius_Cornelius_Dolabella
- Catalana: 0022621
- DSDE: Publius_Cornelius_Dolabella
- Hrvatska enciklopedija: 15757