Publiusz Korneliusz Dolabella

Publius Cornelius Dolabella (ur. ok. 70 p.n.e., zm. 43 p.n.e.) – oficer w armii Cezara, trybun ludowy (47) i konsul (44).

W 49 p.n.e. dowodził flotą Cezara na Adriatyku; brał udział w bitwach pod Farsalos (48), Thapsus (46) i Mundą (45). Po śmierci Cezara początkowo popierał jego zabójców, potem jednak stanął po stronie Marka Antoniusza, który mianował go namiestnikiem Syrii. Między 44 a 43 zajął Smyrnę (obecnie Izmir) i zgładził jej zarządcę, Gajusza Treboniusza, za co senat rzymski ogłosił go wrogiem publicznym i wysłał przeciw niemu wojska pod dowództwem Kasjusza Longinusa. W bitwie pod Laodyceą (Syria) oddziały Dolabelli zostały rozbite, zaś on sam umarł śmiercią samobójczą.

Zobacz też

Bibliografia

  • Piotr Iwaszkiewicz, Wiesław Łoś, Marek Stępień, Władcy i wodzowie starożytności, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1998, ISBN 83-02-06971-X, s. 126.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000038599144
  • VIAF: 48291333, 226148389493010711975, 77127414
  • LCCN: n87863220
  • GND: 119524163
  • SUDOC: 196495725
  • NUKAT: n2015096948
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: biography/Publius-Cornelius-Dolabella
  • БРЭ: 1963749
  • NE.se: dolabella
  • SNL: Publius_Cornelius_Dolabella
  • Catalana: 0022621
  • DSDE: Publius_Cornelius_Dolabella
  • Hrvatska enciklopedija: 15757