Rapa Nui (grupa etniczna)

Zobacz też: inne znaczenia nazwy „Rapa Nui”.

Rapa Nui – rdzenna ludność Wyspy Wielkanocnej, odłam Polinezyjczyków. Ich liczebność wynosi około 2 tysięcy osób. Posługują się językiem rapanui z rodziny polinezyjskiej; w użyciu jest także język hiszpański. W większości wyznają katolicyzm.

Przodkowie Rapa Nui przybyli na Wyspę Wielkanocną około V wieku n.e. Wytworem ich kultury były między innymi wysokie na 1–15 m. kamienne posągi, zwane Moai, oraz pismo rongorongo o niewyjaśnionym pochodzeniu. Między XVI a XVIII wiekiem nastąpił upadek ich kultury w wyniku wewnętrznych konfliktów. Ostateczny cios tradycyjnym społecznościom Rapa-Nui zadało uprowadzenie większości rdzennej ludności wyspy w niewolę do Peru w połowie XIX wieku. Współcześnie Rapa-Nui są zasymilowani w kulturze Chile.

• KrystynaK. Damm KrystynaK., AldonaA. Mikusińska AldonaA. (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 174, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260  (pol.).