Refat Czubarow
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 22 września 1957 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, archiwista | ||
| Odznaczenia | |||
    | |||
| |||
Refat Abdurachmanowycz Czubarow, ukr. Рефат Абдурахманович Чубаров, krymskotat. Refat Abdurahman oğlu Çubarov, łot. Refats Čubarovs (ur. 22 września 1957 w Samarkandzie) – ukraiński polityk, archiwista i działacz społeczny narodowości tatarskiej, wiceprzewodniczący i następnie przewodniczący Medżlisu Tatarów Krymskich.
Życiorys
Uczył się w średniej szkole technicznej w Symferopolu, później pracował jako murarz w Mołdawii. W 1983 ukończył studia w instytucie historyczno-archiwalnym w Moskwie, po czym został zatrudniony w centralnym archiwum państwowym Łotewskiej SRR w Rydze (pełnił m.in. obowiązki dyrektora). W 1989 wybrano go w skład rady deputowanych ludowych Rygi (mandat radnego sprawował też w niepodległej Łotwie do 1994, był członkiem frakcji Łotewskiego Frontu Ludowego).
Pod koniec lat 80. zaangażował się w działalność na rzecz tożsamości narodowej Tatarów, zasiadając w państwowej komisji ds. Tatarów krymskich przy Radzie Ministrów ZSRR (1990–1991), a później pełniąc obowiązki przewodniczącego centralnej rady ruchu narodowego Tatarów krymskich (1991–1993). W 1994 wyjechał na Krym. W tym samym roku wybrano go do Rady Najwyższej Autonomicznej Republiki Krymu. Stanął na czele frakcji deputowanych tatarskich „Kurułtaj”, pełnił obowiązki wiceprzewodniczącego rady. W 1997 zasiadł w padzie ds. polityki językowej przy prezydencie Ukrainy (funkcję tę pełnił do 2001). W 1998 uzyskał mandat posła do Rady Najwyższej Ukrainy. Po raz kolejny wybierany był w 2002 i 2006 z ramienia Bloku Nasza Ukraina (jako kandydat Ludowego Ruchu Ukrainy). Bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w 2007 z listy bloku Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona.
Objął obowiązki wiceprzewodniczącego Medżlisu Tatarów Krymskich oraz Rady Przedstawicieli Narodu Krymskotatarskiego. W 2005 został członkiem komisji ds. obywatelstwa przy prezydencie Ukrainy. W 2006 zasiadł w radzie ds. polityki narodowościowej. W 2013 powierzono mu funkcję przewodniczącego Medżlisu Tatarów Krymskich.
W październiku 2014 bez powodzenia kandydował na posła z listy Bloku Petra Poroszenki. W grudniu tegoż roku został nominowany przez prezydenta Petra Poroszenkę (wraz z Jewhenem Zacharowem i Jarosławem Hrycakiem) na członka komisji konkursowej Narodowego Biura Antykorupcyjnego Ukrainy[1]. W maju 2015 objął wakujący mandat w Radzie Najwyższej VII kadencji, który wykonywał do 2019.
Odznaczenia
- Order Wolności (2017)[2]
- Order Księcia Jarosława Mądrego stopnia IV (2009)[3] i V (2007)[4]
- Order „Za zasługi” stopnia I (2005)[5] i II (2002)[6]
Przypisy
- ↑ Порошенко призначив членів конкурсної комісії Антикорупційного бюро. tvi.ua, 21 grudnia 2014. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 10/2017 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Соборності України». rada.gov.ua, 21 stycznia 2017. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 475/2009 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України». rada.gov.ua, 23 czerwca 2009. [dostęp 2024-02-07]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 906/2007 «Про нагородження Р. Чубарова орденом князя Ярослава Мудрого». rada.gov.ua, 20 września 2007. [dostęp 2024-02-07]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 1193/2005 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди 14-ї річниці незалежності України». rada.gov.ua, 23 sierpnia 2005. [dostęp 2024-02-07]. (ukr.).
- ↑ Указ Президента України № 748/2002 «Про відзначення державними нагородами України». rada.gov.ua, 22 sierpnia 2002. [dostęp 2024-02-07]. (ukr.).
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie openua.net. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).
