Rulik nadrzewny
 Młode i starsze okazy rulika nadrzewnego | |||
| Systematyka[1] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | Protozoa | ||
| Typ | śluzowce | ||
| Klasa | Myxogastrea | ||
| Rząd | Liceida | ||
| Rodzina | Reticulariidae | ||
| Rodzaj | rulik | ||
| Gatunek | rulik nadrzewny | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Lycogala epidendrum (J.C. Buxb. ex L.) Fr. Syst. mycol. (Lundae) 3(1): 80 (1829) | |||
| |||
Rulik nadrzewny, rulik groniasty (Lycogala epidendrum (J.C. Buxb. ex L.) Fr.) – gatunek śluzowca[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Reticulariidae, Liceida, Myxogastria, Myxogastrea, Mycetozoa, Amoebozoa, Protozoa[2].
Synonimy naukowe[3]:
- Galeperdon epidendron (L.) Weber ex F.H. Wigg. 1780
- Lycogala miniatum Pers., 1794
- Lycoperdon epidendron Bull. 1791
- Lycoperdon epidendrum J.C. Buxb. ex L. 1753
- Lycoperdon sphaericum Gled. 1753
- Reticularia miniata (Pers.) Poir. 1804
Morfologia
Młode okazy są koloru żywoczerwonego lub pomarańczowego, później przebarwiają się na szarobrązowo. Są miękkie, z czerwoną śluzowatą masą protoplazmy wewnątrz[4]. Pojedynczy okaz ma średnicę do 15 mm. Jest to tzw. zrosłozarodnia. Okryta jest dwuwarstwową okrywą. Okrywa zewnętrzna miejscami rozdwaja się i tworzy pęcherzyki. Pomiędzy obiema okrywami znajduje się włośnia rzekoma, której nitki przebijają okrywę wewnętrzną i wnikają do zarodni.
Zarodniki są bezbarwne, o powierzchni siateczkowanej i pokrytej brodawkami. Mają średnicę zarodniki 4–7 μm. Niedojrzała masa zarodników ma barwę różowo-fioletową[5].
Tryb życia
Rulik nadrzewny występuje na zmurszałych pniakach, przeważnie w małych grupkach, zwykle w lecie po deszczach. Podobnie jak inne śluzowce, żywi się bakteriami, zarodnikami grzybów i rozmaitymi mikroorganizmami. Nie atakuje drewnianych podkładów. Po dojrzeniu następuje rozerwanie okrywy i uwolnienie zarodników[4]. Okrywa zazwyczaj pęka nieregularnie[5].
Występowanie i siedlisko
Gatunek kosmopolityczny, występuje pospolicie na całym świecie, na wszystkich kontynentach (oprócz Antarktydy)[6]. W Polsce jest pospolity[7].
Przypisy
- ↑ CABI databases [online] [dostęp 2014-09-25] .
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2014-01-03] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2014-01-03] .
- ↑ a b E.E. Garnweidner E.E., H.H. Borowska H.H., A.A. Skirgiełł A.A., Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 234, ISBN 83-7319-976-4 .
- ↑ a b Gary H. Lincoff, Gary H. National Audubon Society Field Guide to North American Mushrooms. New York: Random House. 1931, s. 848. ISBN 0-394-51992-2.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2014-04-18] .
- ↑ rulik pospolity, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-04-08] .
