Sándor Kocsis

Sándor Kocsis

Sándor Kocsis (1960)
Data i miejsce urodzenia	21 września 1929 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1979 Barcelona
Wzrost	177 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1943–1944 TC Kobanyai 5 (0) 1945–1950 TC Ferencvárosi 84 (70) 1950–1956 Budapest Honvéd 160 (177) 1957–1958 Young Fellows Zürich 11 (7) 1958–1965 FC Barcelona 75 (42) 1961 → CF Valencia (gość) 2 (2) W sumie: 337 (298)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1948–1956  Węgry 68 (75)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1970–1971 Hércules Alicante CF Alicante
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie złoto Helsinki 1952 piłka nożna Mistrzostwa świata II miejsce Szwajcaria 1954 piłka nożna
Multimedia w Wikimedia Commons

Sándor Kocsis (ur. 21 września 1929 w Budapeszcie, zm. 22 lipca 1979 w Barcelonie) – węgierski trener i piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 1948–1956 reprezentant Węgier.

Uważany za jednego z najlepszych zawodników w historii piłki nożnej^[1][2]. Wychowanek TC Kobanyai, zawodnik TC Ferencvárosi, Honvédu Budapeszt, szwajcarskiego Young Fellows Zürich, hiszpańskiej FC Barcelony oraz gościnnie hiszpańskiej CF Valencii.

Z reprezentacją Węgier zdobył mistrzostwo olimpijskie 1952, wicemistrzostwo świata 1954 oraz Puchar Europy Środkowej 1948–1953, a także był członkiem tzw. Złotej jedenastki. W 1954 został królem strzelców mistrzostw świata z 11 golami.

Jako trener prowadził Hércules Alicante oraz CF Alicante.

Kariera piłkarska

Sándor Kocsis karierę piłkarską rozpoczął w 1943 roku w TC Kobanyai, w którym występował do 1944 roku. Następnie w latach 1945–1950 reprezentował barwy TC Ferencvárosi, z którym zdobył mistrzostwo Węgier 1949, wicemistrzostwo Węgier 1950 oraz 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I 1947. W 1950 roku został zawodnikiem Honvédu Budapeszt, klubu stanowiącego bezpośrednie zaplecze dla trenera reprezentacji Węgier – Gusztáva Sebesa. Wywalczył z tym klubem czterokrotne mistrzostwo Węgier (1950, 1952, 1954, 1955), dwukrotne wicemistrzostwo Węgier (1951, 1953) oraz dotarł do finału Pucharu Węgier 1955. W klubie występował do 1956 roku, gdyż w wyniku wybuchu powstania węgierskiego w tym samym roku uciekł za granicę, najpierw do Szwajcarii, gdzie w latach 1957–1958 grał w Young Fellows Zürich, potem w 1958 roku do Hiszpanii, gdzie w latach występował w FC Barcelonie, z którą również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo Hiszpanii (1959, 1960), dwukrotne wicemistrzostwo Hiszpanii (1962, 1964), dwukrotnie Puchar Króla Hiszpanii (1959, 1963) oraz Puchar Miast Targowych 1960, a po sezonie 1965/1966 w wieku 36 lat zakończył piłkarską karierę. W 1961 roku gościnnie wystąpił w CF Valencii podczas turnieju Trofeu Taronja, z którym triumfował.

Kariera reprezentacyjna

Sándor Kocsis w 1948–1956 w reprezentacji Węgier rozegrał 68 meczów, w których strzelił 75 goli, co jest drugim najlepszym wynikiem w historii drużyny Madziarów. Debiut zaliczył 6 czerwca 1948 roku na stadionie Hungária w Budapeszcie w wygranym 9:0 meczu z reprezentacją Rumunii w ramach turnieju Balkan Cup 1948, w którym Kocsis strzelił swoje dwa pierwsze gole w drużynie narodowej. W 1949 roku reprezentację Węgier przejął selekcjoner Gusztáv Sebes i od tego momentu Kocsis stał się kluczowym zawodnikiem Madziarów tworząc tzw. Złotą jedenastkę. Zdobył z nią mistrzostwo olimpijskie 1952 w Helsinkach, Puchar Europy Środkowej 1948–1953.

Mundial 1954

Sándor Kocsis w 1954 roku wyjechał z reprezentacją Węgier na mistrzostwa świata 1954 w Szwajcarii jako stuprocentowy faworyt do triumfu w turnieju. Na tym turnieju Kocsis zdobył 11 goli (3 gole z reprezentacją Korei Południowej, 4 gole z reprezentacją RFN-u w fazie grupowej, 2 gole w ćwierćfinale z reprezentacją Brazylii – potocznie nazywanego Bitwą pod Bernem oraz 2 gole w półfinale z reprezentacją Urugwaju), co dało mu tytuł króla strzelców tego turnieju.

4 lipca 1954 roku na Wankdorfstadion w Bernie Złota jedenastka spotkała się z reprezentacją RFN-u, z którą już grała na tym turnieju. Finał zakończył się sensacyjnym triumfem rywali, którzy pokonali drużynę Gusztáva Sebesa 3:2, co uznano za największą sensację, a mecz potocznie nazywany jest tzw. Cudem w Bernie.

Po Mundialu 1954

Porażka ta została uznana za początek końca Złotej jedenastki, gdyż m.in.: bramkarz Gyula Grosics został oskarżony o zdradę i szpiegostwo, w wyniku której został zdyskwalifikowany na półtora roku. 23 października 1956 roku na Węgrzech wybuchło powstanie węgierskie. W wyniku licznych represji w kraju na emigrację udali się: Zoltán Czibor, Kocsis (obaj FC Barcelona) i Ferenc Puskás do Realu Madryt, a trenerem od kilku miesięcy już nie był Gusztáv Sebes. To był całkowity rozpad Złotej jedenastki, a reprezentacja Węgier już nigdy więcej nie nawiązała ponownie do tych wspaniałych czasów.

Ostatni mecz Kocsisa w reprezentacji Węgier miał miejsce 7 października 1956 roku na Parc des Princes w Paryżu, kiedy to drużyna Madziarów wygrała 2:1 w meczu towarzyskim z reprezentacją Francji, Kocsis zdobył w tym meczu swojego ostatniego gola w reprezentacji Węgier.

Kariera trenerska

Sándor Kocsis po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Trenował Hércules Alicante (1970–1971) oraz CF Alicante.

Statystyki

Kluby

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar krajowy[3]		Europejskie Puchary		Łącznie
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
TC Kobanyai	1945/1946	Nemzeti Bajnokság I	5	0
Łącznie			5	0
TC Ferencvárosi	1946/1947	Nemzeti Bajnokság I	3	2
	1947/1948	Nemzeti Bajnokság I	21	5
	1948/1949	Nemzeti Bajnokság I	30	33
	1949/1950	Nemzeti Bajnokság I	30	30
Łącznie			84	70
Honvéd Budapeszt	1950	Nemzeti Bajnokság I	15	24
	1951	Nemzeti Bajnokság I	26	30
	1952	Nemzeti Bajnokság I	26	36
	1953	Nemzeti Bajnokság I	25	24
	1954	Nemzeti Bajnokság I	26	33
	1955	Nemzeti Bajnokság I	21	17
	1956	Nemzeti Bajnokság I	21	13
Łącznie			160	177
Young Fellows Juventus	1957/1958	Nationalliga A	11	7
Łącznie			11	7
FC Barcelona	1958/1959	Primera División	4	4	6	11	0	0	10	15
	1959/1960	Primera División	9	3	0	0	4	5	13	8
	1960/1961	Primera División	10	4	1	1	9	6	20	11
	1961/1962	Primera División	20	17	2	0	6	3	28	20
	1962/1963	Primera División	9	2	7	3	3	4	19	9
	1963/1964	Primera División	19	12	6	4	4	3	29	19
	1964/1965	Primera División	4	0	0	0	3	0	7	0
Łącznie			75	42	22	19	29	21	126	82
Łącznie w karierze			335	296

^[4]

Reprezentacyjne

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki
Węgry
	1948	1	2
	1949	6	5
	1950	6	5
	1951	3	6
	1952	12	16
	1953	5	1
	1954	14	23
	1955	12	10
	1956	9	7
Łącznie		68	75

^[5]

Gole w reprezentacji

Lp.	Data	Stadion	Przeciwnik	Wynik	Turniej
1.	06.06.1948	Hungária, Budapeszt	Rumunia	align=center|9:0	Balkan Cup 1948
2.
3.	02.05.1949	Hungária, Budapeszt	Austria	6:1	Puchar Europy Środkowej 1948–1953
4.	19.06.1949	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	2:2	Towarzyski
5.	20.11.1949	Hungária, Budapeszt	Szwecja	align=center|5:0	Towarzyski
6.
7.
8.	30.04.1950	Hungária, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|5:0	Towarzyski
9.
10.	15.05.1950	Praterstadion, Wiedeń	Austria	3:5	Towarzyski
11.	24.09.1950	Hungária, Budapeszt	Albania	align=center|12:0	Towarzyski
12.
13.	27.05.1951	Hungária, Budapeszt	Polska	align=center|6:0	Towarzyski
14.
15.	14.10.1951	Městský stadion, Ostrawa	Czechosłowacja	align=center|2:1	Towarzyski
16.
17.	18.11.1951	Hungária, Budapeszt	Finlandia	align=center|8:0	Towarzyski
18.
19.	18.05.1952	Hungária, Budapeszt	NRD	5:0	Towarzyski
20.	15.06.1952	Stadion Wojska Polskiego, Warszawa	Polska	align=center|5:1	Towarzyski
21.
22.	22.06.1952	Stadion Olimpijski, Helsinki	Finlandia	align=center|6:1	Towarzyski
23.
24.
25.	15.07.1952	Kupittaa, Turku	Rumunia	2:1	Igrzyska olimpijskie 1952
26.	21.07.1952	Pallokenttä, Helsinki	Włochy	3:0	Igrzyska olimpijskie 1952
27.	24.07.1952	Urheilukeskus, Kotka	Turcja	align=center|7:1	Igrzyska olimpijskie 1952
28.
29.	28.07.1952	Stadion Olimpijski, Helsinki	Szwecja	align=center|6:0	Igrzyska olimpijskie 1952
30.
31.	20.09.1952	Wankdorfstadion, Berno	Szwajcaria	4:2	Puchar Europy Środkowej 1948–1953
32.	19.10.1952	Hungária, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|5:0	Towarzyski
33.
34.
35.	05.07.1953	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	4:2	Towarzyski
36.	23.05.1954	Népstadion, Budapeszt	Anglia	align=center|7:1	Towarzyski
37.
38.	17.06.1954	Hardturm Stadium, Zurych	Korea Południowa	align=center|9:0	Mundial 1954
39.
40.
41.	20.06.1954	St. Jakob-Stadion, Bazylea	RFN	align=center|8:3	Mundial 1954
42.
43.
44.
45.	27.06.1954	Wankdorfstadion, Berno	Brazylia	align=center|4:2	Mundial 1954
46.
47.	30.06.1954	Stade Olympique de la Pontaise, Lozanna	Urugwaj	align=center|4:2	Mundial 1954
48.
49.	19.09.1954	Népstadion, Budapeszt	Rumunia	align=center|5:1	Towarzyski
50.
51.	26.09.1954	Dynamo Stadium, Moskwa	ZSRR	1:1	Towarzyski
52.	10.10.1954	Népstadion, Budapeszt	Szwajcaria	align=center|3:0	Towarzyski
53.
54.	24.10.1954	Népstadion, Budapeszt	Czechosłowacja	align=center|4:1	Towarzyski
55.
56.
57.	14.11.1954	Népstadion, Budapeszt	Austria	4:1	Towarzyski
58.	08.12.1954	Hampden Park, Glasgow	Szkocja	4:2	Towarzyski
59.	08.05.1955	Ullevaal Stadion, Oslo	Norwegia	5:0	Towarzyski
60.	11.05.1955	Råsundastadion, Sztokholm	Szwecja	align=center|7:3	Towarzyski
61.
62.
63.	15.05.1955	Idrætsparken, Kopenhaga	Dania	align=center|6:0	Towarzyski
64.
65.	29.05.1955	Népstadion, Budapeszt	Szkocja	3:1	Towarzyski
66.	17.09.1955	Stade Olympique de la Pontaise, Lozanna	Szwajcaria	5:4	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
67.	02.10.1955	Stadion Strahov, Praga	Czechosłowacja	1:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
68.	16.10.1955	Népstadion, Budapeszt	Austria	6:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
69.	03.06.1956	Stadion Heysel, Bruksela	Belgia	align=center|4:5	Towarzyski
70.
71.	09.06.1956	Estádio Nacional, Lizbona	Portugalia	2:2	Towarzyski
72.	15.07.1956	Népstadion, Budapeszt	Polska	align=center|4:1	Towarzyski
73.
74.	16.09.1956	Stadion Crvena Zvezda, Belgrad	Jugosławia	3:1	Puchar Europy Środkowej 1954–1960
75.	07.10.1956	Parc des Princes, Paryż	Francja	2:1	Towarzyski

^[6]

Sukcesy

Zawodnicze

TC Ferencvárosi

• Mistrzostwo Węgier: 1949
• Wicemistrzostwo Węgier: 1950
• 3. miejsce w Nemzeti Bajnokság I: 1947

Honvéd Budapeszt

• Mistrzostwo Węgier: 1950, 1952, 1954, 1955
• Wicemistrzostwo Węgier: 1951, 1953
• Finał Pucharu Węgier: 1955

FC Barcelona

• Mistrzostwo Hiszpanii: 1959, 1960
• Wicemistrzostwo Hiszpanii: 1962, 1964
• Puchar Króla Hiszpanii: 1959, 1963
• Puchar Miast Targowych: 1960

CF Valencia

• Trofeu Taronja: 1961

Reprezentacyjne

• Mistrzostwo olimpijskie: 1952
• Wicemistrzostwo świata: 1954
• Puchar Europy Środkowej: 1948–1953

Indywidualne

• Król strzelców ligi węgierskiej: 1951, 1952, 1954
• Król strzelców mistrzostw świata: 1954
• Drugi piłkarz mistrzostw świata: 1954
• Piłkarz roku na Węgrzech: 1954
• Drużyna marzeń mistrzostw świata: 1954

Wypadek i śmierć

Sándor Kocsis w 1966 roku został ciężko ranny w wypadku samochodowym, w wyniku którego amputowano mu obie nogi. 22 lipca 1979 roku dowiedział się, że ma nowotwór, a chwilę po tej informacji, popełnił samobójstwo, wyskakując z okna szpitala w Barcelonie, w którym się znajdował. Miał 49 lat.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sándor Kocsis w bazie LFP.es (hiszp.)
• Sándor Kocsis w bazie RSSSF.com (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie Level-k.com (ang.)
• Sándor Kocsis, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-23] .
• Sándor Kocsis, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-23] .
• Sándor Kocsis
• Sándor Kocsis. sportmuzeum.hu. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-27)]. w bazie Sportmuzeum.hu (węg.)
• Sándor Kocsis w bazie Worldfootball.net (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie FootballDatabase.eu (ang.)
• Sándor Kocsis w bazie National Football Teams (ang.)