SS Polonia
Poprzednie nazwy | „Kursk” | ||
---|---|---|---|
Bandera | Polska | ||
Port macierzysty | Gdynia | ||
Armator | |||
Dane podstawowe | |||
Typ | parowiec | ||
Historia | |||
Stocznia | Barclay, Curle & Co. Ltd. | ||
Data wodowania | 1910 | ||
Data wycofania ze służby | 1939 | ||
Dane techniczne | |||
Nośność (DWT) | 7200 | ||
Liczebność załogi | 290 | ||
Liczba pasażerów | 800 | ||
Długość całkowita (L) | 137,20 m | ||
Szerokość (B) | 17,20 m | ||
Zanurzenie (D) | 7,60 m | ||
Pojemność | brutto: 7500 RT | ||
Napęd mechaniczny | |||
Silnik | 2 maszyny parowe | ||
Moc silnika | 6000 KM | ||
Liczba śrub napędowych | 2 | ||
Prędkość maks. | 14 w. | ||
|
SS Polonia – statek pasażerski, używany w latach 1912-1939. Początkowo nosił nazwę Kursk.
Historia
Polonia, początkowo Kursk (jeden z tzw. „klejnotów Księżniczki Dagmary”[1]), była statkiem pasażersko-drobnicowym, zbudowana została w 1910 roku w Glasgow. Początkowo służyła na linii rosyjsko-amerykańskiej, tj. pomiędzy Lipawą i Nowym Jorkiem. Byłą drugim z czterech statków zbliżonej konstrukcji: pierwszy, Rossija zbudowany w 1908 r. nie pływał nigdy pod polską banderą, dwoma kolejnymi były przyszłe polskie statki SS Pułaski i SS Kościuszko. Chrzest okrętu odbył się w 1919 roku w Konstantynopolu[2].
W 1921 roku znalazła się (wraz z pozostałymi trzema statkami) pod banderą duńską, jako własność kompanii żeglugowej Det Östasiatiske Kompagni obsługującą Balitic-American Line, wtedy też nadano jej nazwę Polonia, bowiem statek miał przewozić do Ameryki głównie emigrantów z Polski. Pozostałe statki otrzymały nazwy trzech państw bałtyckich: Latvia, Estonia i Lithuania.
Statek obsługiwał odtąd linię Lipawa-Gdańsk-Kopenhaga-Nowy Jork. Na mocy umowy z 11 marca 1930 roku – za 18 milionów złotych – przeszedł, razem z SS „Pułaski” i SS „Kościuszko”, pod banderę polską, do spółki Polskie Transatlantyckie Towarzystwo Okrętowe (PTTO), a od października 1934 roku do Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA (GAL) bez zmiany nazwy, zapoczątkowując polską flotę pasażerską. Duńczycy sprzedali linię (wraz z prawem do przystani w dokach Nowego Jorku[1]) i „klejnoty” chętnie, bo właśnie w roku 1930, wobec załamania się gospodarki amerykańskiej w czasach wielkiego kryzysu władze Stanów Zjednoczonych drastycznie obniżyły kwoty imigranckie. Linię obsługiwały wtedy już tylko trzy statki, największy i najstarszy, Latvia (eks- Rossija) został wcześniej sprzedany do Japonii.
"Polonia” obsługiwała linię Gdynia-Kopenhaga-Halifax-Nowy Jork. Pierwszym kapitanem statku był Mamert Stankiewicz, który dowodził nim do czasu objęcia dowództwa nowego polskiego flagowego statku MS Piłsudski. W związku ze zmniejszeniem się liczby pasażerów na trasie transatlantyckiej, od roku 1933 skierowano statek na tzw. linię palestyńską Konstanca-Stambuł-Jafa-Hajfa-Pireus-Stambuł-Konstanca, gdzie przewoził przede wszystkim emigrujących z Polski do Palestyny Żydów[3].
Na tej trasie statek odbył 123 rejsy. Pływał też jako wycieczkowiec (m.in. w lipcu 1931 roku, jako pierwszy polski statek pasażerski dotarł do Nordkapu). Sprzedany został na złom do Włoch w roku 1939.
Zobacz też
- MF Polonia
- Polonia (samochód)
- Mamert Stankiewicz
- Karol Olgierd Borchardt.
Przypisy
- ↑ a b Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej, Nasza Księgarnia, Warszawa 1989
- ↑ Pierwszy okręt polski Nowości Illustrowane 1919 nr 40 s.4, zdjęcie okrętu s. 3 [1]
- ↑ K.O.Borchardt, ss.201-222
Bibliografia
- Karol Olgierd Borchardt: Znaczy kapitan, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1979, ISBN 83-215-5164-5
- JanJ. Piwowoński JanJ., Flota spod biało-czerwonej, AdamA. Werka (ilustr.), BrunonB. Nowicki (oprac.), Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, ISBN 83-10-08902-3, OCLC 834682944 .
- Witold J. Urbanowicz: Transatlantyki: Zarys ich dziejów i techniki, rozdział VI, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1977
Linki zewnętrzne
- Dawne Polskie Transatlantyki
- SS „Polonia”, którą emigrowali Żydzi
- p
- d
- e
Typ Polonia |
|
---|---|
Typ Piłsudski | |
Typ Sobieski | |
Typ Jagiełło | |
Pozostałe |
- Portal Żegluga