Sambar filipiński
| Rusa marianna[1] | |||
| (Desmarest, 1822) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Rząd | parzystokopytne | ||
| Rodzina | jeleniowate | ||
| Podrodzina | jelenie | ||
| Rodzaj | sambar | ||
| Gatunek | sambar filipiński | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| |||
| |||
Sambar filipiński[4] (Rusa marianna) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae), blisko spokrewniony z sambarem sundajskim i sambarem jednobarwnym, najmniejszy z sambarów.
Występowanie i biotop
Naturalny zasięg występowania gatunku obejmuje Filipiny. Jego siedlisko to wilgotne lasy i tereny trawiaste. Został introdukowany na Wyspach Mariańskich i w Japonii.
Charakterystyka ogólna
Podstawowe dane
| Długość ciała | Wysokość w kłębie | Długość ogona | Masa ciała | Dojrzałość płciowa | Ciąża | Liczba młodych w miocie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 170-270 cm | 55-75 cm | 8-12 cm | 40-60 kg | 18 miesięcy | 245-285 dni | 1 |
Morfologia
Ubarwienie ciemnobrązowe, spodem jaśniejsze. Poroże krótkie, 30-40 cm. Żywi się trawami i ziołami.
Zagrożenia i ochrona
Populacja sambara filipińskiego jest uważana za stabilną. Za potencjalne zagrożenie uznaje się polowania oraz ograniczony zasięg występowania. Nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii VU (vulnerable – narażony na wyginięcie)[3]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rusa marianna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Cervus mariannus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-08-02] (ang.).
- ↑ a b J.R.J.R. MacKinnon J.R.J.R., P.P. Ong P.P., J.J. Gonzales J.J., Rusa marianna, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-09-06] (ang.).
- ↑ Nazwa polska za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 176. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia
- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
