Santiago Rusiñol
Portret Santiago Rusiñola pędzla Ramona Casas | |||
Data i miejsce urodzenia | 25 lutego 1861 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 czerwca 1931 | ||
Narodowość | hiszpańska | ||
Dziedzina sztuki | malarstwo, literatura | ||
Epoka | modernizm | ||
|
Santiago Rusiñol i Prats (ur. w 25 lutego 1861 r. w Barcelonie, zm. 13 czerwca 1931 r. w Aranjuez) – kataloński malarz, prozaiki, dramaturg i kolekcjoner.
Swoją twórczość artystyczną zaczął jako malarz, później poświęcił się literaturze – napisał ponad 90 utworów w różnych gatunkach literackich. Tworzył pod wpływem inspiracji czerpanych z dzieł Pabla Picassa. Zaprojektował wiele modernistycznych budynków w miejscowości Sitges, a w jednym z nich powstało Muzeum Cau Ferrat. Napisał również kilka monodramów m.in.: L'alegria que passa w 1891 czy El jardí abandonat w 1900. Stał jest jednym z najwybitniejszych pisarzy swojej epoki, a zarazem był jednym z pionierów modernizmu hiszpańskiego. Za jego najwybitniejszą powieść uznano L'auca del senyor Esteve opublikowaną w 1907[1], która również doczekała się swojej wersji kinowej.
Przypisy
- ↑ Biografia Santiago Rusiñola (hiszp.)
Linki zewnętrzne
- Strona poświęcona artyście (hiszp.)
- ISNI: 0000000108687116
- VIAF: 9886682
- ULAN: 500028749
- LCCN: n79063997
- GND: 118750453
- BnF: 12159390f
- SUDOC: 027779866
- SBN: TO0V076662
- BNE: XX1039024
- NTA: 074996576
- BIBSYS: 90126898
- CiNii: DA02244221
- Open Library: OL135550A
- PLWABN: 9810603658905606
- NUKAT: n2004016227
- J9U: 987007280398205171
- PTBNP: 181274
- CANTIC: a10443290
- CONOR: 176450403
- PWN: 3970117
- Catalana: 0057391
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 53755