Siewierzanie

Plemiona Słowiańskie w VIII–X w. w świetle informacji „Powieści dorocznej” (na podstawie opracowania prof. Wojciecha Szymańskiego)
Słowianie wschodni w VIII-IX w.

Siewierzanie (starorus.: Сѣверъ, transliteracja: Sieverъ) – plemię słowiańskie zaliczane do plemion wschodnich. Zamieszkiwali nad rzekami: Desną, Sejmem i Sułą. Nazwa pochodzi od siewier (staropolskie siewiór) „północ”, czyli Siewierzanie to „ci, którzy żyją na północy”. Słowiańskie *severjane „mieszkańcy północy” (lub miejscowości o nazwie Severъ). Początkowo podlegali Kaganatowi Chazarskiemu. Po kilku wojnach wygranych przez księcia ruskiego Olega zostali podporządkowani Rusi Kijowskiej w 885 roku[1].

Zobacz też

  • Siewiercy
  • Siewierszczyzna

Przypisy

  1. Natalia Jakowlenko: Historia Ukrainy. Od czasów najdawniejszych do końca XVIII wieku. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2000, s. 45. ISBN 83-85854-54-1.
  • p
  • d
  • e
Plemiona słowiańskie (VII–XII wiek)
Słowianie
wschodni
Słowianie
zachodni
Plemiona polskie
Plemiona śląskie
Pomorzanie
Słowianie połabscy
Wieleci
Obodryci
Serbołużyczanie
Plemiona czesko-słowackie
Słowianie
południowi
Plemiona bułgarskie
Plemiona
grecko-macedońskie
Plemiona dalmatyńskie
Plemiona serbskie